بیوگرافی معمر محمد قذافی ، رهبر انقلاب مردمی لیبی

ستاره | سرویس چهره ها – معمر محمد قذافی از رهبران انقلاب مردمی در کشور لیبی بود. گفته می‌شود این شخصیت از قدیمی‌ترین حاکمان و رهبران جهان به شمار می‌رود. برای خواندن بیوگرافی محمد قذافی تا انتها با “ستاره” همراه شوید.

 

 

بیوگرافی معمر محمد قذافی

معمر محمد عبدالسلام ابو منیار القذافی” از قبیله “القذاذفه” در سال ۱۹۴۲ در روستایی به نام “جهنم” از پدر و مادری بیانگرد و چوپان به دنیا آمد اگرچه اسنادی درباره یهودی بودن مادر وی وجود دارد و با توجه به اینکه در آیین آن‌ها یهودیت از طریق مادر انتقال مییابد، میتوان معمر را یهودی دانست. درباره پدر واقعی وی اطلاعی در دست نیست و گفته میشود “محمد عبدالسلام” تنها سرپرستی معمر را به عهده گرفته و معمر در اصل، فرزند یکی از چوپانان روستای خود بوده که به مادر یهودی او علاقه داشته است.

 

 

تصویر محمد قذافی در جوانی

 

وی تحصیلات ابتدایی خود را در همان روستا به پایان رساند و سپس به شهر “سبها” در جنوب لیبی رفت.

 

به قدرت رسیدن محمد قذافی

اولین جرقه‌ها برای براندازی نظام سلطنتی لیبی در زمان جوانی در ذهن قذافی شکل کرفت. او مطالعات و تحصیلات بیشتر را در اروپا ادامه داد. بیشترین بخش شایعات درباره قذافی مربوط به این دوره‌ است او به مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست نرفت بلکه آموزش‌های نظامی را در دانشکده افسری هلنیک در شهر آتن یونان و برخی از مناطق بریتانیا گذراند.

به قدرت رسیدن قذافی، به یکم سپتامبر ۱۹۶۹ میلادی بازمی‌گردد که طی آن ستوان معمر قذافی جنبش “افسران آزاد” در ارتش لیبی را پایه‌گذاری کرد تا با انجام کودتایی سفید علیه “محمد ادریس السنوسی” پادشاه لیبی که برای درمان در ترکیه به سر می‌برد، قدرت را در این کشور به دست گیرد.

 

 

ستوان معمر قذافی در سال ۱۹۶۹ و ابتدای رسیدن به قدرت

 

ازدواج قذافی

قذافی در جوانی با “فتحیه خالد” ازدواج کرد و پسر بزرگ او “محمد قذافی” حاصل ازدواج او با فتحیه بود، اما خیلی زود و هنگامی که به قدرت رسید، از او جدا شد تا در سال ۱۹۷۱ میلادی آن‌گونه که بر روی حلقه ازدواجش نیز حک شده بود با “صفیه فرکاش” از اهالی “البیضاء” ازدواج کند که در آن زمان پرستار یکی از بیمارستان‌های آن شهر بود. حاصل ازدواج معمر قذافی با صفیه فرکاش ۶ فرزند (پنج پسر و یک دختر) بود که هر کدام از آن‌ها به همراه فرزند پسر حاصل از ازدواج اولش بخشی از امور کشور را در دست داشتند.

 

دیدگاه‌های سیاسی قذافی

قذافی بنابر آنچه در “کتاب سبز” خود مدعی شده است که در حکومت به حاکمیت دمکراتیک و مستقیم مردم معتقد بود. هم چنین وی در این کتاب نظریه‌ای را مطرح می‌کند که نه مارکسیستی و نه سرمایه‌داری است و آن را نظریه جهان سوم برای زمامداری و حکومت می ‌داند. وی در مورد نظریه ‌اش می گوید: این چکیده تجربه‌های بشری است و معتقد است که کمیته‌های انقلاب باید قدرت را در کشور بدست داشته باشند.

دیدگاه‌های محمد قذافی درباره خاورمیانه و نزاع اعراب‌ با رژیم اسرائیل نیز خواندنی است. وی در کتابش به نام “کتاب سفید” ایده تشکیل کشور “اسراطین” را ترویج می‌کرد، یعنی تاسیس کشور فلسطینی واحد و یکپارچه که هم اعراب و هم یهود در آن درکنار یکدیگر زندگی کنند.

“جین كرتز ” سفیر آمریكا در لیبی در سال ۲۰۰۹ قذافی را اینگونه توصیف میكند:
«شخصیتی عجیب با ادا اصول و اطواری غریب كه به نوعی در فرد ایجاد ترس و وحشت میكند، او عاشق سواركاری است و دوستان و دشمنان را به یك اندازه از خود رنجیده خاطر میكند. او از لحاظ شخصیتی مبتلا به ترس ناخودآگاه و غیر ارادی است و از بلندیها به شدت میترسد و ترجیح میدهد كه هیچ‌گاه بر بالای آب‌ها پرواز نكند.»

 

قذافی از ثروتمندترین اعراب بود

در گزارش ارائه شده از ثروتمندترین مردان جهان قذافی با ۱۳۱ میلیارد دلار در راس ثروتمندترین مردان جهان عرب قرار داشت که معادل ۶ برابر بودجه لیبی در سال ۲۰۱۱ بود که به ۲۲ میلیارد دلار بالغ می‌شد.

 

رفتارهای عجیب قذافی

پوشش عجیب و غریب و حتی آرایش قذافی بر هیچ کس پوشیده نبود، “عبدالرحمن شلقم” از مقامات سابق لیبی و دوست دوران کودکی قذافی برملا کرد که قذافی در اکثر دیدارهایش با مقامات خارجی کفش پاشنه ‌بلند به پا می‌کرد تا نسبت به آنها بلند قدتر به نظر برسد و می‌افزاید: راز لباس‌های بسیار بلند قذافی که روی زمین کشیده می‌شد، نیز در این نهفته بود که وی نمی‌خواست کفش‌های پاشنه ‌بلندش در معرض دید رسانه‌ها و مقامات خارجی قرار گیرد. همچنین “باب وودوورد”، مؤرخ رسمی سازمان سیا از علاقه قذافی به لباس‌های زنانه و پوشیدن آنها در خفا توسط وی و حتی آرایش قذافی در ملاء عام سخن می‌گفت که به گواه روان‌شناسان از بیمار بودن روحی و روانی او حکایت داشت.

 

 

پوشش عجیب و غریب و آرایش‌های زنانه قذافی

 

 

 

 

درگذشت محمد قذافی

در فوریه ۲۰۱۱ میلادی گروهی از معترضان سیاسی که از مخالفان و معترضان جدید تونس و مصر و دیگر بخش‌های جهان عرب الهام گرفته بودند بر ضد دولت قذافی در لیبی به‌پا خواستند و این موضوع به‌سرعت به یک شورش عمومی مبدل شد و مخالفان در شهر بنغازی شورای انتقالی را تأسیس کردند. این امر لیبی را به ورطه جنگ شهری مابین نیروهای دولت و نیروهای مخالف با همکاری ناتو کشاند. سازمان ملل با تصویب قطعنامهٔ شماره ۱۹۷۳ با هدف حمایت از غیرنظامیان، خواستار ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی شد. دارایی‌های قذافی و خانواده‌اش بسته شده و دادگاه جنایات جنگی حکم بازداشت او و پسرش سیف‌الاسلام به همراه برادرخوانده‌اش عبدالله السنوسی را صادر نمود و از طریق اینترپل آنان را تحت تعقیب قرار داد. در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱ شورای انتقالی کرسی لیبی در سازمان ملل را تصاحب کرد. قذافی عهد کرد که در برابر شورشیان و نیروهای خارجی مقاومت کند تا به گفته خودش در راه وطن شهید شود.

سرانجام در روز ۲۸ مهر ۱۳۹۰، قذافی درحالی که از ناحیه دو پا زخمی شده بود تسلیم نیروهای انقلابی شد و پس از چند ساعت درگذشت. شورای انتقالی می‌گوید او پس از دستگیری در تبادل آتش کشته شده‌ است در حالی که برخی این نظریه را مطرح می‌کنند که او توسط انقلابیون اعدام شده‌است.