غزل شماره ۳۹۷ حافظ: ز در درآ و شبستان ما منور کن
غزل شماره ۳۹۷ حافظ نشان می‌دهد مقصود و منظور حافظ که صاحب قصر و بارگاه بوده و شاهدان و زیبارویان…
غزل شماره ۳۹۶ حافظ: صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
غزل شماره ۳۹۶ حافظ را می‌توان حاصل افکار دوران شباب حافظ دانست یعنی آن را با مطالعه غزل‌های شعرای با…
غزل شماره ۳۹۵ حافظ: گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
غزل شماره ۳۹۵ حافظ با الهام از غزل ضیاء الدین خجندی و به منظور گله و شکایت از شاه شجاع…
غزل شماره ۳۹۴ حافظ: ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
غزل شماره ۳۹۴ حافظ غزلی عاشقانه و بسیار زیباست که به وصف معشوق می‌پردازد. شاعر معشوق جوان خویش را مخاطب…
غزل شماره ۳۹۳ حافظ: منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
غزل شماره ۳۹۳ حافظ از باورهای او پرده برمی‌دارد و به نظر می‌رسد در مقابله با بدگویان و ریاکاران سروده…
غزل شماره ۳۹۲ حافظ: دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
غزل شماره ۳۹۲ حافظ در مدح شاه یحیی سروده شده است و از دوستی و فداکاری در راه او صحبت…
غزل شماره ۳۹۱ حافظ: خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
غزل شماره ۳۹۱ حافظ سراسر پند و اندرز است که شاعر با زبانی روان و ساده به بیان آن می‌پردازد؛…
جملات کوتاه موفقیت
با الهام گرفتن از جملات کوتاه موفقیت می‌توانید در مسیر اهداف خود محکم‌تر گام بردارید و انگیزه شما در مسیر…
غزل شماره ۳۹۰ حافظ: افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
غزل شماره ۳۹۰ حافظ به ظاهر به مناسبت تبریک جلوس اتابک است، ولی در اصل راهی برای برقراری ارتباط با…
غزل شماره ۳۸۹ حافظ: چو گل هر دم به بویت جامه در تن
غزل شماره ۳۸۹ حافظ یکی از غزل‌هایی است که نیش و تعریف و گلایه را با هم دارد و می‌گوید…
غزل شماره ۳۸۸ حافظ: بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
غزل شماره ۳۸۸ حافظ توصیف فصل بهار را با توصیه به خوشباشی در هم آمیخته است. حافظ می‌گوید اکنون که…
غزل شماره ۳۸۷ حافظ: شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
غزل شماره ۳۸۷ حافظ تحت تأثیر غزل عبرت‌انگیز کمال خجند که در کمال آراستگی سروده شده و زمان آن مربوط…