تاریخ ولادت امام حسن مجتبی در سال ۱۴۰۲ چه روزی است؟

امام حسن مجتبی (ع) کریم اهل بیت و پیشوای دوم جهان تشيع که نخستين ميوه پيوند فرخنده حضرت علی (ع) با دختر گرامی پيامبر اسلام (ص) بود، در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدينه ديده به جهان گشود. بسیاری از افراد فعال در شبکه های اجتماعی در این روز به دنبال عکس نوشته امام حسن (ع) به مناسبت ولادت ایشان هستند. این افراد می توانند از  عکس پروفایل تولد امام حسن مجتبی (ع) نیز بهره ببرند. در این مقاله ما شما را با سیره و سلوک این امام بزرگوار آشنا می کنیم.

[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”” txt_align=”right” style=”3d”]

📆

تاریخ ولادت امام حسن مجتبی در سال ۱۴۰۲ برابر با روز پنجشنبه ۱۷ فروردین ماه است.

[/vc_cta][/vc_column][/vc_row]

 

 

تاریخ ولادت امام حسن مجتبی (ع) در سال ۱۴۰۲

حضرت امام حسن مجتبی علیه‌ السلام، دومین امام شیعیان در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجری قمری، (برابر با پنجشنبه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۲) در مدینه منوره دیده به جهان گشود. این روز به نام “روز اکرام” نامگذاری شده است.

پدر گرامی شان حضرت علی بن ابی طالب علیه‌ السلام و مادر گرامی شان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.

 

ولادت امام حسن مجتبی (ع)، نخستین فرزند امام علی (ع)

امام حسن (ع) در شب نیمه ماه رمضان سال سوّم هجرت در مدینه تولد یافت. شما می توانید مجموعه شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع) را که در وصف ایشان گفته شده را برای درک بهتر صفات و ویژگی‌های ایشان مشاهده نمایید.

قبلا در مقاله‌ای جداگانه به بررسی زندگینامه امام حسن مجتبی (از تولد تا شهادت) پرداخته‌ایم. در اینجا به شرح مختصری از آن می پردازیم. گفته بودیم امام حسن (ع) نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی (ع) و فاطمه (س) عنایت کرد.

رسول اکرم (ص) بلافاصله پس از ولادت امام حسن (ع)، او را گرفت و در گوش راستش، اذان و در گوش چپش اقامه گفت سپس برای او گوسفندی قربانی کرد، سرش را تراشید و هم وزن موی سرش، نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص) دستور داد تا سرش را عطرآگین کنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هم وزن موی سر نوزاد سنت شد. این نوزاد را حسن نام داد که این نام در جاهلیت سابقه نداشت و کنیه او را ابومحمّد نهاد و این تنها کنیه اوست. امام حسن (ع) از جهت منظر و اخلاق و پیکر و بزرگواری به رسول اکرم (ص) بسیار مانند بود.

 

هفت سال در دامان رسول خدا (ص) 

امام حسن(ع) هفت سال از زمان حیات جد بزرگوارش را درک کرد و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پیامبر (ص) که با رحلت حضرت فاطمه دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.

امام حسن (ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسیدند و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداختند در این مدت، معاویه که دشمن سرسخت علی (ع) و خاندان او بود و سال‌ها به طمع خلافت (در آغاز به بهانه خونخواهی عثمان و در آخر آشکارا به طلب خلافت) جنگیده بود؛ به عراق که مقر خلافت امام حسن (ع) بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد.

 

همسران و فرزندان امام حسن (ع)

دشمنان و تاریخ نویسان خود فروخته و مغرض در مورد تعداد همسران امام حسن (ع) داستان‌ها پرداخته و حتی دوستان ساده دل سخنانی بهم بافته‌اند. امّا آنچه تاریخ‌های صحیح نگاشته‌اند همسران امام (ع) عبارتند از: (ام الحق) دختر طلحة بن عبیداللّه – (حفصه) دختر عبدالرحمن بن ابی بکر – (هند) دختر سهیل بن عمر و (جعده) دختر اشعث بن قیس.

تعداد همسران حضرت در طول زندگیش از هشت یا ۱۰ به اختلاف دو روایت تجاوز کرده باشند. با این توجه که (ام ولد) هایش هم داخل در همین عددند. فرزندان آن حضرت از دختر و پسر ۱۵ نفر بوده‌اند بنام‌های: زید، حسن، عمرو، قاسم، عبداللّه، عبدالرحمن، حسن اثرم، طلحه، ام الحسن، ام الحسین، فاطمه، ام سلمه، رقیه، ام عبداللّه و فاطمه. نسل ایشان فقط از دو پسرش حسن و زید باقی ماند و از غیر این دو انتساب به آن حضرت درست نیست.

 

القاب امام حسن(ع)

سبط، سید، زکی، مجتبی است که از همه معروف‌تر (مجتبی) می‌باشد. پیامبر اکرم (ص) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصی داشت و بارها می‌فرمود که حسن و حسین فرزندان من هستند و به پاس همین سخن علی(ع) به سایر فرزندان خود می‌فرمودند:” شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند”.

 

سیره زندگانی و کمالات‌ انسانی‌ امام حسن (ع)

امام‌ حسن‌ (ع‌) در کمالات‌ انسانی‌ يادگار پدر و نمونه‌ کامل‌ جد بزرگوار خود بود. تا پيغمبر (ص‌) زنده‌ بود، امام‌ حسن‌ (ع‌) و برادرش‌ امام حسين‌ (ع) در کنار آن‌ حضرت‌ جای‌ داشتند، گاهی‌ آنان‌ را بر دوش‌ خود سوار می‌کرد و می‌بوسيد و می‌بوييد. از پيغمبر اکرم‌ (ص‌) روايت‌ کرده‌اند که‌ درباره‌ امام‌ حسن‌ و امام‌ حسين‌ (ع‌) می‌فرمود: اين‌ دو فرزند من‌، امام‌ هستند خواه‌ برخيزند و خواه‌ بنشينند.

امام‌ حسن‌ (ع‌) ۲۵ بار پیاده حج‌ کردند، درحالی‌ که‌ اسب‌هاي نجيب‌ را با او يدک‌ می‌کشيدند. هرگاه‌ از مرگ‌ ياد می‌کرد می‌گريست‌ و هرگاه‌ از قبر ياد می‌کرد می‌گريست‌، هرگاه‌ به‌ ياد ايستادن‌ به‌ پای‌ حساب‌ می‌افتاد آن‌ چنان‌ نعره‌ می‌زد که‌ بيهوش‌ می‌شد و چون‌ به‌ ياد بهشت‌ و دوزخ‌ می‌افتاد، همچون‌ مار گزيده‌ به‌ خود می‌پيچيد. از خدا طلب‌ بهشت‌ می‌کرد و به‌ او از آتش‌ جهنم‌ پناه‌ می‌برد. چون‌ وضو می‌ساخت‌ و به‌ نماز می‌ايستاد، بدنش‌ به‌ لرزه‌ می‌افتاد و رنگش‌ زرد می‌شد. سه‌ نوبت‌ دارائيش‌ را با خدا تقسيم‌ کرد و دو نوبت‌ از تمام‌ مال‌ خود برای‌ خدا گذشت‌.

امام حسن‌ (ع‌) در زمان‌ خودش‌ عابدترين‌ و بی‌ اعتناترين‌ مردم‌ به‌ زيور دنيا بود. در سرشت‌ و طينت‌ امام‌ حسن‌ (ع‌) برترين‌ نشانه‌های‌ انسانيت‌ وجود داشت‌. هرکه‌ او را می‌ديد به‌ ديده‌اش‌ بزرگ‌ می‌آمد و هر که‌ با او آميزش‌ داشت‌ بدو محبت‌ می‌ورزيد و هر دوست‌ يا دشمنی‌ که‌ سخن‌ يا خطبه‌ او را می‌شنيد، به‌ آسانی‌ درنگ‌ می‌کرد.

 

بذل و بخشش، امام حسن (ع) را به کریم اهل بیت (ع) معروف کرد

امام حسن(ع) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید، مورّخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌نظیری ثبت کرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم کردند و نصف آن را برای خود و نصف دیگر را در راه خدا به فقرا بخشیدند.

از این که ما را در این مقاله همراهی کردید متشکریم شما می توانید این روز عزیز را با دادن اس ام اس ولادت امام حسن (ع) و متن تبریک ولادت امام حسن مجتبی (ع  به عزیزانتان این روز فرخنده را تبریک بگویید.