دعا می کنیم روح کوهنوردان عزیزمون که در راه صعود به اشترانکوه دچار حادثه شدن و جونشونو از دست دادن قرین رحمت الهی باشه و برای خانوادههای داغدارشون از خداوند منان طلب صبر میکنیم. روحشون شاد.
نعیمه نظام دوست نوشته:
«همیشه كوه برام یه جای غریب و ترسناكه و از ابهت بیش از اندازه اش میترسم ،این كوه غریب عاشقان زیادی داره كه جونشون رو براش میدن ،البته بهتره بگم میرن اونجا و جون میدن و صعود میكنند اونم صعودی بی بازگشت .سالهاست غمگینم برای این صعودهای بی بازگشت ،جوانان و عزیزانی كه رفتند و دیگر بازنگشتند .داستان صعود این عزیزان همیشه من و درگیر خودش میكنه نمیدونم چه چیزی من و درگیر این كوه لعنتی غریب و تلخ میكنه .كوه جان هروقت میخوان بگن یكی پشتیبانته میگن مثل كوه پشتته میتونی بهش تكیه كنی ولی چرا وقتی عاشقانت میان پیشت اینجور جا خالی میكنی و تنهاشون میذاری .تسلیت میگم به خانواده های این عزیزانم كه همگی از مشهد راهی این سفر بی بازگشت شدند.»