غزل شماره ۳۷۷ حافظ: ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غزل شماره ۳۷۷ حافظ در زمان استقرار حکومت امیر مبارزالدین و پیش از آنکه شاه ابواسحاق گرفتار و کشته شود…
غزل شماره ۳۷۶ حافظ: دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
غزل شماره ۳۷۶ حافظ در خلال مدت حکومت شش ماهه شاه یحیی که مردی سخت لئیم و بخیل و نسبت…
غزل شماره ۳۷۵ حافظ: صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
غزل شماره ۳۷۵ حافظ خطاب به شیخ زین‌الدین علی کلاه است که همیشه خرقه کبود می‌پوشید؛ او از کسانی‌ست که…
غزل شماره ۳۷۴ حافظ: بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
غزل شماره ۳۷۴ حافظ شاهدی بر اختیارگرا بودن اوست که به استقبال غزلی از کمال خجند رفته و مضامینی در…
غزل شماره ۳۷۳ حافظ: خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
غزل شماره ۳۷۳ حافظ حمله تند و شدیدی است به آن‌هایی که در راه رسیدن به مبدأ دچار انحراف فکری…
غزل شماره ۳۷۲ حافظ: بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
غزل شماره ۳۷۲ حافظ در زمان جوانی شاعر و به استقبال غزل سعدی سروده شده و مصراع نخست مطلع غزل…
غزل شماره ۳۷۱ حافظ: ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
غزل شماره ۳۷۱ حافظ در سال‌های پایانی عمر و دوره کمال خویش سروده و به طور خلاصه چکیده‌ای از اعمال…
غزل شماره ۳۷۰ حافظ: صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم
غزل شماره ۳۷۰ حافظ حاوی شدیدترین اعتراضات حافظ بوده که خطاب به شاه شجاع و به موجب مفاد بیت مقطع…
غزل شماره ۳۶۹ حافظ: ما ز یاران چشم یاری داشتیم
غزل شماره ۳۶۹ حافظ نامه‌ای است که شاعر برای شاه شجاع در زمان دلخوری از وی نوشته است. معمولاً حافظ…
غزل شماره ۳۶۸ حافظ: خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
غزل شماره ۳۶۸ حافظ بازگوکننده پاره‌ای از نکات عرفانی بوده و ماحصل تجربه‌هایی‌ست که از سیر و سلوک عاید شاعر…
غزل شماره ۳۶۷ حافظ: فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
غزل شماره ۳۶۷ حافظ از خواجو و خواجو نیز از سعدی استقبال کرده و به نظر می‌رسد که نظر حافظ…
غزل شماره ۳۶۶ حافظ: ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
غزل شماره ۳۶۶ حافظ جهان‌بینی و اندیشه‌های او را به نمایش می‌گذارد و تفاسیر عرفانی فراوانی از آن شده است.…