کابل AUX چیست و چه کاربردهایی دارد؟

ستاره | سرویس تکنولوژی – براي اکثر ما اتفاق افتاده که مي‌خواهيم موسيقی موردعلاقه داخل گوشی موبايل يا لپ‌تاپ را با صدايی رسا و بلندتر بشنويم، بنابراين نياز به رابطي داريم که بتوان گوشي موبايل را به بلندگو وصل کرد. کابل‌هاي صوتی اين کار را برايمان انجام مي‌دهند.

کابل AUX مخفف کلمه Auxilary، به معنی کمکی است. اين کابل در دو طرف خودش جک ۳.۵ ميلي‌متری دارد و مي‌توان يک‌طرف آن را به گوشی موبايل، تبلت يا هر دستگاه الکترونيکی ديگری که دارای درگاه ۳.۵ ميلي‌متری است وصل کرد و طرف ديگر آن را به اسپيکر يا استريوی خانگی متصل کرد. از کابل صوتی براي پخش صدا به بلندگو استفاده مي‌کنند. يعنی اگر موسيقی موردعلاقه‌تان داخل گوشی موبايل باشد و راديو پخش ماشين دارای درگاه ۳.۵ ميلي‌متری باشد، مي‌توان به‌راحتي توسط اين کابل موسيقی را از باند ماشين گوش کرد.

 

 

کابل AUX چیست؟

کابل AUX یه کابل یک به یک صدا میبباشد که در دو طرف خودش فیش ۳.۵ میلی متری صدا دارد. از کابل AUX برای پخش صدای تلویزیون از سینما خانگی و یا اتصال صوتی بین گوشی موبایل، تبلت یا لپ تاپ به رادیو پخش ماشین استفاده میشود. یعنی اگر آهنگ مورد علاقتون داخل گوشی باشد و رادیو پخش ماشین شما، ورودی AUX داشته باشد به سادگی توسط کابل AUX می توانید ان آهنگ رو از باند ماشین گوش کنید.

 

اجزای تشکیل دهنده کابل AUX

کانال های صوتی دارای دو حالت مونو و استریو میباشند. در حالت مونو تمامی صدا در یک اسپیکر تولید میشود. اما در استریو صدا بین دو اسپیکر تقسیم شده و صدای بهتری تولید میشود.
 
کابل AUX توانایی انتقال دو کانال صوتی را دارد. این بدان معناست که میتواند صدای استریو را انتقال دهد. در داخل کابل های AUX سه سیم وجود دارد که یکی برای کانال چپ، دیگری برای کانال راست و آخری هم مشترک بین چپ و راست است.

 

صدای مونو و استریو به چه معناست؟

صدای مونو:

صدای مونو، که همچنین با نام مونوفونیک یا تک صوتی شناخته شده، قدیمی‌ترین و ساده‌ترین روش ضبط و بازپخش صدا می‌باشد. در آن، تمام سیگنال‌های مختلف صوتی با هم آمیخته و به یک کانال صوتی منفرد تبدیل می‌شوند و از این رو، بر آن نام مونو (منفرد یا تک) گذاشته شد.

ضبط صدای مونوفونیک معمولاً با استفاده از یک میکروفون واحد انجام می‌شود اما ممکن است برای بازپخش صدا بیش از یک اسپیکر مورد استفاده قرار گیرد. ذکر این نکته دارای اهمیت است که گرچه اسپیکرهای متعددی می‌توانند در خروجی مورد استفاده قرار گیرند، اما همگی آنها صدای یکسانی را باز تولید می‌کنند به این دلیل که در ضبط تنها از یک کانال استفاده شده است. سیگنالهای صوتی چند کاناله نیز می‌توانند با یکدیگر آمیخته و به یک کانال واحد تبدیل شوند تا یک خروجی مونو را فراهم آورند.

سیستم‌های مونوفونیک هنوز هم می‌توانند پهنای باند صوتی کامل و همچنین «های فای» یا صدا با عالی‌ترین درجه و شباهت به اصل و مبدأ را داشته باشند. این سیستم‌ها می‌توانند یک سیگنال صوتی با دامنه ‌و کیفیت بسیار بالا ضبط و بازتولید نمایند. با این حال، با توجه به تنها کاناله بودن، سیگنال‌های صوتی مونو هیچ اختلاف سطحی نداشته و یا در زمان ورود و یا فاز فرکانس‌های مختلف صدایی دارای تغییر نیستند. به همین دلیل، سیستم‌های صوتی مونو عملاً قادر به تکرار احساسی که از شنیدن عمق صدا و درکی که از حالت سه بعدی دنیای واقعی ایجاد می‌شود، نیستند.

یکی از مشخصه‌های مهم یک سیستم مونوفونیک این است که تمام اسپیکرها صدای یکسانی را تولید یا خارج می‌کنند. در یک سیستم مونو که به خوبی طراحی شده باشد، بلندگوها قادر به بازپخش سطوح صدایی یکسانی هستند. این امر می‌تواند برتری بالای آن را در برخی کاربردهای خاص مانند سیستم‌هایpublic address (PA) (مکانیزمی جهت تقویت صوت برای عموم یا ناحیه ای بزرگ)، میزگردهای رادیویی و غیره را به اثبات برساند. ارزان‌تر بودن اسباب و پیاده سازی فن آوری مونوفونیک، همچنین به طور گسترده‌ای در وسایل کاربردی تک اسپیکره مانند تلفن، تلفن همراه، سمعک، و غیره استفاده می‌شود.

صدای استریو:
صدای استریو یک تکنولوژی نسبتاً جدیدتری است. از زمان طرح اولیه‌ی آن، جانشین و جایگزین فن آوری صدای مونو در اکثر برنامه‌های کاربردی شده است.

سیستم‌های استریوفونیک دارای دو کانال سیگنال صوتی مستقل و مجزا می‌باشند. سیگنال‌های صدایی که در این سیستم‌ها تولید می‌شوند، دارای ارتباط سطحی و فازی ویژه‌ای در میان خود هستند. این امر اجازه می‌دهد تا سیستم‌های استریو با دقت بیشتری محیط ضبط واقعی را در بازتولید صدا شبیه سازی نمایند.

ضبط‌های استریو معمولاً به بیش از یک میکروفون نیاز دارند. موقعیت و محل قرار گرفتن هر یک از این میکروفن‌ها بسیار حیاتی است. جهت ضبط مطلوب صدا، لازم است که کل منطقه ضبط را پوشش دهند و نیاز است به هر منبع صدا در حالی که به دو کانال استریو تقسیم می‌شوند، اولویت یکسانی داده شود. این کار باعث می‌شود ضبط استریو بسیار پیچیده‌تر از ضبط مونو گردد.

به طور مشابه، لازم است صدای استریوی ضبط شده به طور کامل به دو کانال تقسیم گردند که این دو هم در اسپیکرهای خروجی سیستمهای استریو بکار برده می‌شوند. این کار موجب طراحی یک سیستم خروجی استریوی خوب می‌گردد که در مقایسه با سیستم خروجی مونو بسیار چالش برانگیزتر می‌باشد.

در یک سیستم استریو، ظاهراً هر اسپیکر صدای مختلفی تولید می‌کند. شنونده متوجه این تفاوت می‌شود به این دلیل که برخلاف سیستم‌های مونو، سیستم‌های استریو کانالهای صوتی متفاوتی را از طریق اسپیکرهای مختلف تولید و خارج می‌سازند. این کار امکان ایجاد تصویر واقعی از ضبط اصلی در مقابل شنونده را فراهم ساخته که خود در زمان بازپخش ضبط‌های واقعی از اجراهای زنده مفیدند. شنونده قادر خواهد بود تا موقعیت‌های سازهای مختلف روی صحنه را از طریق صداهای مختلفی که از اسپیکرهای استریو شنیده می‌شوند تجسم نماید که این کار به طور قابل توجهی تجربه‌ی شنیدن را بهتر می‌کند. در حالی که گوش دادن به موسیقی از پیش ضبط شده در سیستم‌های استریو همچنین کاربر را قادر می‌سازد درک بیشتری از عمق صدا داشته باشد.
از این رو، این سیستم‌ها منحصراً جهت هم ضبط و هم پخش موسیقی و صدا در فیلم بکار می‌روند.

 

سخن آخر

عبارت AUX مخفف کلمه AUXiliary هست که در اکثر مواقع به معنی کمکی هست مثلا دنده کمکی رو همه شما شنیدید. در زبان انگلیسی به آن   Auxiliary Gearbox گفته میشود. در مورد کابل AUX هم همین گزینه صدق میکند. به صورت مخفف AUX نوشته میشود و تلفظ صحیح آن، بیان کردن ۳ حرف به صورت جداگانه است . یعنی بصورت  ” اِی یو اکس ” .