ستاره | سرویس گردشگری – جاذبه های گردشگری نور بسیار زیبا و متنوع است؛ شهرستان نور از شمال به دریای خزر، از شرق به شهرستان آمل، از شمال شرق به شهرستان محمودآباد از جنوب به استان تهران، از جنوب غرب به استان البرز و از غرب به شهرستان نوشهر و شهرستان چالوس متصل است. مردم این شهرستان به زبانهای فارسی و مازندرانی به گویش نوری که میتوان آنرا از هموندان گویش کجوری دانست تکلم میکنند. بهترین زمان برای سفر به این منطقه از ایران فصول بهار و تابستان میباشد.
فیل سنگی
در مرکز روستای لاویج قطعه سنگ بزرگی وجود دارد که بر اثر عوامل و فرسایش طبیعی به شکل فیل نشسته بر زمین خودنمایی میکند که مسافران از این روستای خوش آب و هوا با این منظره طبیعی و منحصر بفرد دیدن میکنند. فیل سنگی در کنار آبگرم فیل سنگی قرار داد یعنی در مجموعه آبگرم فیل سنگی که هر ساله گردشگران بسیار زیادی را به خود جذب میکند.
آبگرم فیل سنگی لاویج قدیمی ترین آبگرم لاویج است و دلیل این ادعا اینکه فیل سنگی لاویج که به قدمت تاریخ لاویج است در کنار این آبگرم شکل گرفته است و خالص ترین آبگرم از این جهت که میزانی آبی که از چشمه اصلی آبگرم و از دل زمین به بالا می آید وارد استخر شده و مورد استفاده قرار می گیرد.
دریاچه الیمالات
دریاچه سد الیمالات در ۸ کیلومتری نور در مسیر جاده نور ـ چمستان قرار دارد و فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان حدود ۳ کیلومتر است. به عبارتی دریاچه الیمالات در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد و در قسمت جنوبی دوراهی روستای کارگرکلا جای گرفته است. فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان حدود سه کیلومتر برآورد می شود.
دریاچه الیمالات که در دل جنگل واقع شده است، به عنوان گردشگاه مورد استفاده قرار می گیرد. این دریاچه آنقدر زیباست که گویی جنگل را در آغوش گرفته است. در آنجا همه چیز برای چند ساعت تفریح و البته آرامش مهیاست. اتومبیل را که پارک کردید با شوق مسیری پنج دقیقه ای را پیاده روی کنید و بعد از طی این مسافت از بلندی به سمت پایین که دریاچه آنجاست هدایت می شوید. پلی زیبا شما را به آنجا وصل میکند. نمای زیر پل سدی است که بعضی وقتها پر آب است. پس از پشت سر گذاشتن چند پله به سنگ های زیبای کنار رودخانه نزدیک میشوید.
آبشار حرام او
کاخ تمیشان
قلعه پولاد بلده
پارک جنگلی کشپل
در حوزه استان مازندران شهرستان نور شهر چمستان درمسیر ییلاقی لاویج ودر حد فاصل ۲/۵ کیلومتری از چمستان با موقعیت جغرافیایی از شمال به جاده نور-چمستان و از جنوب به کوه لاویج و آب گرم لاویج وشرق به جنگلهای چمستان واز غرب به لاویج رود و شهرک صنعتی چمستان واقع شدهاست.
این عرصه بمساحت ۷/۲۱ هکتارمیباشد واز نظر پوشش نیز دارای شش تیپ جنگلی توسکا- لرک وتوسکا- توسکاوبلوط- افرا، بلوط – ممرز – انجیلی و ممرز – انجیل است نظر به اینکه از این محدوه بعنوان تفرجگاه در گذشته مورد استفاده واقع میگردید(و همچنین بخاطر وجود سنگ آهن در رودخانه این مسیر قدیما دارای کورههای ساچمه سازی بودهاست که هنوز هم بقایای آن موجود میباشد). در واقع وجود چشمههای با دبی خوب این امکان را برای استفاده فراهم نموده واز طرف شهرداری چمستان تاسیسات وتسهیلات پراکنده بدون طرح از قبیل چشمه اب معدنی، آ لاچیغ، حصارنردهای، پله سنگی، فروشگاه مواد غذایی و کته کبابی، پارک بازی برای بچهها وزمین بازی فوتبال و والیبال و سرویس بهداشتی صورت گرفته است.
خانه نیما یوشیج
این خانه از جمله آثار دوران قاجاریه به حساب میآید و همچنین به لحاظ اینکه یکی از شعرای مشهور کشورمان در آن میزیسته، از ارزش فرهنگی بالایی برخوردار است. این خانه دارای پلان معمولی تیپ قاجاریه است. سردر ورودی این بنا به تاریخ ۱۱۲۸ است اما در شیر سرنمای قسمت شمالی آن تاریخ ۱۱۳۶ قید شده است. جبهه شمالی این خانه دارای یک ارسی پر ارزش با طرح گرهچینی پرکار است و اتاق های طرفین ارسی و دارای ۶ نورگیر مشبک چوبی با طرحهای جالب است.
عمده مصالح به کار رفته در این بنا خشت و گل و چوب است و روکار نما نیز گچبری میباشد. این خانه یک بار در سال ۱۳۷۰ مورد مرمت قرار گرفت و در سال ۱۳۷۳ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شد و مجددا در سال ۱۳۷۵ مرمت اساسی شد. علی اسفندیاری، مردی که بعدها به «نیما یوشیج» شهرت یافت، در سال ۱۲۷۶ در این خانه متولد شد. وی در خصوص این خانه گفته است:
«پدربزرگ من برای من قصر و قلعه ساخته است نه خانه. باروهای بلند، دیوارهای منقش، سقفهای منبتکاری شده و …»
این شاعر بزرگ، درحالیکه به علت سرمای شدید یوش، به ذاتالریه مبتلا شده بود، برای معالجه به تهران آمد؛ معالجات تاثیری نداشت و در تاریخ ۱۳ دیماه ۱۳۳۸، درگذشت. او را در تهران دفن کردند؛ تا اینکه در سال ۱۳۷۲ طبق وصیتش، پیکرش را به یوش برده و در حیاط همین خانه که محل تولدش نیز بود، به خاک سپردند.
کلیسای آنتوان مقدس
کلیسای آنتوان مقدس در شهرک ساحلی “هایکاشن” واقع در فاصله بین شهرهای نور و رویان واقع شده است. کلیسا توسط ارامنه کاتولیک مذهب ایران بنا شده و کار ساختمان آن در ۱۹۷۴ میلادی به اتمام رسیده است. دیوارهای خارجی کلیسا با سیمان و دیوارهای داخلی آن با گچ پوشانده شده است.
کلیسا دارای پلانی بشکل هشت ضلعی است که بر روی بعضی از اضلاع آن یک جفت نورگیر کم عرض تعبیه شده است. کلیسا بر روی صفه ای به ارتفاع پنج متر قرار داده شده است و برای ورود به آن پلکانهایی در مقابل ناقوسخانه کلیسا ساخته شده است. سقف کلیسا که بشکل گنبد است در قسمت میانی خود دارای گنبد کوچکتری با ساقی هشت ظلعی و به ارتفاع ۱.۵ متر با هشت نورگیر میباشد. ناقوسخانه در جلوی درب ورودی بنا شده و دارای گنبدی با شش ستون میباشد.