غزل شماره ۳۱۲ حافظ در روزهایی که لشکر شاه شجاع در دروازه و میدان سعادت خارج از شهر شیراز اطراق کرده بود، سروده شده است. حافظ میگوید مژده باد که یار بهسلامت به منزلگاه بازگشت، خداوند را به خاطر نهایت...
غزل شماره ۳۱۱ حافظ بیانگر عشق واقعی است. عشقی که شاعر در بیت اول به آن اشاره دارد و مقصود وی طلب سوز و گداز عاشقانه است. حافظ میگوید خودش از خدا خواسته که با غم عشق او را به...
غزل شماره ۳۱۰ حافظ در زمانی که شاه شجاع در تبریز به عیش و نوش مشغول بوده و پس از رسیدن خبری از او و احتمالا در پاسخ نامه و خبر سروده شده است. حافظ با مخاطب قرار دادن پرنده...
غزل شماره ۳۰۹ حافظ یک تابلوی هنری بینظیر از وصف یک مجلس بزم و شرح یک محفل عیش و نوش و شادی است که به هیچ وجه قابل تقلید نیست. حافظ بهترین شیوه زندگی را در قالب زنجیره کلمات شرح...
غزل شماره ۳۰۸ حافظ احتمالا در استقبال از قصیده ادیب صابر در مدح شاه خوارزمشاه با مطلع «ای رود تو چو خلد و لب تو چو سلسبیل» سروده شده است، هرچند برخی شارحان آن را در استقبال غزل شاه شجاع...
غزل شماره ۳۰۷ حافظ احتمالاً در استقبال غزلی سروده شده است. این غزل عاشقانه چندین تلمیح دارد. حافظ در ابتدا میگوید هر صفت نغز و لطیف که درباره آن دلبر زیبارو گفتم، هرکس که شنید، گفت: خداوند گوینده آن را...
غزل شماره ۳۰۶ حافظ در زمانی سروده شده که شاعر از هر طرف تحت فشار بوده و در دل امیدی به شنیدن این غزلیات به سمع شاه شجاع داشته است. حافظ میگوید اگر من فرصت رسیدن به کوی تو را...
ساخت گردنبند مهره ای یک هنر کاربردیست که در آن با استفاده از مهرههای رنگی، سیم یا نخ کشی میتوانید زیورآلات مهرهای برای خود بسازید. به جای مهره میتوانید در تزیین گردنبند از صدفهای دریایی نیز استفاده کنید.
غزل شماره ۳۰۵ حافظ در اوایل تغییر سیاست شاه شجاع سروده شده که حافظ برای طرح نظریات خود تقاضای ملاقات با شاه را کرده لیکن او را نپذیرفتهاند. حافظ میگوید در فصل بهار و شکوفا شدن گل چون از نوشیدن...
غزل شماره ۳۰۴ حافظ در مدح شاه یحیی و به حکم مصلحت سروده شده و شاعر به آنچه گفته مطلقاً معتقد نبوده، زیرا خست شاه یحیی را در یزد دیده بوده است. این شعر در تعریف و تمجید از جهاندار،...
غزل شماره ۳۰۳ حافظ پس از گذشت دو سال از زمان تبعید شاعر به یزد و هنگام دریافت نامههایی از طرف شاه شجاع و تورانشاه سروده شده است. این غزل ملمع است یعنی تعدادی مصراعها عربی و تعدادی فارسی هستند....
