توجه همسرتان به فرزندان موجب حسادت به فرزندان می‌شود!

ستاره | سرویس روانشناسی – شاید برای شما نیز پیش آمده است که احساس کنید نسبت به علاقه همسرتان به فرزندانتان حسادت می‌کنید و این امر در شما احساس گناه به وجودآورده باشد. حتی سعی کرده‌اید با همسر خود صحبت کنید و یا به طریقی محبت او را جلب کنید اما نتیجه مطلوبی به دست نیاورده‌اید و حتی انتقادتان نسبت به همسرتان او را از لحاظ روحی از شما دورتر کرده است. اما چرا اینگونه می‌شود. چرا گاهی والدین با فرزندانشان رابطه نزدیک‌تری برقرار می‌کنند تا با یکدیگر؟

 

حسادت به فرزندان!

اول از هر چیز احساس گناه نکنید. هزاران زن و مادر و حتی مردان و پدران احساسی نظیر شما دارند، چرا که همسرشان به فرزندانشان بیشتر توجه می‌کند تا به آنها. شما بد، حسود یا عجیب و غریب نیستید. فقط پاسخ برخی از نیازهایتان را از همسرتان نگرفته‌اید. بنابراین در اولین قدم دست از سرزنش خود بردارید.

با این حال مواظب باشید به حسادت به فرزندانتان عادت نکنید. بچه‌ها باید هم با پدر و هم با مادر خود رابطه سالمی داشته باشند اما اگربرای مثال مادر به ارتباط دختر خود با پدرش حسادت کند، دختر باید چه کند؟ دختر دوست دارد هم پدر و هم مادرش او را دوست داشته باشند. او باید کدامشان را راضی کند؟ چطور باید این تعادل ظریف را برقرار کند؟ سوال پیچیده‌تر این است که پدر در چنین شرایطی چه باید بکند؟ بی‌توجهی به دختر از طرف پدر نیز می‌تواند موجب اختلال در رابطه والد و فرزند شود. این موجب ایجاد فقدان ارتباط احساسی خوب با هر دو والدین در دختر می‌شود.

البته که احساس بدی است وقتی ببینید رقیبان شما فرزندان شما هستند، همان‌هایی که دوستشان دارید. اما دانستن برخی از نکات به شما کمک می‌کند تا علت این رفتار همسر خود را بهتر درک کنید و همچنین بتوانید رابطه خود را بهبود ببخشید.

 

 

چرا گاهی والدین با فرزندان خود ارتباط نزدیک‌تری دارند تا با یکدیگر؟

1. برای همسرتان بسیار ساده است تا از لحاظ روحی و احساسی در برابر فرزندانتان سخاوتمند باشد چراکه آنان هرگز به جان او نق نمی‌زنند و از او انتقاد نمی‌کنند.
2. فرزندانتان اشکالات یا اشتباهات همسرتان را به رخ او نمی‌کشند و او را بی قید و شرط دوست دارند.
3. احساس دوست داشتنی بودن باعث می‌شود همسرتان در کنار آنان احساس امنیت کند و در حق آنان بخشنده‌تر و مهربان‌تر باشد و دریچه دل خود را به سوی آنان باز کند.
4. شما بر خلاف فرزندانان فکر نمی‌کنید که همسرتان خیلی باهوش و قوی است و در واقع او را همانگونه که هست می‌بینید. بنابراین برای همسرتان بسیار سخت است که همان احساس امنیت و دوست داشتنی بودن را که در کنار آنها دارد، در کنار شما داشته باشد.

 

در رابطه با حسادت به فرزندان به نکات زیر توجه کنید

• برای برخی پدر و مادرها مهربان بودن با فرزندان راحت‌تر است تا با یکدیگر مهربان بودن. اما نکته این ست که ازدواج به طرزی مطلوب به ما یاد می‌دهد چگونه با وجود کاستی ‌ها و ضعف‌هایمان بتوانیم همواره یکدیگر را دوست بداریم.
• رابطه شما با همسرتان باید نخستین اولویت زندگی شما به حساب بیاید و رابطه با فرزندان در مرتبه دوم قرار می‌گیرد. در این صورت حس حسادت به فرزندان در شما ایجاد نمی‌شود.
• شما باید نفر اول زندگی همسرتان محسوب شوید نه پس مانده فرزندانان، که تازه اگر چیزی باقی مانده باشد به شما برسد.
• چنانچه رابطه و ازدواجتان سالم نباشد دیگر اهمیت ندارد که فرزندانتان چقدر احساس بهره‌مندی از عشق و محبت می‌کنند. در این صورت آنان نیز در محیطی مناسب و مثبت رشد نمی‌کنند و این الگو را نمی‌‌آموزند که رفتار شایسته با همسر چگونه است.
• اولین مسوولیت زن و شوهر باید خوشحال نگه داشتن یکدیگر و به قدر کافی عشق‌ورزیدن باشد، چرا که این امر ثبات و ماندگاری زندگی خانوادگی را برای بچه ها تضمین خواهد کرد.
• پدر و مادر باید با صحبت و رفتارهای صحیح این مسئله را مدیریت کنند. برای مثال دختر بچه‌ها در یک برهه زمانی آرزو دارند پدر را فقط برای خود داشته باشند. آنها حتی دوست دارند مادر را نیز از این رابطه دور نگه دارند؛ چرا که او را برای خود رقیب می‌دانند. در این شرایط پدر باید هوشمندانه بر این رفتارها کنترل داشته باشد و به او بگوید: ” من تو را خیلی دوست دارم، اما همسر مادرت نیز هستم. تو نیز وقتی بزرگ شدی با مردی متناسب خودت ازدواج می کنی.”
• هر چه رابطه شما با همسرتان بهتر و قوی‌تر باشد برای فرزندانتان نیز پدر و مادر بهتری خواهید بود.
• هرچه شما خوشحال‌تر باشید فرزنداتان نیز خوشحال‌تر خواهند بود.

 

منبع: از باربارا بپرسید