غزل شماره ۴۵۴ حافظ: ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
غزل شماره ۴۵۴ حافظ به هنگام گرفتاری و حبس و بند خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع در اثر حسادت معاندین…
غزل شماره ۴۵۳ حافظ: ای که دایم به خویش مغروری
غزل شماره ۴۵۳ حافظ خطاب به مدعی سروده شده که احتمالاً زاهدی مغرور و خودبین یا صوفی ظاهرپرست بوده است؛…
غزل شماره ۴۵۲ حافظ: طفیل هستی عشقند آدمی و پری
غزل شماره ۴۵۲ حافظ در اوایل سلطنت شاه شجاع، هنگام صدارت محمد بن علی خواجه قوام الدین صاحب عیار و…
غزل شماره ۴۵۱ حافظ: خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
غزل شماره ۴۵۱ حافظ موقع بازگشت پیروزمندانه شاه زین العابدین به شیراز سروده شده که شاه زین العابدین با عمویش…
غزل شماره ۴۵۰ حافظ: روزگاریست که ما را نگران می‌داری
غزل شماره ۴۵۰ حافظ خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع را مورد خطاب قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که در…
غزل شماره ۴۴۹ حافظ: ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
غزل شماره ۴۴۹ حافظ در خلال دو سال و کسری تبعید شاعر در یزد سروده شده است. حافظ در مطلع…
غزل شماره ۴۴۸ حافظ: ای که در کوی خرابات مقامی داری
غزل شماره ۴۴۸ حافظ در زمان تبعید شاعر به شهر یزد سروده شده و شاه یحیی را مورد خطاب قرار…
غزل شماره ۴۴۷ حافظ: بیا با ما مورز این کینه داری
غزل شماره ۴۴۷ حافظ احتمالا حاصل کار ایام جوانی شاعر و مربوط به سال‌هایی است که این شاعر خوش سلیقه،…
غزل شماره ۴۴۶ حافظ: صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
غزل شماره ۴۴۶ حافظ خطاب به شاه شجاع است و این ابیات زمانی که شاه از شیراز دور بوده و…
غزل شماره ۴۴۵ حافظ: تو را که هر چه مراد است در جهان داری
غزل شماره ۴۴۵ حافظ مربوط به سال‌های اولیه سلطنت شاه شجاع است؛ زمانیکه هنوز روابط فیمابین شاه و حافظ چندان…
غزل شماره ۴۴۴ حافظ: شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
غزل شماره ۴۴۴ حافظ هنگام بر تخت نشستن جانشین جوان شاه شجاع یعنی شاه زین العابدین و به منظور عرض…
غزل شماره ۴۴۳ حافظ: چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری
غزل شماره ۴۴۳ حافظ محصول ایام جوانی شاعر و مربوط به زمانی است که حافظ به استقبال غزل‌های شعرای قبل…