قرص تاوانکس چیست؟ (عوارض قرص تاوانکس)

توجه: به یاد داشته باشید که آنتی‌بیوتیک‌ها از قبیل همین دارو برای درمان عفونت‌های ویروسی نظیر سرماخوردگی و همچنین آنفلوانزا کاربردی ندارند و نه تنها موجب بهبود آن‌ها نمی‌گردند بلکه استفاده از آن‌ها در عفونت‌های ویروسی می‌تواند موجب تقویت سایر باکتری‌های بدن و دشوار گردیدن درمان سایر عفونت‌های باکتریایی می‌گردد.

تاوانکس به صورت قرص (۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی‌گرمی)، انفوزیون و قطره در دسترس می‌باشد. نام دیگر این دارو لووفلوکساسین (Levofloxacin) می‌باشد.

علاوه بر داروهای شیمیایی برای درمان عفونت می‌توانید از آنتی‌ بیوتیک‌ های طبیعی که در لینک زیر معرفی شده‌اند استفاده کنید.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی

موارد مصرف	درمان عفونت‌های باکتریایی پوست، سینوس، کلیه، مثانه و پروستات  درمان بیماری‌های عفونی  درمان عفونت‌های ادراری  درمان عفونت‌های پوستی  درمان بیماری‌های سیاه زخم و طاعون
عوارض	تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی، سبکی سر، مشکلات خواب
تداخل دارویی	نیترو ایمیدازول‌ها، سفالوسپورین‌ها و ماکرولیدها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، ریفامپین، ریفابوتین، ناپروکسن، ایبوپروفن، کتورولاک، ایندومتاسین، داروهای ضد انعقاد خوراکی (وارفارین)، تئوفیلین، سایمتیدین، سیکلوسپورین، دیگوکسین و داروهای کنترل کننده دیابت

اینکه شما چگونه قرص تاوانکس خود را مورد استفاده قرار می‌دهید کاملا به صلاح‌دید پزشکتان دارد. این دارو معولا برای یک بار در روز تجویز می‌شود. معمولا با توجه به نوع و شدت عفونت دوزهای ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی‌گرم از دارو به صورت خوراکی یا تزریق وریدی هر ۲۴ ساعت یک بار (یک‌بار در روز)، به مدت یک تا دو هفته استفاده می‌شود. این دارو برای بزرگسالان روزانه ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم بوده و در درمان پروستاتیت مزمن باکتریال روزانه یک قرص ۵۰۰ میلی‌گرمی به مدت ۲۸ روز مصرف می‌شود.

 

توجه: طول مدت درمان و دوز تجویز شده قرص تاوانکس برای هر فرد و همچنین بر اساس بیماری، سن و وزن افراد متفاوت است. بنابراین بایستی این دارو را کاملا مطابق با دستور پزشک خود و به طور کاملا دقیق طبق دوره درمان توصیه شده به خود مصرف نمایید تا حداکثر سود آن را ببرید. میزان عملکرد کبد و کلیه در تعیین دوز این دارو توسط پزشک نیز نقش دارد.

 

دوز این دارو در کودکان معمولا بر اساس وزن آن‌ها تعیین می‌شود.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

1. این دارو در افراد بالای ۶۰ سال با احتیاط فراوان باید مصرف شود.
2. این دارو را بایستی همراه مقدار کافی آب (یک لیوان بزرگ که ۲۴۰ میلی لیتر گنجایش دارد) با یا بدون غذا مصرف نمایید.
3. افرادی که ناراحتی گوارشی دارند بهتر است این دارو را همراه غذا میل نمایند.
4. مصرف مداوم و مکرر این دارو ممکن است شما را مستعد عفونت‌های قارچی دهان و همچنین برفک دهان نماید. در صورت مشاهده هر گونه ناحیه سفید رنگ و یا غیر طبیعی در دهان خود به پزشک خود مراجعه نمایید.
5. در صورتی که شما سابقه حساسیت دارویی به این دارو یا داروهای مشابه سیپروفلوکساسین دارید بایستی قبل از مصرف این دارو پزشک خود را مطلع نمایید.
6. در صورتی که این دارو بر روی بینایی شما اثر می‌گذارد یا موجب خواب آلودگی شما می‌شود از رانندگی پرهیز نمایید و از وسایل نقلیه عمومی استفاده نمایید.
7. در حین مصرف دارو از مصرف الکل بپرهیزید.
8. اگر یک نوبت را فراموش كردید، به مجردی كه به یاد آورید مصرف كنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها كرده و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نكنید.
9. مصرف این دارو در بارداری توصیه نمی‌شود. بنابراین در صورتی که شما حین استفاده از این دارو باردار شده‌اید یا قصد بارداری دارید، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید و با وی درباره مصرف این دارو مشورت نمایید.
10.  این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد یا شیرخوار منتقل شود. بنابراین در دوران شیردهی با احتیاط باید مصرف شود.
11. لووفلوکساسین برای درمان بیماری‌های سیاه زخم و طاعون هم کاربرد دارد.
12. قطره استریل چشمی این دارو در عفونت‌های چشم کاربرد دارد.
13. به دلیل این که لووفلوکساسین روی باکتری‌های گرم مثبت اثرگذاری خوبی دارد بنابراین در عفونت‌های تنفسی داروی مناسبی محسوب می‌شود.
14. توصیه می‌شود در طول درمان، مایعات فراوان بنوشید.
15. در صورت ایجاد واکنش‌های آلرژیک، دارو باید بلافاصله قطع شود و به پزشک خود اطلاع دهید.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری

• در افراد زیر ۱۸ سال به دلیل پارگی تاندون، آشیل و اختلال در اعصاب مرکزی منع مصرف دارد.
• این دارو برای افرادی که دچار نوعی از بی‌نظمی ریتم قلب هستند و یا سطح پتاسیم خون آنها پایین است منع مصرف دارد.
• در صورت بروز اولین نشانه واکنش‌های حساسیتی و یا راش پوستی، مصرف دارو باید قطع گردد.
• در صورت بروز تشنج، مصرف دارو باید قطع گردد.