شکم گردی چیست؟!

ستاره | سرویس گردشگری – گردشگری غذایی یا شکم گردی یکی از انواع گردشگری است که می‌تواند نقش مهمی در جذب توریستها داشته باشد. این نوع گردشگری به آداب و رسوم و فرهنگ هر کشوری مرتبط است و برای بازدیدکنندگانی که از سایر کشورهای جهان با فرهنگی متفاوت به این کشورها قدم می‌گذارند و آماده تجربهٔ فرهنگ و رسوم و غذاهای آنان هستند، جذابیت دارد. هم‌اکنون گردشگری غذا در دنیا ۲۰۰ میلیارد دلار درآمد دارد.

باوجود اینکه این فعالیت با عنوان گردشگری غذایی شناخته می‌شود ولی امتحان کردن نوشیدنی‌های مختلف نیز بخش عمده‌ای از آن محسوب می‌شود. گنجانده شدن عبارت دور یا نزدیک در این تعریف به این دلیل است که برای شکم گردی نیازی نیست  سفری  به مقصد نقاط دورافتاده در کشور محل اقامت یا سایر نقاط دنیا انجام شود. گردشگران غذا می‌توانند در مناطق نزدیک به محل سکونت خود مثل محله‌های اطراف و داخل شهر خودشان، به گشت‌وگذار و ماجراجویی غذایی اقدام کنند.

نقطه‌ی مشترک همه‌ی انواع گردشگری غذایی یا جامع‌ترین تعریف آن عبارت است از جستجوی غذاها و نوشیدنی‌های خاص و لذت بردن از آن‌ها در مناطق دور یا نزدیک.

یکی از سفره‌های غذای رستوران در ایران

تاریخچه شکم گردی

مثل مفهومی که کلمه ی گردشگری یک شهر برای ما تداعی می کند (که به معنای بازدید از مکان های طبیعی و تاریخی و دیدنی یک منطقه است)، گردشگری غذایی هم هدف خاصی را دنبال می کند. هدف از شکم گردی، آشنایی با غذاهای مختلف و فرهنگ غذایی مناطق بدون رده بندی یا دادن نظرهای تخصصی است. در واقع در این نوع گردشگری، هر چه غذا ساده تر باشد، جذابیت بیشتری دارد.

گردشگران خارجی در رستوران ایرانی

گردشگری غذایی در ایران

کشور ایران نیز قابلیت جذب گردشگر غذا را دارد از آنجایی که همراه دو کشور رم و چین سه مکتب آشپزی جهان هستند و همچنین به دلیل تنوع فرهنگی و قومی که در کشور وجود دارد تنوع غذایی فراوانی وجود دارد . ۲۵۰۰ نوع غذا و ۱۰۹ نوع نوشیدنی همراه با نان و شیرینی در ایران شناخته شده است. 

بسیاری از گردشگرانی که با غذاهای ایرانی آشنایی دارند سبک آشپزی ایرانی، یکی از عجایب هفتگانه می دانند. قابلیت ایران در زمینه تنوع غذایی را باید تحت تاثیر جغرافیای کشور و تنوع قومی و نژادی ایرانیان نیز دانست و به همین دلیل ارتباط تنگاتنگی بین این موارد وجود دارد. به عنوان مثال در کرمان به دلیل خشکی هوا از سبزی خشک استفاده می کنند یا در قشم و جزیره هرمز غذایی به نام سراغ وجود دارد که از خاک قرمز جزیره هرمز استفاده می کنند و ….. ولی متاسفانه این نوع گردشگری هیچ جایگاهی در کشور ما ندارد . بیشتر رستوران ها و سفره خانه ها به تعداد محدودی غذا بسنده می کنند به صورتی که گردشگر خارجی بعد از چند روز اعتراض خود را با جمله every day kabab  بیان می کند.

با کمی برنامه ریزی و توجه به این بخش می توان گردشگران غذای زیادی را جذب کنیم . به عنوان مثال  برگزاری جشنواره‌ها و فستیوال ‌های غذایی در محیط‌های مختلف روستایی و شهری، برگزاری تورهای غذا برای آموزش پخت غذاهای محلی از جمله راهبردهای توسعه گردشگری غذا هستند.

استفاده از ماه رمضان با تنوعی که سفره‌های ایرانی در هنگام افطار دارد، می‌تواند به جذب گردشــگران مســلمان به ایران کمک کند. کشورهایی چون مصر، لبنان، ترکیه و مالزی هوشمندانه از این ماه مبارک، سبد درآمدی خود از بازار گردشگری غذا را پربرکت می‌کنند. یا حضور در جشنواره های جهانی می تواند به معرفی غذا های ایران کمک کند البته در صورتی که از غذا های محلی استفاده کنند نه اینکه دوباره به طبخ کباب و جوجه کباب بپردازند.

انواع ادویه -گردشگری غذایی در ایران

جاذبه های شکم گردی