غزل شماره ۹۴ حافظ: زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
غزل شماره ۹۴ حافظ دو موضوع به ظاهر از هم جدا و در واقع پیوسته گله‌مندی از شاه شجاع و…
غزل شماره ۹۳ حافظ: چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
غزل شماره ۹۳ حافظ پس از آنکه دو سال از تبعید وی گذشت و شاه شجاع به کمک تورانشاه وزیر…
غزل شماره ۹۲ حافظ: میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
غزل شماره ۹۲ حافظ از عشقی بزرگ و بی‌محابا سخن می‌گوید. حافظ در برابر راه رفتن یار جان خود را…
غزل شماره ۹۱ حافظ: ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت
غزل شماره ۹۱ حافظ در غیاب شاه و به منظور تجدید ارادت و در صورت امکان کسب اجازه و موافقت…
غزل شماره ۹۰ حافظ: ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت
غزل شماره ۹۰ حافظ تقریباً تمام ابیات آن متکی به آیه‌های قرآنی است. با خواندن این غزل می‌توان با حال…
غزل شماره ۸۹ حافظ: یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
غزل شماره ۸۹ حافظ می‌گوید بر اثر دوری از یار بی‌قراری می‌کنم و مردم سرزنشم می‌کنند؛ خدایا سببی بساز که…
غزل شماره ۸۸ حافظ: شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
غزل شماره ۸۸ حافظ مربوط به دوره متواری بودن شاه شجاع به منظور تجدید قوا و حمله به شیراز است…
غزل شماره ۸۷ حافظ: حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
غزل شماره ۸۷ حافظ به خاطر یکی از فتوحات دوره حکومت شاه شجاع سروده شده و شاعر از پیروزی شاه…
غزل شماره ۸۶ حافظ: ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
غزل شماره ۸۶ حافظ در زمان به قدرت رسیدن مجدد شاه شجاع سروده شده و خوشحالی و خوشدلی شاعر از…
غزل شماره ۸۵ حافظ: شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
غزل شماره ۸۵ حافظ به هنگام مسافرت شاه شجاع سروده شده و همانطور که از مفاد ابیات غزل برمی‌آید خواجه…
غزل شماره ۸۴ حافظ: ساقی بیار باده که ماه صیام رفت
غزل شماره ۸۴ حافظ نشان می‌دهد که شاعر شعر کمال خجندی را که در هلال شوال سروده شده، پسندیده و…
غزل شماره ۸۳ حافظ: گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت
غزل شماره ۸۳ حافظ می‌گوید کاری است که انجام داده‌ای و در این لحظه باید به فکر جبران آن باشی.…