
اکرم ادیبی
«اکرم ادیبی» (مهر ۱۳۶۵ – آبان ۱۳۹۸)
این صفحه را به یاد اکرم عزیز و فرشتهای که به آسمانها پر کشید ایجاد کردهایم…
همکاری که دیگر در میان ما نیست. مینویسیم تا جای خالی اش را روشن نگه داریم. جای کلماتش که همچنان روشن است…
«اعتبار آدمها به بودنشان نیست، به دلهره ای است که بعد از نبودنشان حس میشود.» و چقدر عمیق است دلهره ای که بعد از سفر بی بازگشت اکرم در خاطر تیم ستاره ماندگار شد.

غزل شماره ۳۷۱ حافظ: ما درس سحر در ره میخانه نهادیم

غزل شماره ۳۷۰ حافظ: صلاح از ما چه میجویی که مستان را صلا گفتیم

غزل شماره ۳۶۹ حافظ: ما ز یاران چشم یاری داشتیم

غزل شماره ۳۶۸ حافظ: خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم

غزل شماره ۳۶۷ حافظ: فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم

غزل شماره ۳۶۶ حافظ: ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمدهایم

غزل شماره ۳۶۵ حافظ: عمریست تا به راه غمت رو نهادهایم

غزل شماره ۳۶۴ حافظ: ما بی غمان مست دل از دست دادهایم

غزل شماره ۳۶۳ حافظ: دردم از یار است و درمان نیز هم

غزل شماره ۳۶۲ حافظ: دیدار شد میسر و بوس و کنار هم

غزل شماره ۳۶۱ حافظ: آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
