غزل شماره ۴۴ حافظ: کنون که بر کف گل جام باده صاف است
غزل شماره ۴۴ حافظ با وصف بهاران و فصل باده‌گساری شروع و توصیه به گوشه‌گیری از مردم را دارد که…
غزل شماره ۴۳ حافظ: صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
غزل شماره ۴۳ حافظ پس از قتل شاه شیخ ابواسحاق و در حالت سرخوردگی و زمانی که حافظ از این…
غزل شماره ۴۲ حافظ: حال دل با تو گفتنم هوس است
غزل شماره ۴۲ حافظ شعری رندانه است. برخی آن را الهی، عرفانی و از عشقی حقیقی می‌دانند و عده‌ای دیگر…
شعر لیلی و مجنون، بهترین اشعار درباره لیلی و مجنون در شعر فارسی
شعر درباره لیلی و مجنون عاشقانه‌ایست که شعرای بسیار از خود بجا گذاشته‌اند و زیباترین آنها لیلی و مجنون نظامی…
شعر درباره علم؛ گزیده بهترین اشعار درباره علم و دانش
با مجموعه ای از شعر درباره علم و دانش، دوبیتی در مورد دانش آموز، شعر سعدی در مورد مدرسه، شعر…
غزل شماره ۴۱ حافظ: اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است
غزل شماره ۴۱ حافظ تأویل عرفانی ندارد، شعری اجتماعی است و در دوره حکومت امیر مبارز‌الدین سروده شده که در…
غزل شماره ۴۰ حافظ: المنة لله که در میکده باز است
غزل شماره ۴۰ حافظ غزلی عاشقانه است و می‌گوید خدا را سپاس به خاطر باز بودن در میکده که کام…
غزل شماره ۳۹ حافظ: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
غزل شماره ۳۹ حافظ مضامین بکر و عالی عاشقانه را در هر قافیه گنجانیده تا غزل در مقابله با سایر…
غزل شماره ۳۸ حافظ: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
غزل شماره ۳۸ حافظ غزلی است عاشقانه و آن را محصول دوران جوانی حافظ و در ایام حکومت شاه شیخ…
غزل شماره ۳۷ حافظ: غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
غزل شماره ۳۷ حافظ به گذرا بودن و بی‌وفایی زندگی دنیا اشاره می‌کند و دل بستن به آن را اشتباه…
غزل شماره ۳۶ حافظ: تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
غزل شماره ۳۶ حافظ یکی از غزل‌های عاشقانه، بدون اشارات عارفانه و خالی از کنایه و ابهام این شاعر نامی…
غزل شماره ۳۵ حافظ: برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
غزل شماره ۳۵ حافظ می‌گوید شراب عشق، وجود نفسانى مرا ویران کرده و به من هستى جاویدان بخشیده است. حافظ…