غزل شماره ۴۵۶ حافظ: نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

غزل شماره ۴۵۶ حافظ محصول ایام جوانی شاعر بوده که تحت تأثیر فلسفه خیامی، در فصل بهار، در کنار سبزه و در حال باده‌نوشی سروده شده است. حافظ به مخاطب پند می‌دهد که تلاش کند در فصل بهار عمر را به خوشی بگذراند و شادمان باشد؛ چراکه بعد از مرگش گُل‌های بسیاری می‌شکفد اما او در خاک مدفون است و نمی‌تواند که از آنها بهره ببرد.

[vc_cta h2=”تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما” txt_align=”right” style=”3d” color=”Chino” add_button=”bottom” btn_title=”فال حافظ” btn_color=”success” btn_align=”center” btn_i_align=”right” btn_i_icon_fontawesome=”fas fa-sync-alt” btn_add_icon=”true” btn_link=”url:https%3A%2F%2Fsetare.com%2Ffa%2Fnews%2F29249%2F%D9%81%D8%A7%D9%84-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%B9%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84%2F” css=”.vc_custom_1628745992317{background-color: #dff2fe !important;}”]این روزها فرصت‌هایی گرانبها در اختیارت قرار می‌گیرند، آن‌ها را به راحتی از دست مده. عاقلانه به خود و اهدافت بیندیش و از مشورت با دیگران خودداری نکن. غفلت و بی‌فکری، تو را از رسیدن به مقصود دور می‌کند. در این چند صباح زندگی تلاش کن غصه دنیا را مخوری و از زندگی و نعمت‌هایی که خدا به تو بخشیده است، لذت ببری. از مشکلات و ناملایمات راه گلایه نکن. اگر نقشه‌ای درست و بر اساس عقل و تدبر داشته باشی، هیچ چیز مانع تو نخواهد شد. در انتخاب دوستان و همنشینان بیشتر دقت کن.

[vc_btn title=”غزل قبلی” color=”danger” i_align=”right” i_icon_fontawesome=”fas fa-angle-right” add_icon=”true” link=”url:https%3A%2F%2Fsetare.com%2Ffa%2Fnews%2F12362%2F%D8%BA%D8%B2%D9%84-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-455-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8-%D8%B9%D9%85%D8%B1-%D8%A8%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C-%D9%88-%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%87%D9%88%D8%B3%DB%8C%2F|title:غزل قبلی”]
[vc_btn title=”شاهد فال” color=”danger” i_align=”left” i_icon_fontawesome=”fas fa-angle-left” add_icon=”true” link=”url:https%3A%2F%2Fsetare.com%2Ffa%2Fnews%2F12364%2F%D8%BA%D8%B2%D9%84-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-457-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%AF-%D8%A8%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%85-%DA%A9%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DB%8C%2F|title:شاهد فال”]

 

 

[/vc_cta]

 

غزل شماره ۴۵۶ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

 

متن غزل شماره ۴۵۶ حافظ

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی

 

غزل شماره ۴۵۶ حافظ
غزل شماره ۴۵۶ حافظ

 

معنی و تفسیر غزل شماره ۴۵۶ حافظ

بیت اول

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

آغاز بهار است. سعی کن تا شاد و خوش و خرم باشی چرا که بعد از مرگت بسیار گل از خاک سر برآورد که تو در زیر خاک خفته باشی.

 

✦✦✦✦

 

بیت دوم

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

من درباره اینکه در این نوبهار با چه کسی همنشین شده و چه بنوشی چیزی نمی‌گویم، زیرا اگر باهوش و دانا باشی خودت بهتر می‌دانی.

 

✦✦✦✦

 

بیت سوم

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

چنگ نیز با آهنگ موسیقی و سربسته همین اندرز را به تو می‌دهد، اما پند و اندرز زمانی مؤثر واقع می‌شود که پذیرای آن باشی.

 

✦✦✦✦

 

بیت چهارم

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

در باغ هر برگی مانند کتابی است که حالاتی خاص را بازگو می‌کند. حیف است که تو از این همه حالات و کیفیات بی‌خبر بمانی.

 

✦✦✦✦

 

بیت پنجم

نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

اگر شب و روز در فکر غم و غصه‌های دنیا باشی، این غم و اندوه سرمایه عمرت را بی‌ثمر از بین می‌برد.

 

✦✦✦✦

 

بیت ششم

گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

هرچند میان ما و دوست راهی دراز و خوفناک فاصله است، اگر از منزلگاه‌های بین‌راه آگاهی داشته باشی طی این راه آسان است.

 

✦✦✦✦

 

بیت هفتم

حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی‌

ای حافظ، اگر بخت و اقبال بلند تو را یاری کند، در دام آن زیباروی خوش اندام افتاده و صید او خواهی شد.

 

منبع: شرح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید