
اکرم ادیبی
«اکرم ادیبی» (مهر ۱۳۶۵ – آبان ۱۳۹۸)
این صفحه را به یاد اکرم عزیز و فرشتهای که به آسمانها پر کشید ایجاد کردهایم…
همکاری که دیگر در میان ما نیست. مینویسیم تا جای خالی اش را روشن نگه داریم. جای کلماتش که همچنان روشن است…
«اعتبار آدمها به بودنشان نیست، به دلهره ای است که بعد از نبودنشان حس میشود.» و چقدر عمیق است دلهره ای که بعد از سفر بی بازگشت اکرم در خاطر تیم ستاره ماندگار شد.

غزل شماره ۴۳۱ حافظ: لبش میبوسم و در میکشم می

غزل شماره ۴۳۰ حافظ: به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می

غزل شماره ۴۲۹ حافظ: ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می

غزل شماره ۴۲۸ حافظ: سحرگاهان که مخمور شبانه

غزل شماره ۴۲۷ حافظ: چراغ روی تو را شمع گشت پروانه

غزل شماره ۴۲۶ حافظ: از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

غزل شماره ۴۲۵ حافظ: دامن کشان همیشد در شرب زرکشیده

غزل شماره ۴۲۴ حافظ: از من جدا مشو که توام نور دیدهای

غزل شماره ۴۲۳ حافظ: دوش رفتم به در میکده خواب آلوده

غزل شماره ۴۲۲ حافظ: ای که با سلسله زلف دراز آمدهای

غزل شماره ۴۲۱ حافظ: در سرای مغان رفته بود و آب زده
