نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 8 بهمن 1400
ستاره | سرویس گیاهان و حیوانات – در گیاه شناسی و علم شناخت اجزا و فیزیولوژی گیاهان، گل آذین به قسمتی از گیاه گفته میشود که گلها بر روی آن تشکیل میشوند و جزو اندام هوایی گیاهان محسوب میگردد. در متون علمی گل آذین را با واژه (Inflorescence)می گویند وبه شیوه آرایش گلها بر روی ساقه گیاهان اطلاق میشود. گل آذینها انواع مختلف داشته و دارای چندین اجزا هستند. به طور کلی، گل‌آذین‌ها با خصوصیاتی متفاوتی، مانند چگونگی آرایش گلها بر روی ساقه، ترتیب شکوفایی گلها، و چگونگی گروه‌بندی گلها در گل‌آذینتوصیف میشوند .در ادامه این مطلب به معرفی انواع گل آذین، اجزا و مشخصات این اندام از گیاهان پرداخته ایم.
انواع گل آذین
گل آذینها شامل دو دسته است :
- گل آذین منفرد:
هرگاه دم گل بدون انشعاب باشد و انتهای آن به یک گل منتهی گردد در این صورت گل آذین منفرد نامیده میشود، مانند: گل لاله و بنفشه، گیاه زعفران و گل مینای چمنی .
- گل آذین مجتمع:
هرگاه دم گل انشعاب حاصل کند و هر انشعاب آن به یک گل منتهی شود در این حالت آن را را گل آذین مجتمع گویند، مانند: گیاه گندم و گلابی .
همچنین انواع گل آذین را میتوان به گل آذین ساده و مرکب تقسیم کرد. در این نوع تقسیم بندی گل آذین ها را به ترتیب زیر تقسیم کرده اند:
۱. گل آذین خوشه ای : این نوع، دارایمحور اولیه طویل و گل های دمگل دار بر رویآن است مانند گیاه ورونیکا و شبو
۲. گل آذین سنبله ای: شبیهخوشه است و تفاوت آن با خوشه این است که دمگل ندارد و فرم کوچک شده سنبل را سنبلچه گویند. مانند گیاه بارهنگ
۳. گل آذین چتری : نوعی گل آذین دیهیم که در آن تمام دمگل ها از یک نقطه محور اصلی خارج شده و غالبا برگها در قاعده چترجمع شده و گریبان را می سازد. مانند گل آسترانتیا
۴. گل آذین دیهیمی: نوعی گل آذین خوشه ای است که به علت درازتر بودن دمگل های پایینی، همه گلها در یک سطح قرار می گیرند. مانند گل ایبریس و گلابی
۵. گل آذین کلاپرک: محور گل آذین پهن شده و از پهلوها گسترش می یابد و نقاط رشد کننده در مرکز آن قرار می گیرند. گلها بدون دمگلبوده و به هم فشرده می باشند. گلهای مسن تر در کناره و دمگل های جوانتر ها در مرکز قرار دارند. مانند گیاه شکرتیغال و گل آفتابگردان
۶. گل آذین گرزنی: در این نوع، محور اصلی به گل منتهی می گردد و رشد بیشتر از راه ایجاد شاخه های جانبی گیاه انجام می پذیرد مانند گیاه چای کوهی
۷. گل آذین اسپادیس یا چمچه‌ای: این نوع گل آذین، نوعی سنبل است که محور آن کلفت و گوشتی شده است مانند گل شیپوری و خرما
اجزای تشکیل دهنده گل آذین
این بخش از گیاه در گیاهان تغییراتی را به خود گرفته است. این تغییرات می‌تواند شامل طول میان‌گره‌ها، آرایش برگها، متورم شدن، فشرده شدن، پیوستگی، چسبندگی و کاهش محورهای فرعی و اصلی شود. اجزای مختلف گل اذین به شرح زیر میباشد:
دم گل آذین: به ساقه‌ای که گل‌آذین بر روی آن قرار می‌گیرد، می‌گویند، در واقعدم گل پایۀ هر گل است.
میان آسه: به محوری که گلها و یا شاخه‌های فرعی گل‌آذین بر روی آن قرار می‌گیرند، “میان آسه“ می‌گویند.
میوه آذین: به مرحله‌ای که گل آذین به میوه تبدیل می شود “میوه آذین” می گویند.
گل منفرد: اگر گل بخشی از گل‌آذین نباشد، به آن گل منفرد می‌گویند و دمگل آن را دمگل‌آذین می‌خوانند.
منبع: کتاب فیزیولوژی گل
سیروان
عالی بود.دمتون گرم