نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 29 فروردین 1401
ستاره | سرویس گردشگری – شهر دهلی در هند در ناحیه مرکزی نیمه شمالی هند و در ساحل غربی رود یامونا (جمنا) واقع شده و دارای ۲۳۹ متر ارتفاع از سطح دریا است. وسعت ناحیه پایتختی ملی دهلی برابر ۱۴۸۳ کیلومتر مربع است که ۷۰۰ کیلومتر آن ناحیه شهری و ۷۴۳ کیلومتر مربع ناحیه روستایی است و از بزرگترین کلانشهرهای جهان محسوب می‌گردد. ناحیه پایتختی ملی دهلی یا ایالت دهلی که دهلی‌نو مرکز آن میباشد، از طرف شرق به ایالت اوتارپرادش و از طرف شمال، غرب و جنوب به ایالت هاریانا محدود می‌گردد؛ و تماماً بر روی جلگه رود گنگ واقع است. در این مطلب نگاهی به مهمترین جاذبه های گردشگری دهلی انداخته‌ایم.
قطب منار
قلعه سرخ
قلعه سرخ یا لال قلعه یکی از بزرگترین مراکز گردشگری در شهر دهلی پایتخت هندوستان می باشد. در زبان هندی لال به معنی سرخ میباشد که به دلیل استفاده از سنگ‌های سرخ در ساخت آن به این نام خوانده می‌شود. قلعه سرخ یا لال قلعه به دستور شاه جهان پادشاه پنجم گورکانی در زمانی که پایتخت خود را از آگرا به دهلی تغییر داد ساخته شد. ساخت بنای قلعه سرخ یا لال قلعه به مدت ۹ سال طول کشید. قلعه سرخ در جوار رود یامونا واقع شده و به شکل یک هشت ضلعی نامرتب که به وسیله دیواری از سنگ های سرخ احاطه شده است ساخته شده است.
بنای قلعه سرخ یا لال قلعه از اجزای مختلفی تشکیل شده است از جمله دروازه لاهور که نامش از شهر لاهور پاکستان گرفته شده است و یا مسجد مروارید که از مرمر سفید ساخته شده و در ساخت آنها از معماری اسلامی الهام گرفته شده است. در جای جای قصر سرخ می‌توانید نوشته‌هایی به زبان فارسی را مشاهده کنید که البته متاسفانه بخش زیادی از این کتیبه‌ها تخریب شده‌اند. هرسال در ۱۵ آگوست که روز استقلال هند از انگلستان است، نخست وزیر هند پرچم ملی کشور را بر فراز قلعه سرخ یا لال قلعه بالا برده و سخنرانی می‌کند.
دروازه هند
دروازه هند یا ایندیا گیت (India Gate) بنای یادبود ملی هند است که در قلب دهلی نو پایتخت کشور هندوستان واقع است. این بنای باشکوه با ارتفاع ۴۲ متر توسط سر ادوین لیتینز معمار بریتانیایی طراحی شده و در محوطه‌ای باز و نزدیک به مجموعه زیبای کاخ ریاست جمهوری هند در سال ۱۹۳۱ ساخته شده است. در اصل این بنا به‌عنوان یادبود تمامی جنگ‌های هند شناخته می‌شود و نشان برجسته‌ای است برای یادآوری ۹۰ هزار سرباز هندی ارتش بریتانیا که در جنگ جان خود را از دست داده‌اند. این سربازان در مبارزه برای امپراتوری بریتانیا در هند، و یا بیشتر در جنگ جهانی اول و همچنین در جنگ سوم انگلیس و افغانستان جان باخته‌اند. نام این سربازان بر دیوارهای این بنا حک شده‌است. این بنا از سنگ ماسه قرمز و گرانیت ساخته شده است.
در ابتدا، مجسمه جرج پنجم پادشاه بریتانیا در زیر سایه‌بان کنونی در آستانه دروازه هند ایستاده بود که پس از استقلال هند، این مجسمه با یادبودی از سرباز گمنام ارتش هند از جنس مرمر سیاه و به‌صورت یک مشعل فروزان تعویض شد که به نام «شعله جاویدان سرباز» نام‌گذاری شده است. محوطه شش گوشه‌ای به صورت یک میدان، دروازه هند دهلی را دربر گرفته که حدود ۳۰۶۰۰۰ متر مربع مساحت و در حدود ۶۲۵ مر قطر دارد. این میدان وسیع محل مناسبی برای تفرج خانواده‌ها و گردشگران مختلف است.
مقبره گاندی
در شهر دهلی اماکن دیدنی هند زیادی وجود دارد و از مهمترین اماکن گردشگری هند دیدن از بنای یادبود مقبره مهاتما گاندی رهبر نهضت ضد استعمار هند خالی از لطف نیست . مهاتما گاندی رهبر سیاسی و مذهبی هندی ها در سال ۱۹۴۸ ميلادي به قتل رسید. مقبره آن در شهر دهلی و در میان فضایی سرسبز بشکل سکویی چهار گوش از مرمر سیاه قرار دارد.
هندو ها مطابق رسوم شان جسد گاندی را سوزانده و به آب سپرده اند وحالا این مزار، محل ابراز ارادت و احترام هندیان، شخصیت های سیاسی، مذهبی جهان و البته علاقه مندان این شخصیت بزرگ تاریخ معاصر در سراسر دنیا به او به حساب می آید. هر ساله در روز سی ام ژانویه، روز شهید، به یاد پدر ملی هند گردهمایی در این محل تشکیل می‌گردد.
مقبره همایون
مسجد جامع دهلی
معبد نیلوفر آبی
این ساختمان شامل ۲۷ گلبرگ است که از بتُن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده این سنگ‌ها از یونان خریداری و در ایتالیا برش داده شده‌اند. هر یک از نُه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزی به‌ظرفیّت ۱۳۰۰ نفر باز می‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمینی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری هندوستان نشسته‌است.
این بنای عظیم جدیدترین مشرق اُلاذکار بهائیان است که در جهان ساخته شده زمین آن در سال ۱۹۵۳ خریداری شده و ساخت آن در سال ۱۹۸۰ شروع و پس از ۶ سال، در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۶ به‌اتمام رسیده‌است. در طی بیش از ۲۰ سالی که از عمر این بنا می‌گذرد بیش از ۵۰ میلیون نفر از آن دیدن کرده‌اند و گاه در هنگام تعطیلات مملکتی هند، تعداد بازدیدکنندگان به یکصد هزار نفر در یک روز بالغ شده‌است.
هندوستان با جمعیتی بین ۱٬۷ تا ۲٬۲ میلیون نفر بهایی بزرگترین جمعیت پیروان این آیین در جهان به‌شمار می‌آید. در این بنا به ندرت مناسکی ویژه بهائیان انجام می‌شود و همه می‌توانند با هر اعتقادی با سکوت به تفکر و مناجات بپردازند. انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طایفه‌ای آن را محترم می‌شمارند.
