ستاره | سرویس روانشناسی – یکی از دردناکترین مراحل زندگی این است که در دل اعتراف کنید رابطه و ازدواجتان شکست خورده و وقت پایان دادن به آن فرارسیدهاست. در این موقع انسان آرزو میکند ای کاش میتوانست به خوابی عمیق فرو رود و صبح روز بعد از این کابوس بیدار شود و ببیند همه چیز فرق کرده است. اما متاسفانه این خواب و خیالی بیش نیست. آرزو میکند ای کاش نامزد / همسرش به طرزی معجزه آسا به مرد / زنی دیگر تبدیل شود. اما این نیز امکان پذیر نیست. گاهی میدانید که تصمیم به جدایی و طلاق را به قدر کافی به تاخیر انداختهاید و حال دیگر میدانید وقتی خداحافظی فرا رسیده است. اما آیا دقیقا نشانه های پایان رابطه چیست؟
چه زمانی باید به رابطه و ازدواج خود پایان بدهیم؟
انسان باید هرچه از دستش برمیآید برای نجات رابطه و ازدواجش به کار بندد. بدین معنی که باید تمامی اشکال خارجی کمکی نظیر مشاوره حرفهای، روان درمانی، حضور در سمینارها، مطالعه، شرکت در گروه درمانیها و برنامههای رشد و تغییر شخصی نیز استفاده کند. این در حالی است که در مقطعی خاص به این نتیجه میرسیم که هیچ کاری از دست ما ساخته نیست و هرگز نمیتوانیم به رابطهمان ادامه دهیم. در این نقطه است که میبایست تصمیم بگیریم آیا باید بمانیم یا برویم.
موارد زیر نشانه های پایان رابطه را نشان میدهد:
۱- هنگامی که به این نتیجه برسید که با نامزد / همسرتان تفاهم کافی ندارید. عشق برای موفقیت رابطه و ازدواج کافی نیست بدین معنی که علاوه بر عشق به تفاهم نیز نیازمندیم. شما باید به همان اندازه که عاشق همسرتان هستید از او و شخصیت او نیز خوشتان بیاید. هنگامی که با نامزد / همسرتان از تفاهم کافی برخوردار نیستید عشق میان شما قادر نخواهد بود بر مشکلات، اختلافات و درگیریهای شما پیروز شود و رابطهی رضایت بخش را میان شما رقم بزند. تا وقتی شخصی را که با او تفاهم کافی دارید پیدا نکردهاید، متوجه این حقیقت نخواهید شد که ترک کردن رابطه بدون تفاهم پیشین تا چه حد درست بوده است.
۲- هنگامی که در مییابید نامزد / همسرتان برای شما جاذبه جسمانی – جنسی کافی ندارد. چنانچه متوجه شدید نامزد همسرتان برای شما از جاذبه جنسی کافی برخوردار نیست تا رابطه شما از یک دوستی ساده متمایل شود، نامزد / همسرتان را آزاد کنید تا هریک بتوانید زوج مناسبتری برای خود بیابید. به خاطر داشته باشید چنانچه در ابتدا نسبت به نامزد / همسرتان در خود احساس جاذبه جنسی میکردید و این احساس را به طور موقت گم کرده یا از دست دادهاید، باید هرچه از دستتان برمیآید انجام دهید تا آن را التیام بخشید و نجات دهید. در این گونه مواقع نباید سریع تصمیم طلاق و جدایی بگیرید.
۳- شما و نامزد / همسرتان در دو سمت و سوی صددرصد متفاوت حرکت میکنید. برخی اوقات بعضی افراد سر راه یکدیگر قرار میگیرند تا برای مدتی آموزگارانی برای هم باشند و سپس هنگامی که درسهای لازم آموخته شود وقت آن میرسد که هر یک به راه خویش بروند. این امکان وجود دارد که در طول زندگی مشترکتان به همراه نامزد / همسرتان بسیار رشد کنید و هدایای روحی و معنوی زیادی نیز به یکدیگر داده باشید. حال به جایی رسیدهاید که سرنوشت شما راههایی متفاوت پیش پای شما گذاشته و باید هریک قدم در راهی جداگانه بگذارید. هنگامی که اهداف و سبکهای رشد و تغییر شخصی شما از شباهت کافی برخوردار نیست، به نوعی نشانه های پایان رابطه هستند و به شما گوشزد میکنند، دیگر ادامه زندگی مشترک تصمیم درستی به شمار نمیآید و به رضایت احساسی – عاطفی شما منجر نمیشود.
دشوارترین و دردناکترین بخش رسیدن به دوراهی سرنوشت این است که ممکن است از عشقتان به نامزد / همسرتان حتی ذرهای نیز کم نشده باشد و این همان چیزی است که خداحافظی و جدایی را دردناکتر و دشوارتر میکند. اما میتوان گفت که راه جدید همواره خوشحالی، خوشبختی، بصیرت، آگاهی و حتی عشقی به مراتب بیشتر از گذشته برایتان به ارمغان خواهد آورد. خوشحالی، خوشبختی، بصیرت و عشقی که در گذشته هرگز طعم آن را نچشیده بودید.
۴- نامزد / همسرتان ضعف مهلکی دارد که مایل نیست با آن روبه رو شود و در جهت تغییر آن گامی بردارد. میلیونها زن و مرد وجود دارند که کسی را که دوستش داشتند به این دلیل که حاضر نبوده با ضعفهای مهلک خود روبهرو شود ترک کردهاند. ضعفهای مهلکی نظیر میخوارگی، مصرف مواد مخدر، اعتیاد به پورنوگرافی و خشم و عصبانیت. چنانچه نامزد / همسرتان برای حل چنین مشکلاتی از کمک و مشاورهی حرفهای بهره مند نشود یا در انکار کامل به سر ببرد، هیچ حق انتخابی برای شما باقی نمیگذارد جز اینکه به رابطهتان با او پایان دهید.
۵- از دیگر نشانه های پایان رابطه این است که نامزد / همسرتان از اینکه برای بهبود رابطه یا ازدواجتان کاری کند امتناع میورزد. شاید این غمانگیزترین دلیل برای پایان دادن به رابطه باشد. رابطهای که جز وقت تلف کردن هیچ نیست. چنانچه نامزد / همسرتان نخواهد با مسائل و مشکلات شما رو به رو شود و برای حل آنها با شما گفتگو کند و از پذیرش هرگونه کمک بیرونی جهت حل و فصل مشکلات و درگیریهایتان امتناع بورزد، پیمان ازدواج و تعهد و پایبندیاش به رابطه و ازدواجش با شما را زیر پا گذاشته؛ درست انگار به رابطه نامشروع تن داده است. ممکن است دلیل سرباز زدنهای او این باشد که ترسیده و دوران کودکی بدی را پشت سر گذاشته است. این امکان نیز وجود دارد که قلبی بسیار مهربان داشته باشد. اما حقیقت انکارناپذیر این است که تا مایل نباشد در رابطه و ازدواجش با شما نقشی فعالتر ایفا کند، نمیتوان گفت با شما هیچگونه مودتی داشته است، این یکی از نشانه های پایان رابطه بوده و بدین معنی است که شما باید بیدرنگ او را ترک کنید.
- چنانچه میخواهید این تصمیم دشوار را بگیرید که آیا به رابطه و ازدواجتان با نامزد همسرتان ادامه دهید یا او را ترک کنید، امیدوارم آگاهی از نشانه های پایان رابطه و خواندن این مطالب بتواند اعتماد به نفس و خودباوری لازم را به شما بدهد تا با وجود اینکه میدانید گرفتن این تصمیم، ساده نیست، در انجام آن دچار تردید نشوید و بدانید تصمیم درستی گرفتهاید.
منبع: از باربارا بپرسید