قرص سپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) در درمان عفونت مجاری ادراری و... توسط پزشک تجویز میشود. تهوع، استفراغ و اسهال از عوارض قرص سیپروفلوکساسین است.
ستاره | سرویس سلامت - قرص سیپروفلوکساسین از داروهایی است که برای درمان عفونت توسط پزشک تجویز میشود. در ادامه این مقاله از "ستاره" به شرح موارد مصرف و عوارضی که ممکن است در پی مصرف این دارو ایجاد شود می‌پردازیم.
در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوین ارائه شده در فهرست موضوعی زیر، به موضوع دلخواه خود برسید.
۱. قرص سیپروفلوکساسین چیست؟
۲. نکات مهم در خصوص مصرف
۳. نکات مهم قبل از مصرف
۴. نکات مهم در زمان مصرف
۵. عوارض
۶. تداخل دارویی
۷. مقدار و نحوه مصرف
قرص سیپروفلوکساسین چیست؟
سپروفلوکساسین نوعی آنتی بیوتیک فلوروکینولون (Flor-o-KWIN-o-alone) است که برای مبارزه با باکتری‌های گرم منفی (شامل سالمونلا، شیگلا ، کمپیلوباکتر، نیستریا و پسودوموناس) موجود در بدن و درمان عفونت‌های باکتریایی، عفونت مجاری ادراری، عفونت‌های دستگاه گوارش (از جمله تب تیفوئید) سوزاک و سپتی سمی ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس، مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این از این دارو برای درمان سیاه زخم و نوع خاصی از طاعون نیز استفاده میشود.
نکته ۱: آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون می‌توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان کننده‌ای به همراه داشته باشند؛ بنابراین از سپروفلوکساسین فقط باید برای درمان عفونت‌هایی استفاده شود که نمی‌توانند با آنتی بیوتیک بی‌خطر‌تر درمان شوند.
نکته ۱: آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون می‌توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان کننده‌ای به همراه داشته باشند؛ بنابراین از سپروفلوکساسین فقط باید برای درمان عفونت‌هایی استفاده شود که نمی‌توانند با آنتی بیوتیک بی‌خطر‌تر درمان شوند.
نکته ۲: توجه داشته باشید که از این دارو نمی‌توان برای برای درمان عفونت‌های ویروسی استفاده کرد.
نکات مهم در خصوص مصرف سپروفلوکساسین
۱. اگر در حال استفاده از تیزانیدین هستید، نباید از سایپروفلوکساسین استفاده کنید.
۲. سیپروفلوکساسین ممکن است موجب تورم یا پاره شدن تاندون، به ویژه تاندون آشیل پاشنه شود. در صورتی که از داروهای استروئیدی استفاده می‌کنید، پیوند کلیه، قلب و ریه داشته‌اید و یا بیشتر از ۶۰ سال سن داشته باشید، احتمال بروز این عارضه بیشتر میشود.
۳. در صورتی که در دوره‌ی مصرف این دارو درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی یا مشکلات حرکتی در هر یک از مفاصل شما بوجود آمد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و تا لحظه‌ی دریافت مراقبت‌ها یا دستورالعمل‌های پزشکی عضلات خود را تکان ندهید و استراحت کنید.
۴. اگر اختلال عضلانی دارید، ممکن است قادر به استفاده از سیپروفلوکساسین نباشید. اگر سابقه‌ی میاستنی گراویس (نوعی اختلال خود ایمنی که در آن سیستم دفاعی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند) داشته‌اید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
۲. سیپروفلوکساسین ممکن است موجب تورم یا پاره شدن تاندون، به ویژه تاندون آشیل پاشنه شود. در صورتی که از داروهای استروئیدی استفاده می‌کنید، پیوند کلیه، قلب و ریه داشته‌اید و یا بیشتر از ۶۰ سال سن داشته باشید، احتمال بروز این عارضه بیشتر میشود.
۳. در صورتی که در دوره‌ی مصرف این دارو درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی یا مشکلات حرکتی در هر یک از مفاصل شما بوجود آمد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و تا لحظه‌ی دریافت مراقبت‌ها یا دستورالعمل‌های پزشکی عضلات خود را تکان ندهید و استراحت کنید.
۴. اگر اختلال عضلانی دارید، ممکن است قادر به استفاده از سیپروفلوکساسین نباشید. اگر سابقه‌ی میاستنی گراویس (نوعی اختلال خود ایمنی که در آن سیستم دفاعی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند) داشته‌اید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
نکات مهم قبل از مصرف سپروفلوکساسین
۱. در صورتی که به سایر فلوروکینولون‌ها (نظیر جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، نورفلوکساسین و افلوکساسین) آلرژی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.
۲. برای اینکه مطمئن شوید، مصرف این دارو برای شما بی‌خطر است، اگر هر یک از شرایط زیر را داشته‌اید، در خصوص آن به پزشک خود اطلاع دهید:
۲. برای اینکه مطمئن شوید، مصرف این دارو برای شما بی‌خطر است، اگر هر یک از شرایط زیر را داشته‌اید، در خصوص آن به پزشک خود اطلاع دهید:
- مشکلات مربوط به تاندون‌ها، آرتریت یا سایر مشکلات مربوط به مفاصل بدن (به ویژه در کودکان)
- وجود یک اختلال عضلانی یا عصبی مانند میاستنی گراویس
- بیماری‌های کلیوی
- تشنج و یا صرع
- سابقه‌ی ضربه وارد شده به سر یا تومور مغزی
- سندرم QT طولانی در خود یا یکی از اعضای خانواده (سندرم QT طولانی ارثی، یک گروه اختلال فامیلیال است که افراد مبتلا را مستعد وقایع مهم قلبی مثل سنکوپ، تاکی کاردی بطنی پلی مورفیک و مرگ ناگهانی می‌کند.)
- مشکلات قلبی و یا سطح پتاسیم پایین در خون (هیپوکالمی)
۳. هرگز بدون تجویز پزشک، این دارو را به کودک خود ندهید. چراکه خطرات مربوط به آسیب تاندون و مفاصل در کودکانی که سایکوفلوکساسین مصرف می‌کنند، بیشتر است.
۴. اطلاع دقیقی در خصوص آسیب این دارو به جنین داخل رحم وجود ندارد؛ بنابراین اگر حامله هستید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک برای پیشگیری از خطرات احتمالی، داروی دیگری را برای شما تجویز کند.
۵. سیپروفلوکساسین می‌تواند در دوران شیردهی به شیر مادر منتقل شده و به نوزاد شما آسیب وارد کند؛ بنابراین هنگام استفاده از این دارو نباید از طریق پستان خود به نوزاد شیر دهید.
۶. این دارو را با نوشیدن آب مصرف کنید و برای مراقبت از کلیه‌های خود، مایعات اضافی بیشتری بنوشید.
۷. سیپروفلوکساسین را می‌توان بعد از مصرف غذا یا در زمان دیگری مصرف کرد، اما آن را در زمان مشخصی از روز مصرف کنید و زمان آن را تغییر ندهید.
۸. از این دارو برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید و هرگز مصرف آن را در میانه‌ی زمان توصیه شده قطع نکنید؛ علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل پاکسازی شود بهبود یابد، ولی عدم مصرف کامل دارو ممکن است خطر ابتلا به عفونت بیشتری را که به آنتیبیوتیک‌ها مقاوم است، افزایش دهد.
۹. سیپروفلوکساسین عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نخواهد کرد.
۴. اطلاع دقیقی در خصوص آسیب این دارو به جنین داخل رحم وجود ندارد؛ بنابراین اگر حامله هستید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک برای پیشگیری از خطرات احتمالی، داروی دیگری را برای شما تجویز کند.
۵. سیپروفلوکساسین می‌تواند در دوران شیردهی به شیر مادر منتقل شده و به نوزاد شما آسیب وارد کند؛ بنابراین هنگام استفاده از این دارو نباید از طریق پستان خود به نوزاد شیر دهید.
۶. این دارو را با نوشیدن آب مصرف کنید و برای مراقبت از کلیه‌های خود، مایعات اضافی بیشتری بنوشید.
۷. سیپروفلوکساسین را می‌توان بعد از مصرف غذا یا در زمان دیگری مصرف کرد، اما آن را در زمان مشخصی از روز مصرف کنید و زمان آن را تغییر ندهید.
۸. از این دارو برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید و هرگز مصرف آن را در میانه‌ی زمان توصیه شده قطع نکنید؛ علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل پاکسازی شود بهبود یابد، ولی عدم مصرف کامل دارو ممکن است خطر ابتلا به عفونت بیشتری را که به آنتیبیوتیک‌ها مقاوم است، افزایش دهد.
۹. سیپروفلوکساسین عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نخواهد کرد.
نکات مهم در زمان مصرف سیپروفلوکساسین
۱. سایپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست یا آب با غنی شده با کلسیم مصرف نکنید. ممکن است شما این محصولات را به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود بخورید یا بنوشید، اما هنگام مصرف این دارو، صرفا از این خوراکی‌ها استفاده نکنید؛ چرا که مصرف آن‌ها می‌تواند تاثیر دارو را کمتر کند.
۲. به هنگام مصرف این دارو، از مصرف کافئین اجتناب کنید؛ زیرا مصرف این دارو می‌تواند اثرات کافئین را قوی‌تر کند.
۳. مصرف داروهای آنتی بیوتیک می‌تواند باعث اسهال شود که ممکن است نشانه‌ی عفونت جدیدی باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و بطور خودسرانه از داروهای ضد اسهال استفاده نکنید؛ مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
۴. از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا دراز کشیدن بر روی تخت‌های برنزه اجتناب کنید. زیرا مصرف سیپروفلوکساسین می‌تواند آسیب پذیری شما در مقابل آفتاب سوختگی را افزایش دهد. وقتی در خارج از منزل هستید، لباس محافظ پوشیده و از کرم ضدآفتاب (SPF ۳۰ یا بالاتر) استفاده کنید. اگر به آفتاب سوختگی، قرمزی، خارش، بثورات و تورم دچار شده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید.
۵. سیپروفلوکساسین ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند؛ بنابراین به هنگام مصرف این دارو، مراقب رانندگی یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، باشید.
۲. به هنگام مصرف این دارو، از مصرف کافئین اجتناب کنید؛ زیرا مصرف این دارو می‌تواند اثرات کافئین را قوی‌تر کند.
۳. مصرف داروهای آنتی بیوتیک می‌تواند باعث اسهال شود که ممکن است نشانه‌ی عفونت جدیدی باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و بطور خودسرانه از داروهای ضد اسهال استفاده نکنید؛ مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
۴. از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا دراز کشیدن بر روی تخت‌های برنزه اجتناب کنید. زیرا مصرف سیپروفلوکساسین می‌تواند آسیب پذیری شما در مقابل آفتاب سوختگی را افزایش دهد. وقتی در خارج از منزل هستید، لباس محافظ پوشیده و از کرم ضدآفتاب (SPF ۳۰ یا بالاتر) استفاده کنید. اگر به آفتاب سوختگی، قرمزی، خارش، بثورات و تورم دچار شده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید.
۵. سیپروفلوکساسین ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند؛ بنابراین به هنگام مصرف این دارو، مراقب رانندگی یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، باشید.
عوارض مصرف سیپروفلوکساسین
در صورتی که هر یک از علائم آلرژیک بعد از مصرف سیپروفلوکساسین در شما رخ داد (مانند کهیر، تنفس سخت، تورم در صورت یا گلو) یا واکنش شدید پوستی را تجربه کردید (نظیر تب، گلودرد، احساس سوزش در چشم، درد پوستی، پوست قرمز یا بنفش که در بدن شما گسترش یافته و باعث ریزش پوست و یا تاول شود)، حتما به اورژانس مراجعه کنید.
سیپروفلوکساسین ممکن است موجب تورم یا پاره شدن تاندون شود. علاوه بر این، مصرف این دارو می‌تواند اثرات جدی دیگری بر روی اعصاب شما داشته باشد و باعث آسیب دائمی عصبی شود. در صورتی که با موارد زیر روبرور شدید، مصرف این دارو را متوقف کرده و سریعا با پزشک خود تماس بگیرید:
سیپروفلوکساسین ممکن است موجب تورم یا پاره شدن تاندون شود. علاوه بر این، مصرف این دارو می‌تواند اثرات جدی دیگری بر روی اعصاب شما داشته باشد و باعث آسیب دائمی عصبی شود. در صورتی که با موارد زیر روبرور شدید، مصرف این دارو را متوقف کرده و سریعا با پزشک خود تماس بگیرید:
- علائم پارگی تاندون: درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی، مشکلات حرکت، یا صدای پاره شدن و ترکیدن در هر یک از مفاصل بدن
- علائم عصبی: بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد سوزنده، یا حساسیت بیشتر به دما، نور یا حس
همچنین تحت شرایط زیر استفاده از سایپروفلوکساسین را متوقف کرده و بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید:
- درد شدید معده، اسهال خونی یا آبکی
- ضربان قلب سریع و یا تند و تیز، احساس لرزش یا به اصطلاح بال بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است سریعا بیهوش شوید)
- اولین علامت از هر گونه خارش و بثورات پوستی؛ بطوری که مهم نیست میزان شدت آن چقدر خفیف باشد
- سردرگمی، توهم، کابوس، پارانویا، افسردگی، و افکاری در خصوص صدمه زدن به خودتان
- لرزش، اضطراب، خواب کم، احساس بی قرار یا عصبی
- ضعف ماهیچه و مشکلات تنفسی
- احساس سرگیجه و غش
- کم شدن یا متوقف شدن ادرار
- زردی (زرد شدن پوست یا چشم)
- افزایش فشار داخل جمجمه، سردرد شدید، زنگ زدن در گوش شما، سرگیجه، حالت تهوع، مشکلات بینایی، درد پشت چشم
- قند خون پایین، سردرد، گرسنگی، عرق کردن، تحریک پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، سرعت ضربان قلب، و احساس اضطراب یا لرزش
عوارض جانبی معمول سایپروفلوکساسین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده
- خارش واژن و ترشحات واژن
- سردرد
تداخل دارویی؛ چه داروهایی بر سایپروفلوکساسین اثر می‌گذارند؟
مصرف همزمان برخی از دارو‌ها با سایپروفلوکساسین می‌توانند اثر آن را به شدت کاهش دهند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، دوز‌های مصرفی سایپروفلوکساسین را ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف آن‌ها، مصرف کنید:
- آنتی اسید‌های حاوی کلسیم، منیزیم و یا آلومینیوم
- دیدانوزین
- کربنات لانتانیم
- مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی که حاوی کلسیم، آهن، منیزیم یا روی هستند.
پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید یا مصرف آن را متوقف کرده‌اید در جریان بگذارید، به ویژه:
- سیکلوسپورین، متوترکسات، متکللوپرامید، فنیتوین، پروبنژیک، روپینیرول، سیلدنافیل، تئوفیلین یا زولپیدم.
- داروهای رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، یانوتون)
- داروهای مربوط به ریتم قلب
- دارو برای درمان افسردگی یا بیماری‌های روانی
- داروهای دیابت خوراکی
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و...
- داروهای استروئیدی مانند پردنیزون، متیل پردنیزولون و...
اشکال دارویی سیپروفلوکساسین
سیپروفلوکساسین به شکل قرص‌های ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی‌گرمی، آمپول (۵٪ و ۱۰٪ در ۱۰۰ میلی‌لیتر) و قطره‌های چشمی و گوشی موجود است. این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود، اما جذب آن در حضور غذا به تاخیر می‌افتد.
چنانچه مبتلا به عفونت ادراری هستید پیشنهاد می‌کنیم لینک زیر را در این زمینه مطالعه کنید.
علاوه بر درمان دارویی روش‌های طبیعی و خانگی هم برای درمان عفونت مثانه وجود دراد که در لینک زیر به معرفی آن‌ها پرداخته‌ایم.
موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی در یک نگاه
| موارد مصرف | عفونت‌های ادراری عفونت مثانه در بانوان پروستاتیت باکتریایی مزمن عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی سینوزیت حاد عفونت‌های پوستی عفونت‌های استخوان و مفصل تب تیفوئید اسهال عفونی |
| عوارض | تهوع، استفراغ، مشکلات گوارشی نظیر اسهال، سرگیجه خفیف، سردرد، احساس سوزش یا خارش در پوست، بئورات جلدی، سرخی یا تورم پوست، مشکلات خواب |
| تداخل دارویی | کینولون‌ها، داروهای آنتی اسید و مواد جاذب، وارفارین، تئوفیلین، آهن، تیزانیدین، پروبنسید |
مقدار و نحوه مصرف
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین می‌کند. میزان دوز تجویز شده و همچنین طول درمان با این دارو کاملا به میزان پاسخ‌دهی شما به دارو و همچنین نوع بیماری شما وابسته است. به طور معمول پزشکان معمولا این دارو را برای هر ۱۲ ساعت تجویز می‌کنند. بهترین زمان مصرف دارو به طور معمول ۲ ساعت پس از غذا می‌باشد. برای حصول نتیجه بهتر، هر قرص را همراه با یک لیوان آب میل نموده و در طول درمان به دفعات بیشتری آب و مایعات دیگر بیاشامید.
توجه: برای کمک به درمان قطعی عفونت، این دارو را در فواصل زمانی منظم میل کنید و دوره درمان را کامل کنید، حتی اگر بعد از چند روز احساس بهبودی نمودید، مصرف آن را قطع نکنید زیرا ممکن است بیماری عود کند.
نکاتی تکمیلی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
- مصرف این دارو در بیماران مبتلا به صرع یا دارای سابقه صرع، عیب کار کبد یا کلیه با احتیاط فراوان باید صورت گیرد.
- مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌گردد مگر در موارد اضطراری و به تشخیص پزشک متخصص.
- در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشک، بیمار را به بیمارستان منتقل کنید.
- در صورتیکه این دارو را به مدت طولانی مصرف می‌نمایید لازم است تحت نظر پزشک باشید.
- در صورت انجام هرگونه اقدام دندانپزشکی مصرف این دارو را به دندانپزشک اطلاع دهید.
- در صورت بروز تحریکات عصبی نظیر تشنج، لرزش، بی قراری، خواس پرتی و توهم در حین درمان، مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک خود مراجعه کنید.
- مصرف این دارو در کودکان و نوجوانان زیر 18 سال توصیه نمیشود.
- درمان عفونت مفصل ممکن است تا ۴ هفته یا بیشتر به طول انجامد.
قوانین ارسال نظر
کلیه پاسخ هایی که توسط کارشناسان و متخصصان هر رشته به کاربران داده میشود کاملا حالت پیشنهادی دارند و نباید به عنوان تشخیص, تجویز, یا رهنمودهای تخصصی و قانونی تلقی شوند و در صورت لزوم شخصی بایستی حتما از منابع تخصصی تر مانند پزشکان متخصص, وکلا, و ... نیز کمک بگیرد. این مسئولیت کاملا بر عهده مخاطبان است که قبل از هر نوع تصمیم گیری یا اقدامی از صحت و مفید بودن این اطلاعات برای خود اطمینان حاصل کرده و صرفا با مسئولیت خودشان به این پیشنهادات عمل کنند.
کلیه سوالات توسط کارشناسان رشته مربوط به هر مطلب پاسخ داده میشود.
به سوالات تکراری, خارج از موضوع, و غیرقابل انتشار پاسخ داده نمیشود.
نظر کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
مارشال
02:06 - 1396/07/07
بهترین دارو برای پاک سازی عفونت ادراری ومثانه می باشد به شرطی پس از مصرف اب فراوان بنوشید
