شعر ایران ای سرای امید که در حقیقت تصنیف سپیده نام دارد؛ عنوان یکی از تصنیفهای ساختهشده توسط محمدرضا لطفی است. شعر این تصنیف توسط هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه) سروده شده و برای اولین بار با صدای محمدرضا شجریان ساخته شد. در ادامه جزئیات این شعر و قطعه ساخته شده از آن، همچنین متن کامل شعر را خواهید خواند. اگر به خواندن شعر ایران دوستانه علاقه دارید، شعر ای ایران را هم بخوانید.
ساخت تصنیف ایران ای سرای امید
بنابر گفته لطفی، خودش آن را در شب پیروزی انقلاب ایران به رادیو برد و آن را پخش کرد. این تصنیف که در دستگاه ماهور ساخته شده، در آلبوم چاووش ۶ پخش شد که آن آلبوم امروزه با نام سپیده در دسترس میباشد.
اجراهای مختلف سرای امید
همانطور که عنوان شد، نسخه اصلی و ابتدایی این اثر در همان سال ۵۷ در دستگاه ماهور ساخته شد و توسط «محمدرضا شجریان» اجرا شد. نخستین بار در دانشگاه ملی با حضور اعضای گروه چاووش که عبارت بودند از: محمدرضا لطفی، تار؛ عبدالنقی افشارنیا، نی؛ پشنگ کامکار، سنتور؛ یدالله طلوعی، تار؛ اسماعیل صدقیآسا، عود؛ بیژن کامکار، رباب؛ مجید درخشانی، تارباس؛ هادی منتظری، کمانچه و ارژنگ کامکار، تمبک اجرا شد.
چند سال بعد در کنسرتهای گروه چاووش، استاد «شهرام ناظری» جوان همراه شد و این قطعه را با سبک خودش و اندکی تغییر در اجرا خواند.
پس از بازگشت استاد محمدرضا لطفی به ایران، در دهه هشتاد، «محمد معتمدی» این اثر جاودانه را به تقلید از شجریان اجرا کرد. لطفی به عنوان آهنگ ساز اثر، آن را در یکی از کنسرتهایش با صدای محمد معتمدی اجرا و در قالب آلبومی تصویری منتشر کرد.
متن شعر سرای امید
ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پرخون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پرخون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است، وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما، راه حق، راه بهروزی است
اتحاد، اتحاد، رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه
در همه جهان خوش باد
یادگار خون عاشقان، ای بهار
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد
معنی شعر سرای امید
ایران، ای خانه ی امید و آرزو، بر بام تو سپیده و پیروزی طلوع کرد.
نگاه کن که از این راه پر از رنج و سختی، خورشید پیروزی و مبارک رسید.
اگرچه دلها پر خون و ناراحت هستند اما شکوه و عظمت و شادی زیاد است.
سپیده ی پیروزی ما به رنگ گل سرخ است زیرا دست دشمن در خون است. (دشمن، مردم ما را کشته است.)
ای ایران، امیدوارم غم و ناراحتی به تو نرسد و شکوه و بزرگیات همیشگی باشد.
راه ما، راه حقّ و حقیقت و راه بهروزی و نیکبختی است و رمز پیروزی ما فقط اتّحاد و همبستگی است.
صلح و آزادی در همه ی جهان، جاودانه، خوش باشد، ای یادگار خون عاشقان واقعی، ای بهار آزادی، ای بهار تازه
جاودان شده در این چمن هستی، همیشه برقرار، شکوفا و شکفته باشی.
معنی شعر سرای امید پنجم
سخن آخر
در این مطلب به بررسی شعر سرای امید، سروده هوشنگ ابتهاج و با اجرای محمدرضا شجریان پرداختیم و معنای آن را نیز ارائه کردیم. در پایان، از شما دعوت می کنیم شعر لطف حق به صورت داستان را نیز در ستاره مطالعه کنید.
مطالب پیشنهادی:
بدون نام
خخخخخخخخخخخخخخخخخخخوووووووووووووووووببببببببببببببببببب