نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 18 مرداد 1401
ستاره | سرویس گردشگری – جاذبه های گردشگری هرمزگان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی، مذهبی و طبیعی را در جنوب ایران دارد. این استان با داشتن جزایر مختلف یکی از استان‌های استراتژیک در ایران می‌باشد. بهترین زمان برای دیدن مناطق و امکان تفریحی و دیدنی هرمزگان فصول پاییز و زمستان است. در این مطلب نگاهی به برخی از جاذبه های گردشگری هرمزگان انداخته‌ایم.
معبد هندوها
معبد هندوها در شهر بندرعباس در استان هرمزگان قرار دارد و یکی از نمادهای مهم این شهر به شمار می رود. این بنا در ضلع شمالی خیابان امام خمینی شهر بندرعباس، در مقابل بازار شهر واقع شذه است. این معبر براى نیازهاى هندوهاى مقیم شهر بندرعباس که از سال هاى ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴ شمسی سکونت داشته و به کارهاى تجارى مى پرداختند، ساخته شده است. معبد هندوها مربوط به اواخر دوره ناصر الدین شاه است و در زمان مظفر الدین شاه مورد بهره بردارى قرار گرفت. تنها منبعى که در این مورد اظهار نظر کرده است کتاب بندرعباس و خیلج فارس مربوط به سدید السلطنه بندرعباسى است.
همچنین این معبد یکى از نقاط مهم ارتباط فرهنگى و هنرى میان ایران و هند بوده است. هندوها پیروان مکتب برهمنى (کسانى که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است. ساختمان این معبد، در سال ۱۳۱۰ هجری قمری، در زمان حکومت محمد حسن خان سعد‌الملک ساخته شده است. وی با دریافت مبلغ ۲۰۰ تومان از تجار هندی مقیم بندرعباس، مجوز احداث معبد را صادر نمود. بلافاصله چند تن از معماران هندی فراخوانده شدند و در مدت کوتاهی معبد هندوها احداث شد.
پل لاتیدان
پل تاریخی لاتیدان که به طولانی‌ترین پل تاریخی ایران نیز شهرت دارد در سال ۱۳۷۲ بر اثر وقوع سیلاب در نزدیکی روستای نیم کار شهرستان خمیر از خاک بیرون آمد. این پل با ۵۰۰ سال قدمت و طول یک کیلومتر دارای ۲۳۳ دهانه بوده که امروزه تنها ۳۳ دهانه آن سالم و بیش از ۲۰۰ متر آن قابل احیاء است.
بخش‌هایی از این پل در سالهای ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶ در دو مرحله با هزینه ۸۰ میلیون تومان مرمت شده است. برای دیدن طویل‌ترین پل ایران باید به جنوب ایران و استان هرمزگان سفر کنید. در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس روی رود «کول» پلی بسیار بلند و طویل ساخته شده است که برای تجسم اندازه آن کافی است بدانید طول پل لاتیدان چیزی حدود سه برابر سی و سه پل اصفهان است.
جزیره کیش
آبشار گنو
آبشار و چشمه گنو بندرعباس در استان هرمزگان واقع شده است. چشمه آب معدنی گنو در فاصله ۳۴ کیلومتری شمال شرقی بندرعباس، در کنار راه بندرعباس _سیرجان واقع شده است. یک راه اسفالته فرعی به این چشمه منتهی می شود. این چشمه در دره ای قرار دارد که کوه گنو و ارتفاعات سخت آهکی، از شمال و جنوب، آن را در برگرفته اند. از آب این چشمه، جهت آبیاری نخلستان و استحمام استفاده می شود. آب چشمه گنو از دسته آب های گوگردی خیلی گرم (کلروره مولفاته کلسیک گوگردی) می باشد.
این چشمه دو استخر زنانه و مردانه نسبتاً بزرگ تمیز دارد که به تأسیساتی مانند چندین رواق کوچک برای استراحت و اقامت مسافران، محل فروشی نوشیدنی و غیره تجهیز شده است. محوطه اطراف چشمه پر از درختان نخل بسیار زیبا و سرسبز است. پساب این چشمه پس از خارج شدن از استخرها، مانند رودخانه کوچکی پی از طی چند کیلومتر با آب نسبتاً زیادی به صورت آبشار کوچک و جالبی به پایین سرازیر می شود.
غارهای خوربس
روستاى بزرگ خوربیز یا خربس (خربز) اکنون کاملاً ویران شده و جز کلاته گورستان و برکه‌اى از آن باقى نمانده است. این روستا حداقل تا زمان ساسانیان (۱۴۰۰ سال قبل) مکانى آباد و محل تردد سیاحان و کشتى‌بانان بوده است. نام خربس خود واژه‌اى است که در زبان پهلوى از آن مى‌توان نشان یافت.
در فاصله ۱۰ کیلومترى غرب شهر قشم، خربز در میانکاسه‌اى وسیع قرار گرفته که اطراف آن را دایره‌وار تپه‌هاى کوتاه و بلند مرجانى پوشانیده‌اند. این ارتفاعات همگى مشرف به شهرند و شهر تا دریا فاصله کوتاهى دارد. در سمت راست، برکه ـ یا آبدان ـ بزرگى است که طاق گهواره‌اى آن نشان‌دهنده قدمت این بنا حداقل تا دوره ساسانى است.
در میاندشت خربس، وقتى رو به شمال بایستیم، آثار ساختمانى قلعه مخروبه‌اى از سنگ را مى‌بینیم که احتمال مى‌رود در دوران بعد (از صفویه به بعد) آن سنگ‌چین‌ها را چندبار بازچین کرده و دوباره فروریخته باشد. در جلو همین قلعه، در فاصله‌اى نه چندان دور از غارهاى خربس، گورستانى وسیع و قدیمى وجود دارد که هم گورهاى پیش از اسلام و هم بعد از اسلام در آن دیده مى‌شود.
درست مشرف بر این گورستان، در دیواره صخره‌ها و در سینه کوه در ارتفاع ۲۰ تا ۳۰ متر چند دهانه به صورت غار مانند به چشم مى‌خورد که به غارهاى خربس شهرت دارند و درباره آنها سخنان بسیار گفته‌اند. این غارها که از پدیده‌هاى کهن زمین‌شناختى به شمار مى‌روند، همراه با دیگر پدیده‌ها و کوه‌ها و خود جزیره قشم دنباله چین‌خوردگى‌هاى رشته کوه‌هاى زاگرس هستند که در هزاره‌هاى گذشته از زیر آب سربرآورده‌اند. روشن است که این غارها در دوره‌هاى تمدنى بعد دچار دگرگونى و تغییرات دیگرى شده‌اند.
غارهاى خربس که از بیرون ساختار ساده و طبیعى و زمین‌شناختى خود را همچنان حفظ کردهاند از درون با مجموعه دهلیزها، تالارها و اتاق‌هاى متعدد به ابعاد ۵.۵*۴ متر و چشمه‌ها و روزن‌هاى گوناگونى که رو به شمال و جنوب دارند مؤید حضور مردمانى از دوران‌هاى کهن در این جزیره هستند.
روستای بناب
قلعه هزاره میناب
