نویسنده: اکرم ادیبی
بروزرسانی: 15 آذر 1402تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما
چرخ روزگار راه زندگی‌ات را عوض کرده است و باعث شده طعم یأس و ناامیدی را بچشی. اما در همه حال از یاد خدا غافل نشده‌ای. اکنون نیز دست به دعا بردار تا خداوند یاری‌ات کند. به زودی به برکت قرآن کرم و بخشش خدا شامل حالت می‌شود. صبر کن و ببین چگونه آبروی کسانی که می‌خواستند تو را گناهکار جلوه دهند می‌رود و همه چیز روشن می‌شود. مگذار ظواهر تو را فریب دهند و عاقلانه و دور از احساسات تصمیم بگیر.
غزل شماره ۳۶۶ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
متن غزل شماره ۳۶۶ حافظ
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ره رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت
به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با چنین گنج که شد خازن او روح امین
به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما
از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
معنی و تفسیر غزل شماره ۳۶۶ حافظ
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ما برای رسیدن به مقام و بزرگی به در این خانه نیامده‌ایم بلکه بر اثر رویداد‌های ناگوار زمانه به اینجا پناه آورده‌ایم.
رهرو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
ما رهپویان مسکن و مأوای عشق هستیم و برای رسیدن به عشق، این راه دراز از مرز نیستی تا جهان وجود را پیموده‌ایم.
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت
به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با دیدن سبزه نودمیده بر چهره تو و برای به‌دست آوردن این گیاه مهر و محبت، از باغ بهشت به این دنیا آمده‌ایم.
با چنین گنج که شد خازن او روح امین
به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
با داشتن چنین گنجی یعنی قرآنی که در سینه دارم؛ که جبرئیل امین نگهبان و خزانه‌دار اوست به درِ خانه خدا برای گدایی آمده‌ایم.
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
ای کشتی بهروزی، لنگر شکیبایی و توقف تو کجاست؟ یعنی لنگر بینداز، زیرا ما سراپا گناه به سوی دریای بخشندگی الهی رو آورده‌ایم.
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
آبروی ما در خطر است؛ ای ابر رحمت الهی که شوینده خطا‌ها هستی، بر ما باران بزن که با نامه‌ای سیاه از گناه به محکمه عدل الهی آمده‌ایم.
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما
از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
ای حافظ، این خرقه پشمین زاهدانه را دور مینداز، زیرا ما با آه آتشین خود، به دنبال قافله پشمینه‌پوشان راه افتاده‌ایم.
منبع: شرح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.
