شهاب حسینی: “بسیار خسته و دل شکسته‌ام”

ستاره | سرویس چهره‌ها – در این بخش، پست اینستاگرامی شهاب حسینی را خواهیم دید.

شهاب حسینی نوشته:

«سلام.
مدتهاست که دیگه کلمه‌ای برای بیان عمق احساسات خود پیدا نمیکنم. حال گوسفند نگون بختی رو دارم که برای ادامه زندگی، مدام باید نگران گرگ‌های دو پا و چهار پایی باشه که برای سر تا تهش دندون تیز کردن و از گوشت و پوست و خون و دل و جگر و دنبه و سیراب و شیردان و روده و کله و پاچه و حتی دنبلانش هم نمیگذرن.
سخت تهوع آوره زندگی در شرایطی که دوست و دشمن رو از هم تشخیص نمیدی و سخت وحشتناک‌تر وقتی که حس کنی دیگه دوستی نمونده که تو رو به خاطر خودت بخواد نه به خاطر خودش.
متاسفانه اغلب کسانی که باهاشون به نوعی در ارتباط بودم ثابت کردن مقهور نام برندی به نام شهاب حسینی هستن نه دوستی به نام شهاب.
دیگه حتی آدم نمیدونه کسانی که برای گرفتن عکس یادگاری به آدم مراجعه می‌کنن، عکس رو به خاطر علاقه شخصی میخوان یا به خاطر پز دادن در فضای مجازی و تسکین درد مزمن مورد توجه بودن اونم در جامعه ما که بیش از هر بحران دیگه‌ای بحران داشتن یه هویت شخصی با ثبات به چشم میخوره.
در مورد پست اخیر منتشر شده در باره آقای دکتر عشقی عرض میشه که، چون مدتهاست که برای انجام کار‌های دندانپزشکی به ایشون مراجعه میکنم، و همواره ایشون بنا به لطفشون از زیر بار محاسبات مالی خدماتشون شونه خالی میکنن، خواستم قدر دانی به روش خودم در مطب ایشون ازشون داشته باشم.
تاکید میکنم در مثالی که در باب احوال خیلی از آدم‌هایی که سنخیتی با فامیلی نامشون ندارن به کار بردن نام شریفی به عنوان یک مثال در کاربرد معنایی منظورم بوده و اشاره به هیچ شخص حقیقی نیست. چون معنی شرافت قطعا عمیق‌تر از آنیست که صرفا فقط به عنوان نام فامیل استفاده بشه. همه ما وقتی صادقانه به خودمون مراجعه کنیم دقیقا متوجه میشیم کجای نیمه تاریک وجودمون با نام فامیلی پر طمطراق مون که همه مارو به اون نام میشناسن فرق داره.
بگذریم. بسیار خسته و دل شکسته ام از حاشیه‌های سفیحانه شهرت و با کمال ادب اعلام میکنم دیگه به این قبیل درخواست‌های دوستانه، اما حاشیه ساز اعتماد و اعتنایی نخواهم کرد، چون در تضاد با اهداف متعالی و بزرگیست که در زندگی دنبال میکنم و میخوام تا فرصت بقا باقیست همواره رهرو این راه باشم و در نهایت روح امانتی رو که در کالبدم دمیده شده رو در بهترین جای ممکن و در حالی که سهم بودنم رو در حد توان ادا کردم، به صاحبش برگردونم.
فرمود.
آنچه هستی، هدیه خداست به تو، و آنچه میشوی، هدیه توست به خدا.»