مشکلات فضانوردان در فضا و سفرهای فضایی چیست؟

ستاره | سرویس علوم – فضانوردان همیشه عنوان میکنند شاید اگر ذره ای از مشکلات فضانوردان در فضا بدانید هرگز رویای سفر به فضا را در دل خود نمی پرورانید. سفر به فضا و فضانوردی احتمالا آرزویی باشد که همه ما در ذهن خود داریم. تماشای زمین از فاصله ای دور و مشاهده اجرام و سیارات آسمانی تجربه ای متفاوت و شگفت انگیز خواهد بود. با این حال سفر به فضا، سفری راحت و سرشار از سرگرمی و نشاط نیست.

تمرینات سخت قبل از سفر به فضا، آمادگی بدنی بسیار بالا، تحمل زندگی در شرایط بسیار سخت و امکان عدم بازگشت به زمین شرایطی است که برای سفر به دل کهکشان باید بپذیرید.

در این مقاله ذره ای از مشکلات فضانوردان در فضا را برای شما تشریح میکنیم تا ماسک زیبا و فانتزی سفرهای فضایی برداشته شود و پی به جدیت و سختی این سفرها ببرید.

 

 

اولین مشکلات فضانوردان در فضا عدم تطابق سریع بدن با فشار

تصور کنید که سوار یک سفینه فضایی هستید و با سرعت صد کیلومتر در ساعت در حال دور شدن از زمین و جوی هستید که بدن شما بدان عادت دارد. در پایان این سفر به مکان دور افتاده ای میرسید که ۴۰۰ کیلومتر از بالای سر فعلی شما فاصله دارد و نامش ایستگاه بین المللی فضاییست. مسلما بدن شما در شرایط جدید واکنش های متفاوتی از خود نشان میدهد.

ایستگاه فضایی دنیایی کوچک و کاملا محافظت شده ساخته دست بشر است. با اینکه دانشمندان با استفاده از بالاترین تکنولوژی ها و دانش روز سعی کرده اند جوی شبیه به زمین ایجاد کنند بازهم جوی متفاوت نسبت به زمین دارد و یک فضانورد برای ورود به این دنیای کوچولو و متفاوت باید منتظر تجربه اتفاقات و حالت های جدیدی باشد.

در اولین واکنش ها بدن فضانورد کمتر احساس تشنگی میکند و استخوان ها شروع به از دست دادن کلسیم میکنند. این سیر خطرناک کاهش کلسیم نیازمند یک دوره زمانی سه ماهه برای توقف است.

در هفته های اول دستگاه ایمنی بدن به شدت ضعیف و گیج میشود لذا سرمای شدیدی میخورید و در واقع سفر شما با یک سرماخوردگی آغاز میشود. البته بدن در گذر زمان با شرایط ایستگاه فضایی منطبق میشود اما این به معنای پایان خطرها و مشکلات نیست

 

 

از مشکلات فضانوردان وقوع بیماری های متعدد است

در قسمت قبلی از بیماری ها و مشکلات پیش روی فضانوردان گفتیم. آن ها فقط تعدادی از مشکلات آغاز سفر بودند . بیمارهای متنوعی که در کمین یک فضانورد میباشد به شرح زیر است:

• مشکل در گردش و پمپاژ خون
  
• پوکی استخوان به علت عدم وجود گرانش
• خطر ابتلا به سرطان به خاطر پرتوهای کیهانی
• افزایش فشار خون
• کاهش حدود ۲۰ درصد توده عضلانی در طول تنها ۱۱ روز زندگی در فضا
• فاصله پیدا کردن مهره های کمر
• خطر التهاب تاندون ها و تجمع چربی
• از دست دادن قدرت برای انجام کارهای سنگین درفضا
• کاهش حجم عضلات حمایت کننده پشت و گردن
• مشکل در حرکت حتی در حالت بی وزنی
• افزایش بیش از اندازه کلیسم در خون
• از دست دادن بخش زیادی از بینایی در صورت اقامت طولانی مدت

موارد بالا اشاره ای کوتاه به مشکلات فضانوردان و بیماری های پیش روی آن ها است. فضانوردان در حالت خوشبینانه به حداقل ۳ الی ۴ سال زمان نیاز دارند تا توده استخوانی آن ها خود را ترمیم کند و به حالت عادی قبل از سفر بازگردد

 

 

دلهره و اضطراب عاملی که از بزرگترین مشکلات فضانوردان در فضا محسوب می‌شود

یک فضانورد همیشه دلهره دارد که مبادا دستگاه های نگه دارنده حیات آن ها دچار مشکل شود و مسایلی همچون خفگی و یخ زدگی را برای آن ها به همراه داشته باشد. ترس از کاهش فشار و تبدیل شدن به تکه های گوشتی خونین در مدت سه ماه اقامت کم کم در ذهن فضانورد رخنه میکند و توهم های وحشتناکی را برای او ایجاد میکند.

البته این مسایل تنها بخش زیبای مشکلات در فضاپیما محسوب میشود. حال تصور کنید که فضانورد ماموریت پیاده روی فضایی داشته باشد. در این حالت خطرات و مشکلات به درجه ده برابر خود میرسند.

فضا سرشار از عوامل مختلف همچون پرتاب اشعه های مضر، پرتاب ذرات خطرناک میکرومتروید (micrometeoroid) و زباله های متنوع فضایی است. اگر هر یک از این عوامل به فضانورد برخورد کند و پارگی کوچکی در لباس فضانوردی او ایجاد کند نتیجه ای جز تکه تکه شدن فضانورد به همراه نخواهد داشت.

 

 

اقامت در فضا و نیازهای طبیعی از مشکلات فضانوردان در فضا است

سفرهای فضایی ، سفرهایی یک روزه یا دو روزه نیستند. فضانورد برای مطالعات و مشاهدات کیهانی و ساخت و ترمیم ایستگاه بین المللی فضایی به فضا سفر میکند و این سفر نیازمند گذر زمان طولانی مدت است. حداقل یک سفر فضایی تقریبا دو ماه میباشد و به همین دلیل کلیه نیازهای عادی یک فضانورد برای زندگی چند ماهه باید تامین گردد.

این نیازها تا حدی بدیهی تر از نیازهای ساده ای همچون خوراک، پوشاک و خواب است. یک فضانورد در وهله اول باید نفس بکشد! در فضا هوا وجود ندارد و دمای فضا یا بسیار سرد است و یا بسیار گرم است بدین سبب اول از همه باید اکسیژن و دمای هوای مناسب برای یک فضانورد تامین گردد و اندازه آن کفاف سفر چند ماهه او در فضا را بدهد.

 

خوابیدن در فضا یکی از بزرگترین مشکلات فضانوردان

خوابیدن در فضا به آن آسانی نیست که تصور میشود. در فضا خبری از تختخواب گرم و نرم نیست و سر گذاشتن روی متکا تقریبا محال است. حتما میپرسید چرا؟

فضانوردان برای خوابیدن در فضا باید چاره ای بیاندیشند تا بدن شناور در سفینه را در جایی ثابت نگه دارند. از آن بدتر که هیچ فشاری جهت تکیه دادن سر بر روی متکا وجود ندارد. تنها راه چاره برای دستیابی به خوابی شیرین گذر زمان و عادت کردن گردن و بدن به این شیوه خوابیدن است.

همانطور که با هم خواندیم سفر به فضا خیلی هم رویایی و مفرح نیست و بیشتر از آنکه یک سفر سیاحتی تفریحی جذاب باشد یک ماموریت به روش فیلم مشهور ماموریت غیرممکن است. امیدواریم که تکنولوژی و دانش به نقطه ای برسد که مشکلات فضانوردان روز به روز کمتر شود و خطری سلامتی و امنیت آنان را تهدید نکند.