غزل شماره ۲۹۵ حافظ: سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
غزل شماره ۲۹۵ حافظ می‌گوید به جوانی و شادابی خود نناز که روزی به پایان خواهد رسید. با غرور و…
غزل شماره ۲۹۴ حافظ: در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
غزل شماره ۲۹۴ حافظ حاصل کار شعر و شاعری او در عنفوان جوانی و در زمان شاه شیخ ابواسحاق بوده…
غزل شماره ۲۹۳ حافظ: بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع
غزل شماره ۲۹۳ حافظ در اوایل سلطنت شاه شجاع و به منظور خیر مقدم و قرائت در جشنی که شاعران…
غزل شماره ۲۹۲ حافظ: قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع
غزل شماره ۲۹۲ حافظ علت مخالفت شاعر و رقیبان را برای شاه شجاع شرح داده و می‌گوید اختلافات بر سر…
غزل شماره ۲۹۱ حافظ: ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
غزل شماره ۲۹۱ حافظ بازگو کننده مکنونات قلبی حافظ در موقعیتی است که شیخ زین‌الدین کلاه علیه او شروع به…
غزل شماره ۲۹۰ حافظ: دلم رمیده شد و غافلم من درویش
غزل شماره ۲۹۰ حافظ در اوایل حکومت امیر مبارزالدین، در آن هنگام که شاه ابواسحاق متواری بود سروده شده و…
غزل شماره ۲۸۹ حافظ: مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
غزل شماره ۲۸۹ حافظ در مدح ولیعهد ۱۴ ساله شاه شجاع یعنی زین العابدین که بعد‌ها به دست عمویش شاه…
غزل شماره ۲۸۸ حافظ: کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
غزل شماره ۲۸۸ حافظ غزلی است عاشقانه و بازگو کننده عقاید باطنی شاعر و ارائه کننده بهترین شیوه زندگی است.…
غزل شماره ۲۸۷ حافظ: ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
غزل شماره ۲۸۷ حافظ می‌تواند شاهد مناسبی از تسلط حافظ بر سبک عراقی و به شیوه سهل و ممتنع سعدی…
غزل شماره ۲۸۶ حافظ: دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
غزل شماره ۲۸۶ حافظ حاوی اندرز‌های حکیمانه است. در این غزل شش نکته گوشزد شده که می‌توانند به عنوان شش…
غزل شماره ۲۸۵ حافظ: در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
غزل شماره ۲۸۵ حافظ در سال‌های اول سلطنت شاه شجاع و در مدح او سروده شده است. شاعر در این…
غزل شماره ۲۸۴ حافظ: هاتفی از گوشه میخانه دوش
غزل شماره ۲۸۴ حافظ به استقبال غزل شاه شجاع سروده شده و زمان آن به سال‌های اول سلطنت برمی‌گردد که…