ستاره | سرویس چهره ها – پرویز پورحسینی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی است که در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۲۰ متولد شد. وی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و از رشته بازیگری در سال ١٣۵۴ فارغ التحصیل شد. او تاکنون بازی در بیش از صدها فیلم سینمایی و سریال در کارنامه خود دارد.
ورود به دنیای بازیگری پرویز پورحسینی
او آموزش بازیگری را از سال ۱۳۳۹ در کلاسهای شبانه اداره هنرهای دراماتیک آغاز کرد و در سال ۱۳۴۰ نمایش «مرد گل بدهی» را به همراه فنی زاده و به کارگرانی سمندریان در تلویزیون اجرا کرد.
با تشکیل گروه پازارگاد و نمایشهای «شش شخصیت در جستجوی نویسنده»، «لئو کادیا»، «مرغ دریایی و آندورا»، را با این گروه به صحنه برد و در سال ۱۳۴۶ دو نمایش «حکومت زمان خان» و «استریپ تیز و کارول» را در اداره تئاتر کار کرد. در سال ۱۳۴۸ همکاریاش را با کارگاه نمایش آغاز کرد که حاصل کار این دوره نمایشهای پژوهشی «اودیپ»، «معلم من پای من»، «باغ آلبالو»، «ویس و رامین»، «انسان، حیوان، تقوا»، «جان نثار کالیگولا و اورگاست» بود. او همچنین با گروه تئاتر پیاده دو نمایش به نامهای «شهر ما»، «نظاره مرگ» را نیز اجرا کرد.
در سال ۱۳۵۵ با یک گروه تئاتری در تئاتر شهر همراه گردید که حاصل کار این دوره نمایشهای «خاطرات و کابوسها»، «شیون»، «استعاذه»، و «جنایت و مکافات» بود. پورحسینی پس از انقلاب نیز به فعالیت خود در عرصه تئاتر ادامه داد و با نمایشهای «شاه اسکوریال»، «تف»، «سیرک با شکوه» را در تئاتر شهر و نمایشنامههای «دکتر فاستوس»، «ماهان کوشیار»، «معمای ماهیار معمار»، «چراغ گاز» «افسانه اندوه» و «شب یهودا» و «بازجوئی» را در اداره تئاتر به اجرا درآورد.
در سال ۱۳۷۱ «یادگار سال های شن» را در تالار وحدت اجرا کرد. پورحسینی علاوه بر فعالیت در عرصه تئاتر به ایفای نقش در سریالهای تلویزیونی نیز پرداخت که از مهمترین آنها میتوان به سریالهای: «زهر کوی»، «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «دومین انفجار»، «اتومبیل»، «تصویر یک رویا»، «بافته های رنج»، «روز ایپریت»، «حضرت مریم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهای بیاد ماندنی» نیز اشاره کرد. پورحسینی به فعالیت هنری خود در عرصه سینما نیز ادامه داد با درخشش خود در جشنواره فیلم فجر توانست کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلمهای «اوینار» و «طلسم» شود. او همچنین برای بازی خوب خود در فیلم «مریم مقدس» موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فوق شد.
همسر و فرزند پرویز پورحسینی
فعالیتهای هنری پرویز پورحسینی
فیلم سینمایی
- صدای منو میشنوید؟ (۱۳۹۵)
- قاتل اهلی (۱۳۹۵)
- صله سحر (۱۳۹۴)
- دوران عاشقی (۱۳۹۳)
- رستاخیز (۱۳۹۱)
- سفر مرگ (۱۳۸۷)
- خواب لیلا (۱۳۸۶)
- جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴)
- مریم مقدس (۱۳۷۹)
- کمیته مجازات (۱۳۷۷)
- حرفهای (۱۳۷۵)
- فصل پنجم (۱۳۷۵)
- شیخ مفید (۱۳۷۴)
- عاشق فقیر (۱۳۷۴)
- بلندیهای صفر (۱۳۷۲)
- روز فرشته (۱۳۷۲)
- اوینار (۱۳۷۰)
- دره شاپرکها (۱۳۷۰)
- راه و بیراه (۱۳۷۰)
- چاووش (۱۳۶۹)
- رنو تهران – ۲۹ (۱۳۶۹)
- دو سرنوشت (۱۳۶۸)
- راز کوکب (۱۳۶۸)
- سفر عشق (۱۳۶۷)
- شب حادثه (۱۳۶۷)
- کشتی آنجلیکا (۱۳۶۷)
- ایستگاه (۱۳۶۶)
- بهار در پاییز (۱۳۶۶)
- باشو غریبه کوچک (۱۳۶۵)
- رابطه (۱۳۶۵)
- سراب (۱۳۶۵)
- طلسم (۱۳۶۵)
- میهمانی خصوصی (۱۳۶۵)
- خط پایان (۱۳۶۴)
- مردی که موش شد (۱۳۶۴)
- کمال الملک (۱۳۶۲)
- چشمه (۱۳۵۱)
- عشقپرداز (۱۳۸۷)
- کارنامهٔ بندار بیدخش (۱۳۷۶)
- میکائیل (۱۳۹۴)
- هفتسنگ (۱۳۹۳)
- سرزمین کهن (۱۳۹۲)
- تلهفیلم «نغمهٔ نوروز» (۱۳۹۱)
- شیدایی (۱۳۹۰)
- تلهفیلم «فرزند چهارم» (۱۳۸۹)
- تلهفیلم «عصای پیری» (۱۳۸۹)
- مثل هیچکس (۱۳۸۷)
- شب میگذرد (۱۳۸۷)
- تلهفیلم «در همین نزدیکی» (۱۳۸۷)
- سایه تنهایی (۱۳۸۷)
- نشانی (۱۳۸۷)
- یک مشت پر عقاب (۱۳۸۶)
- تلهفیلم «یکی از همین روزها» (۱۳۸۶)
- بیگناهان (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
- بیداری (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
- مختارنامه (۱۳۸۳–۱۳۸۸)
- طلسمشدگان (۱۳۸۲)
- تلهفیلم «هفتاد و سومین تن» (۱۳۸۲)
- روزهای بیادماندنی (۱۳۸۱)
- باران عشق (۱۳۸۰–۱۳۸۱)
- شب دهم (۱۳۸۰)
- مریم مقدس (۱۳۷۹)
- همسفر (۱۳۷۹)
- تلهتئاتر «به سوی دمشق» (۱۳۷۹)
- روشنتر از خاموشی (۱۳۷۸–۱۳۸۱)
- استنطاق (۱۳۷۸)
- روز ایپریت (۱۳۷۸)
- پزشکان (۱۳۷۷)
- تلهتئاتر «همه پسران من» (۱۳۷۷)
- تلهتئاتر «خانههای اجارهای» (۱۳۷۶)
- بافتههای رنج (۱۳۷۶)
- تلهتئاتر «قطار ارواح» (۱۳۷۶)
- تلهتئاتر «جان گابریل بورکمن» (۱۳۷۶)
- تصویر یک رؤیا (۱۳۷۷–۱۳۷۵)
- تهران ۱۱–۵۹۵ ج ۴۸ (۱۳۷۶–۱۳۷۵)
- دومین انفجار (۱۳۷۵)
- دلیران خلیج فارس (۱۳۷۵)
- جهان وارونه (۱۳۷۴-۱۳۷۵)
- یک داستان (۱۳۷۴)
- خورشید شب (شیخ مفید) (۱۳۷۴–۱۳۸۰)
- آشپزباشی (۱۳۷۴)
- تلهتئاتر «قاضی و رئیس دادگاه خانواده» (۱۳۷۴)
- تلهتئاتر «خانه عروسک» (۱۳۷۴)
- تلهتئاتر «نظم» (۱۳۷۳)
- تلهتئاتر «پدرزن به سلمانی میرود» (۱۳۷۳)
- تاریخ روابط ایران و انگلیس (۱۳۷۲)
- سرزمین من و نقابداران (۱۳۷۲)
- تابستانی سرشار از محبت (۱۳۷۱)
- قافله این عمر (۱۳۷۱)
- روزی روزگاری (۱۳۷۰–۱۳۷۱)
- تلهتئاتر «عالیجناب داروغه» (۱۳۶۹)
- آلبوم خانوادگی (۱۳۶۹)
- مهر و ماه (۱۳۶۹)
- تلهتئاتر «شوق» (۱۳۶۷)
- با سلسله حکمت (۱۳۶۶–۱۳۶۸)
- این شرح بینهایت (۱۳۶۶–۱۳۶۸)
- امیرکبیر (۱۳۶۳–۱۳۶۴)
- تلهتئاتر «دکتر فاستوس» (۱۳۶۴)
- تلهتئاتر «آئینه خیال» (۱۳۶۳)
- ز هر کوی (۱۳۶۱)
- تلهتئاتر «ستارخان» (۱۳۶۱)
- تلهتئاتر «به دنبال سیمرغ» (۱۳۶۱)
- تلهتئاتر «شازده کوچولو» (۱۳۵۹)
- هزاردستان (۱۳۵۸–۱۳۶۶)
- نمایش «ارگاست» (۱۳۵۰)
- تلهتئاتر «امولوس گنگ» (۱۳۴۶)
- تلهتئاتر «تلافی» (۱۳۴۶)
- تلهتئاتر «ارزش زغال» (۱۳۴۶)
- تلهتئاتر «تصادف» (۱۳۴۱)
- تلهتئاتر «مرد گل بر دهن» (۱۳۴۱)
- تلهتئاتر «منطقهٔ جنگی» (۱۳۴۰)