غزل شماره ۴۷۵ حافظ: گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
غزل شماره ۴۷۵ حافظ می‌گوید مرادی دارید که رسیدن به آن را محال می‌دانید، ولی آنقدر مقاوم هستید که هیچ…
غزل شماره ۴۷۴ حافظ: هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
غزل شماره ۴۷۴ حافظ در زمانی که شیخ زین الدین علی کلاه کمر همت به دشمنی با حافظ در عهد…
غزل شماره ۴۷۳ حافظ: وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
غزل شماره ۴۷۳ حافظ در زمان روی کار آمدن امیر مبارزالدین پس از ابواسحاق سروده شده که روزگار را بر…
غزل شماره ۴۷۲ حافظ: احمد الله علی معدله السلطان
غزل شماره ۴۷۲ حافظ که در آن صراحتاً از سلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی نام برده شده، خطاب به…
غزل شماره ۴۷۱ حافظ: ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
غزل شماره ۴۷۱ حافظ شاه شجاع را مورد خطاب قرار می‌دهد و شاعر مضامین عقیدتی خویش را در این غزل…
غزل شماره ۴۷۰ حافظ: سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
غزل شماره ۴۷۰ حافظ احتمالا قبل از قتل عام سمرقند توسط تیمور سروده شده و در آن موقع هنوز حافظ…
غزل شماره ۴۶۹ حافظ: اتت روائح رند الحمی و زاد غرامی
غزل شماره ۴۶۹ حافظ پس از رسیدن نامه و خبری که از آن بوی فتح و پیروزی به مشام طرفداران…
غزل شماره ۴۶۸ حافظ: که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
غزل شماره ۴۶۸ حافظ پس از رفتن شاه نعمت الله ولی از شیراز سروده شده است که در لباس طنز…
غزل شماره ۴۶۷ حافظ: زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
غزل شماره ۴۶۷ حافظ در یک ماه رمضان سروده شده و انگیزه اصلی سرودن آن، تذکری غیرمستقیم به وزیر وقت،…
غزل شماره ۴۶۶ حافظ: این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
غزل شماره ۴۶۶ حافظ در ایام پیری یعنی در عهد سلطنت شاه زین العابدین سروده شده و شاعر در آن…
غزل شماره ۴۶۵ حافظ: رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
غزل شماره ۴۶۵ حافظ در دوران جوانی شاعر، زمانی که هنوز راه خود را در غزل‌سرایی نیافته و میل دلش…
غزل شماره ۴۶۴ حافظ: بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
غزل شماره ۴۶۴ حافظ غزلی عاشقانه بوده که در ایام جوانی شاعر و در زمان هجران سروده شده است. شاعر…