ستاره | سرویس چهرهها – مدتی است که در شبکههای اجتماعی کلیپ و ویدیوهایی از یک جوان خوشچهره و خوشصدا در حال پخش است. این هنرمند کسی نیست جز محمدرضا ژاله. محمدرضا با کلیپ “ول کنم به چشمات اتصالی کرده” به اوج شهرت و محبوبیت رسید. در این مطلب بیوگرافی کامل این هنرمند و همچنین ویدئو و متن دکلمه اتصالی آورده شدهاست.
بیوگرافی محمدرضا ژاله
ازدواج
محمدرضا ژاله هنوز ازدواج نکرده و مجرد است؛ شایان ذکر است که خبر ازدواج او و عکسهایی که از فیم هشت بهشت از او پخش شده شایعهای بیش نیست.
شروع فعالیت هنری
او فعالیتش را با خبرنگاری در موسسه مطالعات ایران و اوراسیا وابسته به سفارت روسیه، شروع کرد. هدف وی موفقیت در زمینه بازیگری بوده و کار بازیگری را از سال ۷۶ با تئاتر “به آنها بگو” آغاز کردهاست. محمدرضا در سال ۱۳۹۰ تله فیلم را تجربه کرد و با تله فیلم “نشان فرشته” جلوی دوربین رفت.
این هنرمند خوشچهره کار تلویزیونی را با سریال مزرعه پدری در سال ۱۳۸۹ آغاز کرده و پس از آن در سریالهای هشت بهشت و معمای شاه نیز ایفای نقش کرد. محمدرضا در مورد ایفای نقش در سریال معمای شاه میگوید: “در مدتی که بازیگری را به صورت حرفهای شروع کردم شانس حضور در نقشهای متفاوت از رویدادهای مهم و خوب زندگی من بود. در این سریال اندازه نقش من دقیقا به اندازه سهمی است که شهید عبدالحسین واحدی در تاریخ معاصر دارد. من قبل از سریال معمای شاه شناختی از این شخصیت نداشتم، چون حتی در کتابهای درسی هم نامی از او ندیده بودم.“
وی در سال ۱۳۹۵ با فیلم بهرام نیز وارد قاب سینما شد.
فضای مجازی
شهرت
View this post on Instagram
چرا ولم نمیکنی چرا نمیذاری راحت باشم
ول کنم به چشات اتصالی کرده
چشام چیکار کرده؟
چشمات درست همون کاری رو باهام کرد که جمهوری اسلامی سال ۵۸
نکن اینکارو
مردنی که اتفاقی باشه بخشی از طبیعتِ
علایق
محمدرضا در سبکهای موسیقی، چیل آوت و امبینت را میپسندد. او همچین در زمینه سینما به سینما سورئالیستی علاقمند است. وی میگوید زندگی بیشتر افراد موفق هنری را مطالعه میکنم تا اینکه به آنها علاقمند شوم.
درآمد
محمدرضا با صدای جذابش و نریشنخوانی توانسته فالوورهای زیادی را در اینستاگرام جذب کند؛ وی با تبلیغات و اسپانسرهای زیاد در پیج خود، درآمد مالی خوبی دارد.
فعالیتهای هنری
تلویزیون
- معمای شاه؛ ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۰ – به کارگردانی محمدرضا ورزی
- هشت بهشت؛ ۱۳۹۱ – به کارگردانی سعید عالمزاده
- مزرعهٔ پدری؛ ۱۳۸۹ – به کارگردانی عبدالرضا صادقی جهانی
سینما
- بهرام؛ ۱۳۹۵ – به کارگردانی شقایق اللهوردی
تله تئاتر
- عطر فردا؛ ۱۳۸۸ – به کارگردانی مسلم مهرانفر
- آلاچیق؛ ۱۳۸۷ – به کارگردانی مسلم مهرانفر
تله فیلم
- دو روز تا ماندن؛ ۱۳۹۵ – به کارگردانی عمار خطی
- دویدن در مه؛ ۱۳۹۴ – به کارگردانی سیدمحسن میرحسینی
- آخرین نفسهای زمین؛ ۱۳۹۳ – به کارگردانی محمد افراوی
- سوار در غبار؛ ۱۳۹۱ – به کارگردانی حسین تبریزی
- نشان فرشته؛ ۱۳۹۰ – به کارگردانی اسماعیل فلاحپور
تئاتر
- تمسخرخوانی؛ ۱۳۹۳ – به کارگردانی کیهان ملکی
- مدآ؛ ۱۳۹۲ – به کارگردانی مرضیه موسوی
- کرگدن؛ ۱۳۹۲ – به کارگردانی نیما گودرزی
- عاشقانه زال؛ ۱۳۹۱ – به کارگردانی کیا ثلاثی
- بام طهران؛ ۱۳۹۰ – به کارگردانی سیامک صفری
- با چشمان بسته گریه کن؛ ۱۳۸۸ – به کارگردانی محمد رحمانیان
- به آنها بگو؛ ۱۳۸۶ – به کارگردانی محمد رحمانیان
- بیداری در خواب؛ ۱۳۹۴ – به کارگردانی محمد رحمانیان
- فراموشان کودتا؛ ۱۳۹۵ – به کارگردانی سیدعلی حسینی
نمایشنامه
- امشب مرغها راحت میخوابند
- استعمار علیه استعمار
- مصائب رضاخانی
متن یک مصاحبه کوتاه
کسی تا حالا نگفته که جنس این کارها و نحوه قرار گرفتن جلو دوربین نشانههایی از خودشفتگی دارد؟
فرم ارائه اهمیت چندانی در قیاس با محتوا ندارد؛ ولی غایت تلاشم تامین خوراک ذهنی همه اقشار و مخاطبان است.
از بازیگری بیشتر پول درآوردی یا جذب اسپانسر برای این ویدئوهای اینستاگرامی؟
دور از انصاف است اگر بگویم بازیگری آورده مالی برای من نداشت، داشت؛ اما باید متحمل مصائبی میشدم که ریشه در این جمله امری تهیهکننده «حق دادنی نیست گرفتنی است؛ من نمیدهم برو بگیر» داشت.
از این شوخیهایی که طی هفتههای اخیر با کلیپ هایت شده ناراحت نشدی؟
نه اصلا.
سخن آخر