غزل شماره ۲۵۲ حافظ: گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر
غزل شماره ۲۵۲ حافظ در ایام تبعید دو ساله که شاعر در زندان اسکندر در یزد به سر می‌برده و…
غزل شماره ۲۵۱ حافظ: شب وصل است و طی شد نامه هجر
غزل شماره ۲۵۱ حافظ می‌گوید زمان هجران به‌سرآمده و شب وصل رسیده است. مطلع این غزل به آیه‌ای از سوره…
غزل شماره ۲۵۰ حافظ: روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
غزل شماره ۲۵۰ حافظ قبل از تبعید به یزد سروده شده و این در حالی است که در دو بیت…
غزل شماره ۲۴۹ حافظ: ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
غزل شماره ۲۴۹ حافظ یکی دیگر از غزل‌هایی است که در فاصله بین دوره زمانی سلطنت شاه شجاع و دوری…
غزل شماره ۲۴۸ حافظ: ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
غزل شماره ۲۴۸ حافظ می‌گوید بر سر دو راهی قرار گرفته‌ای و نمی‌دانی کدام راه را باید انتخاب کنی. در…
غزل شماره ۲۴۷ حافظ: صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
غزل شماره ۲۴۷ حافظ در هنگامی سروده شده که حکم تبعید شاعر در شیراز قطعی شده بود. این غزل را…
غزل شماره ۲۴۶ حافظ: عید است و آخر گل و یاران در انتظار
غزل شماره ۲۴۶ حافظ در سالی که ماه رمضان در فرجه پایان فصل بهار قرار گرفته و عید فطر مقارن…
غزل شماره ۲۴۵ حافظ: الا ای طوطی گویای اسرار
غزل شماره ۲۴۵ حافظ یکی از غزل‌هایی است که در سال‌های آخر زندگانی شاعر و در سال‌های اول سلطنت شاه…
غزل شماره ۲۴۴ حافظ: معاشران گره از زلف یار باز کنید
غزل شماره ۲۴۴ حافظ در کمال سادگی سروده شده و به رویدادگویی پرداخته است. این غزل نمی‌تواند مربوط به ایام…
غزل شماره ۲۴۳ حافظ: بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید
غزل شماره ۲۴۳ حافظ یکی از غزل‌هایی است که شاعر پس از تعارفات بیت مطلع در بیت دوم به پادشاه…
غزل شماره ۲۴۲ حافظ: بیا که رایت منصور پادشاه رسید
غزل شماره ۲۴۲ حافظ می‌گوید شما پیروز می‌شوید و خبر بسیار خوبی نزدیک است که شما را به حد کمال…
غزل شماره ۲۴۱ حافظ: معاشران ز حریف شبانه یاد آرید
غزل شماره ۲۴۱ حافظ بعد از مراجعت از تبعید و در شیراز و هنگامی سروده شده که شاعر در کمال…