غزل شماره ۲۷۶ حافظ غزلی است با مضامین عاشقانه از شاعری چیره‌دست که برای آوازخوان‌ها در مجالس عیش و طرب ساخته و پرداخته شده است. حافظ در مطلع غزل می‌گوید اگر باغبان می‌خواهد که چند روزی همنشین گل باشد، باید صبری را که بلبل عاشق بر خار دارد، او هم داشته باشد. در ادامه دل را نصیحت می‌کند که در بند زلف یار صبر پیشه کند.
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آن که تدبیر و تأمل بایدش
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش
نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش
کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
آنچه که صلاح است را انجام بده. در راه رسیدن به هدف فقط دانستن و آگاهی لازم نیست، علم باید همراه با ایمانی قوی و قدم‌های استوار باشد تا به نتیجه برسد. بنابراین دست از غرور بردار و تلاش کن. کرم و دست بخشنده داشته باش تا به مقصود برسی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
کلیه پاسخ هایی که توسط کارشناسان و متخصصان هر رشته به کاربران داده میشود کاملا حالت پیشنهادی دارند و نباید به عنوان تشخیص, تجویز, یا رهنمودهای تخصصی و قانونی تلقی شوند و در صورت لزوم شخصی بایستی حتما از منابع تخصصی تر مانند پزشکان متخصص, وکلا, و ... نیز کمک بگیرد. این مسئولیت کاملا بر عهده مخاطبان است که قبل از هر نوع تصمیم گیری یا اقدامی از صحت و مفید بودن این اطلاعات برای خود اطمینان حاصل کرده و صرفا با مسئولیت خودشان به این پیشنهادات عمل کنند.
کلیه سوالات توسط کارشناسان رشته مربوط به هر مطلب پاسخ داده میشود.
به سوالات تکراری, خارج از موضوع, و غیرقابل انتشار پاسخ داده نمیشود.
