تاریخ شهادت امام جواد در سال ۱۴۰۳

آیا می‌دانید تاریخ شهادت امام جواد چه روزی است؟ امام جواد (علیه السلام) امام نهم شیعیان است که مدت زمانی امامت را برعهده داشته و درنهایت مظلومانه و در آخرین روز ماه ذیقعده سال ۲۲۰ هجری قمریبه شهادت رسیدند. در ادامه نگاهی مختصر به زندگی ایشان و نحوه شهادت این امام بزرگوار می‌اندازیم.

تاریخ شهادت امام جواد در سال ۱۴۰۳: روز دوشنبه ۱۸ خرداد

ولادت

امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی در دهم رجب دیده به جهان گشود  نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران می‏‌باشد.

امامت

دوران زندگانی امام جواد علیه السلام از برهه‌های حساس در تاریخ پر فراز و نشیب شیعه است. شیعیان در مسیر پرتلاطم جریان‌های فکری و عقیدتی قرار داشتند و در برابر هجوم ظالمانه دشمنان پایداری می‌کردند. پس از شهادت امام رضا علیه السلام ، از آن جا که اراده الهی بر آن بود که رشته امامت نگسلد، حضرت امام جواد علیه السلام در خردسالی و در هفت یا هشت سالگی زمام قافله امت را به دست گرفت.

امام جواد نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسیده این مسئله طعن و مخالفت دشمنان را برانگیخت تا آن جا که به حیرت و حتی سرگردانی برخی از شیعیان نیز انجامید. وی به مدت ۱۶ سال امامت را بر عهده داشت و مکتب علمی، اجتماعی شیعه را جلوه خاص بخشید.

جواد به معنای بخشندگی

امام نهم را با نام «جواد» می‌شناسند. این لقب از واژه «جود» گرفته شده است و به معنای بخشنده و ایثارکننده در راه خدا و خلق آمده است. امام جواد علیه السلام دست بخشنده و بصیرت کامل در راه شناسایی نیازمندان داشت و مردم از عطایا و عنایات و مهر و محبت‌های او بهره‌ها می‌جستند.

ازدواج

مامون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع) از امام جواد (ع) دلجویی کرد و دخترش ام‌الفضل را به عقد وی درآورد. مادر گرامی امام جواد علیه السلام زنی با فضیلت و پاک دامنی به نام «سبکیه» یا «خیزران مصری» است که تبارش به مادر «ماریه قبطیه»، مادر ابراهیم و همسر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم می‌رسد. به فرموده امام رضا علیه‌السلام این زن آفرینش پاکیزه و منزه داشته است.

امام جواد در سایه مراقبت‌های پدری معصوم و دامن تربیت مادری چنین پرفظیلت و باتقوا پرورش یافت تا آماده پذیرش و ادای مسؤلیت بزرگ الهی گردید.

چگونگی به شهادت رسیدن امام جواد (ع)

معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای ام‏فضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسه‏‌ای گذاشت و جلو امام جواد علیه‏‌السلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان حال ام‏‌فضل پشیمان شد و گریه کرد.

حضرت به او فرمود: «چرا گریه می‏کنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. ین را بدان که به سبب ین جنیت، به چنان دردی مبتلا می‏‌شوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران‏‌پذیر نباشد».

بر اثر نفرین آن حضرت، ام‏‌فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نداشت و با نکبت‌بارترین وضع به هلاکت رسید.

مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت
آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت

می خواست که فریاد کند تشنه لبم
از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت