غزل شماره ۱۰۳ حافظ: روز وصل دوستداران یاد باد

غزل شماره ۱۰۳ حافظ به نامی از باغ‌کاران که باغی درکنار رودخانه زاینده‌رود است اشاره می‌کند و از آن به حسرت یاد می‌کند. آنطور که از دو بیت ابتدای غزل به نظر می‌رسد روزگاری در کنار دوستانی چند سفری به اصفهان داشته و در این باغ تفرج و نوش‌خواری کرده است. او که از یاران دور مانده هیچ‌کس را پیدا نمی‌کند که محرم اسرارش باشد.

تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما

در گذشته روزهای خوبی را در کنار دوستان و آشنایان گذرانده‌ای اما اکنون از ته دل غمگین هستی، فکر می‌کنی که همه تو را از یاد برده‌اند و مهر و وفایی در این دنیا وجود ندارد. این روزها در دام بلا افتاده‌ای و بایستی تلاش کنی که خودت را نجات دهی. هر کسی را محرم راز دلت ندان و آن را فاش مکن. به لطف و کرم خداوند امیدوار باش.    

 

غزل شماره ۱۰۳ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

 

متن غزل شماره ۱۰۳ حافظ

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد
راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

 

غزل شماره ۱۰۳ حافظ
غزل شماره ۱۰۳ حافظ

 

معنی و تفسیر غزل شماره ۱۰۳ حافظ

بیت اول

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

یاد آن روز به نیکی و خیر که مجلس رسیدن عاشقان و معشوقان به هم بود و آن روزگار وصال یاد باد.

 

✦✦✦✦

 

بیت دوم

کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

یاد دوری و مفارقت یاران آنچنان سخت است که طعم دهانم از تلخی و اندوه، چون زهر شده است، آوای نوشانوش می‌گساران یاد باد. تنها یاد آوای نوشانوش است که غم از دلم می‌برد.

 

✦✦✦✦

 

بیت سوم

گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

هرچند دوستان و یارانم از یاد من آسوده‌خاطر هستند و مرا به یاد نمی‌آورند، اما من هزاران بار آن‌ها را یاد می‌کنم.

 

✦✦✦✦

 

بیت چهارم

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

من به بند و بلای درد دوری و فراموش شدن توسط یاران گرفتار شدم، اما تلاش آنان که حق دوستی را بجا می‌آورند، فراموش مباد. یعنی جای کسانی که حق دوستی بجا آورده و مرا شادمان می‌کردند، خالی است.

 

✦✦✦✦

 

بیت پنجم

گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد

با وجود اینکه از چشمانم صد رود اشک پیوسته جاری است با این حال زاینده رود و باغ کاران اصفهان هرگز فراموش مباد.

 

✦✦✦✦

 

بیت ششم

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند‌
ای دریغا رازداران یاد باد

افسوس که حافظ بعد از این راز خود را ناگفته خواهد گذاشت، یاد محرمان اسرار بخیر باد. حافظ حسرت می‌خورد که دیگر رازداران سابق نزد او نیستند.

منبع: شرح دکتر خلیل خطیب رهبر، انتشارات صفی‌علیشاه.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید