غزل شماره ۴۶۱ حافظ: کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی
غزل شماره ۴۶۱ حافظ در زمان متواری بودن شاه شجاع و زمانی که برای تهیه پول و سپاه به کرمان…
غزل شماره ۴۶۰ حافظ: سلیمی منذ حلت بالعراق
غزل شماره ۴۶۰ حافظ غزلی ملمع از فارسی و عربی بوده و در زمان سلطنت شاه شجاع، هنگامی که شاه…
غزل شماره ۴۵۹ حافظ: زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
غزل شماره ۴۵۹ حافظ در سال‌های نخستین سلطنت شاه شجاع سروده شده و مربوط به زمانی است که شاه، محاسن…
غزل شماره ۴۵۸ حافظ: ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
غزل شماره ۴۵۸ حافظ در روز‌های اول سلطنت شاه زین العابدین سروده شده است. حافظ در این غزل دل خویش…
غزل شماره ۴۵۷ حافظ: هزار جهد بکردم که یار من باشی
غزل شماره ۴۵۷ حافظ یکی از غزل‌های صرفاً عاشقانه شاعر است که بدون پوشش عرفانی در ایام جوانی و با…
غزل شماره ۴۵۶ حافظ: نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
غزل شماره ۴۵۶ حافظ محصول ایام جوانی شاعر بوده که تحت تأثیر فلسفه خیامی، در فصل بهار، در کنار سبزه…
غزل شماره ۴۵۵ حافظ: عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی
غزل شماره ۴۵۵ حافظ محصول سال‌های آخر عمر شاعر بوده و به سبب جنگ‌های بین شاهزادگان آل مظفر حافظ از…
غزل شماره ۴۵۴ حافظ: ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
غزل شماره ۴۵۴ حافظ به هنگام گرفتاری و حبس و بند خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع در اثر حسادت معاندین…
غزل شماره ۴۵۳ حافظ: ای که دایم به خویش مغروری
غزل شماره ۴۵۳ حافظ خطاب به مدعی سروده شده که احتمالاً زاهدی مغرور و خودبین یا صوفی ظاهرپرست بوده است؛…
غزل شماره ۴۵۲ حافظ: طفیل هستی عشقند آدمی و پری
غزل شماره ۴۵۲ حافظ در اوایل سلطنت شاه شجاع، هنگام صدارت محمد بن علی خواجه قوام الدین صاحب عیار و…
غزل شماره ۴۵۱ حافظ: خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
غزل شماره ۴۵۱ حافظ موقع بازگشت پیروزمندانه شاه زین العابدین به شیراز سروده شده که شاه زین العابدین با عمویش…
غزل شماره ۴۵۰ حافظ: روزگاریست که ما را نگران می‌داری
غزل شماره ۴۵۰ حافظ خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع را مورد خطاب قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که در…