تربیت هندی؛ چرا مادران هندی کودک خود را تنبیه نمی کنند؟

۱- روش محبت در تربیت هندی 

کودکان در هند از بدو تولد یاد میگیرند که از هر نوع زندگی لذت ببرند. صبر و شکیبایی در بین آنها از اهمیت زیادی برخوردار است و به عنوان یک فضیلت اخلاقی محسوب می شود، در حالی که نشان دادن احساسات و تحریک پذیری و زودرنجی به عنوان یک رذیلت اخلاقی در نظر گرفته می شود. این دو اصل را برای تربیت کودک خود سر لوحه قرار می دهند.

۲- کنترل اطلاعات

والدین هندی معمولا تماشای تلویزیون را به برنامه های مرتبط با هنر و آموزش محدود می کنند. امروزه چنین رویکردی برای تربیت کودک بسیار مهم است، آن هم در دوره ای که اینترنت و تلویزیون می تواند یک شخصیت منفی را تحت تاثیر قرار دهد و به شدت خطرناک باشد.

۳- آداب معاشرت

برای زنان هندی قوانین و آداب معاشرت اهمیت خاصی دارد و آنها رفتارهای صحیح را به کودکان خود آموزش می دهند. مثلا در سن ۲ سالگی اگر کودک با غذا بازی کند، بخشیده خواهد شد؛ اما در سالگی ۱۰، چنین رفتاری تحمل نمی شود.

۴- هدفگذاری برای یک نمونه خوب

پدر و مادر در هند یقین دارند که رفتار و عادت های کنونی آنها، در تربیت کودک آنها تاثیر مستقیمی دارد و در آینده ویژگی های شخصیتی فرزندانشان را تشکیل می دهد. به همین دلیل است که آنها جهت انجام یک کار فقط حرف نمی زنند، بلکه نشان می دهد که چطورآن را انجام می دهند. نسل های قدیمی نیز اغلب در این کار مشارکت می کنند، زیرا در هند ممکن است چند خانواده زیر یک سقف زندگی کنند.

۵- ارتباط نزدیک  با کودک

پزشکان هندی توصیه می کنند که گاهی مادر و کودک با هم بخوابند تا یکدیگر را احساس کنند و آرامش داشته باشند. اگر یک کودک مضطرب باشد، مادرش فورا او را به آغوش خود می گیرد.

۶- فکر کردن با صدای بلند

 اکثر آموزش های مدرسه در مورد معنویت و تحمل است. به کودکان آموزش داده میشود که افکار خود را بیان کنند و آنها را مورد بحث قرار دهند؛ دروس آنها شامل یوگا، حافظه و لبخند نیز هست. آنها نظام آموزش خود را بر می انگیزانند تا استعدادهای نهان را کشف کنند.

۷- معلمان متعهد

۸- بهتر از خود بودن

وظیفه اصلی هر دانش آموز هندی این است که خود را بهتر کند. هر ماه کارت های ویژه به دانش آموزان موفق داده می شود. بچه های هند تلاش می کنند که از خودشان بهتر باشند، نه شخص دیگری. این یکی روش های تربیت کودک است که در این کشور بسیار موفق عمل کرده است.

۹- طرز برخورد صمیمانه

 معلمان عشق و توجه خود را از دانش آموزان دریغ نمی کنند و محبت خود را به آنها نشان می دهند. آنها می توانند یک کودک را در آغوش بگیرند یا سر آنها را نوازش کنند. با این حال، هیچ بچه ای مورد استثنا قرار نمیگیرد که معلم بیش از حد به او علاقه نشان دهد، زیرا هر کودکی نیاز به تایید دارد.