دعای علقمه برای حاجت (به همراه فایل صوتی)

ستاره | سرویس مذهبی –  زیارت عاشورا از جمله زیاراتی است که تاثیرات فراوانی برای آن ذکر کرده و از آن به عنوان یکی از روش‌های توسل به امام حسین یاد می کنند. دعای علقمه نیز دعایی است که امام صادق (ع) توصیه کرده اند که بعد از این زیارت پربار خوانده شود. با ستاره همراه باشید تا زیارت علقمه را به فرمت های مختلف در اختیارتان قرار دهیم.

 

دعای علقمه از زبان کیست؟

 دعای علقمه را صفوان بن مهران از امام صادق (ع) نقل کرده است.

 

زمان خواندن دعای علقمه

 دعای علقمه را بعد از زیارت عاشورا می خوانند.

 

وجه تسمیه دعای علقمه

 چون دعا را صفوان نقل کرده است به آن دعای صفوان هم می گویند. اما چون زمان خواندن آن بعد از زیارت عاشوراست و راوی این زیارت، علقمه است به دعای علقمه مشهور است. بعضی نیز این دعا را به نام دعای بعد از زیارت عاشورا نانگذاری کرده اند.

 

منابع دعای علقمه

 دعای علقمه را شیخ طوسی در کتاب مصباح المتجهد و شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان بعد از زیارت عاشورا ذکر کرده اند.

 

دعای علقمه برای حاجت

 وقتی که صفوان با امام صادق (ع) به زیارت مرقد امام حسین (ع) رفته بود مشاهده کرد که امام صادق (ع) بعد از زیارت عاشورا دعای علقمه را خواندند و گفتند:

 «مواظب اين زيارت باش و اين دعا را بخوان و زيارت كن. به درستي كه من ضامنم بر خدا براى هر كه به اين زيارت و دعا زيارت كند از از راه دور و نزديك که زيارتش مقبول شود و سعي اش مشكور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خداى تعالى و به هر مرتبه كه خواهد برسد و او را نوميد برنگرداند.»

امام صادق ادامه دادند:

«اى صفوان اين زيارت را يافتم به همين ضمان از پدرم و پدرم از پدرش على بن الحسين (ع) به همين ضمان و او از حسين (ع) به همين ضمان و حسين (ع) از برادرش حسن (ع) به همين ضمان و حسن از پدرش اميرالمؤمنين (ع) با همين ضمان و اميرالمؤمنين (ع) از رسول خدا (ص) با همين ضمان و رسول خدا (ص) از جبرئيل با همين ضمان و جبرئيل از خداى تعالى با همين ضمان و به تحقيق كه خداوند عزوجل قسم خورده به ذات مقدس خود كه هر كس حسين (ع) را به اين زيارت از راه دور یا نزدیک زيارت كند و این دعا را بخواند زيارت او را قبول مى ‏كنم و خواهش او را به هر قدر كه باشد می پذیرم و از درگاه من با نااميدى و خسار باز نگردد بلکه با چشم روشن به برآوردن حاجت و فوز به جنت و آزادى از دوزخ باز خواهد گشت و شفاعت او را در حق هر كس كه شفاعت كند قبول می كنم.»

 

دانلود فایل صوتی دعای علقمه با صدای سماواتی

 

دانلود نسخه اندروید دعای علقمه

 

 متن دعای علقمه با معنی

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ

اى خدا اى خدا اى خدا

 

يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ

اى مستجاب كننده دعاى بيچارگان

 

يَا كَاشِفَ كُرَبِ الْمَكْرُوبِينَ

اى برطرف كن غم و اندوه پريشان خاطران

 

يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ

‏اى دادرس دادخواهان

 

يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ

اى فريادرس فريادخواهان

 

(وَ) يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

و اى آن كه تو از رگ من به من نزديكترى

 

(وَ) يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ

و اى آن كه بين شخص و قلب او حايل مى‏شوى

 

(وَ) يَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ بِالْأُفِقِ الْمُبِينِ‏

و اى آن كه ذاتت در منظره بلند است و وجودت در افق روشن است

 

(وَ) يَا مَنْ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى

و اى آنكه او منحصرا بخشاينده و مهربان و بر عرش مستقر است

 

(وَ) يَا مَنْ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ

و اى آنكه نظر چشم آنان كه به خيانت نگرند و آنچه در دلها پنهان دارند همه را مى ‏دانى

 

(وَ) يَا مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ

و اى آن كه هيچ امر مستور و سر مخفى بر تو پنهان نيست

 

يَا مَنْ لاَ تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْوَاتُ‏

اى آن كه اصوات بر تو مشتبه نخواهد شد

 

(وَ) يَا مَنْ لاَ تُغَلِّطُهُ (تُغَلِّظُهُ) الْحَاجَاتُ

و حاجات تو را به اشتباه نيفكند

 

(وَ) يَا مَنْ لاَ يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ‏

و اى كسى كه الحاح و التماس تو را رنج و ملال ندهد

 

يَا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْتٍ

اى مدرك هر چه فوت شود

 

(وَ) يَا جَامِعَ كُلِّ شَمْلٍ

و اى جمع آرنده هر چه در جهان متفرق و پريشان شود

 

(وَ) يَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ‏

و اى برانگيزنده جانها پس از موت

 

يَا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ

اى آن كه تو را در هر روز شأن خاصى است

 

يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ

اى برآورنده حاجات

 

يَا مُنَفِّسَ الْكُرُبَاتِ

اى برطرف ساز غم و رنجها

 

يَا مُعْطِيَ السُّؤْلاَتِ‏

اى عطا بخش سؤالات

 

يَا وَلِيَّ الرَّغَبَاتِ

اى مالك رغبت و اشتياقات

 

يَا كَافِيَ الْمُهِمَّاتِ‏

اى كفايت كننده مهمات خلايق

 

يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ

اى كسى كه تو به تنهايى كفايت از همه مى ‏كنى

 

وَ لاَ يَكْفِي مِنْهُ شَيْ‏ءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏

و هيچ چيز در آسمان و زمين از تو كفايت نمى‏ كند

 

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ

از تو درخواست مى ‏كنم به حق محمد خاتم پيغمبران

 

وَ عَلَيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

و به حق على امير اهل ايمان

 

وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ

و به حق فاطمه دخت پيغمبرت

 

وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ‏

و به حق حسن و حسين

 

فَإِنِّي بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا

كه من به وسيله آن بزرگواران به درگاه حضرتت رو آورده ‏ام در اين مقام

 

وَ بِهِمْ أَتَوَسَّلُ وَ بِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَيْكَ‏

و به آنها توسل جسته و آنان را به درگاهت شفيع مى ‏آورم

 

وَ بِحَقِّهِمْ أَسْأَلُكَ

و به حق آن پاكان از تو مسئلت مى‏كنم

 

وَ أُقْسِمُ وَ أَعْزِمُ عَلَيْكَ

و قسم و سوگند به جد ياد مى ‏كنم بر تو

 

وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ

و به شأن و مقامى كه آن بزرگواران را نزد توست

 

وَ بِالْقَدْرِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ‏

و به قدر و منزلتشان نزد تو

 

وَ بِالَّذِي فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ

و به آن سر حقيقتى كه موجب افضليت آنها بر عالميان گرديد

 

وَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ

و به آن اسم خاصى كه تو نزد آنها قرار دادى

 

وَ بِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِينَ‏

از همه خلق به آنها اختصاص دادى

 

وَ بِهِ أَبَنْتَهُمْ وَ أَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِينَ

و به آن نام وجودشان و فضلشان را از فضل جهانيان آشكار نمودى

 

حَتَّى فَاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِينَ جَمِيعاً

تا فضل آنان بر فضل همه جهانيان برترى گرفت

 

أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

(به اين امور تو را قسم مى‏ دهم) و از تو درخواست مى‏كنم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد

 

وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي‏

و هم و غم و رنج مرا برطرف سازى

 

وَ تَكْفِيَنِي الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِي

و مهمات امورم را كفايت فرمايى

 

وَ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي‏

و دينم را ادا سازى

 

وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَقْرِ وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَاقَةِ

و از فقر و مسكنتم نجات دهى

 

وَ تُغْنِيَنِي عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ‏

و مرا از سؤال از خلق به لطف و كرمت بى‏ نياز گردانى

 

وَ تَكْفِيَنِي هَمَّ مَنْ أَخَافُ هَمَّهُ

و مرا كفايت كنى از هر هم و غمى كه از آن مى‏ ترسم

 

وَ عُسْرَ مَنْ أَخَافُ عُسْرَهُ وَ حُزُونَةَ مَنْ أَخَافُ حُزُونَتَهُ‏

و از هر مشكل و خشونت هر كه خايفم

 

وَ شَرَّ مَنْ (مَا) أَخَافُ شَرَّهُ

و از هر شر اشرارى كه ترسانم

 

وَ مَكْرَ مَنْ أَخَافُ مَكْرَهُ وَ بَغْيَ مَنْ أَخَافُ بَغْيَهُ‏ وَ جَوْرَ مَنْ أَخَافُ جَوْرَهُ

و از مكر و ظلم و جور كسانى كه خوفناكم

 

وَ سُلْطَانَ مَنْ أَخَافُ سُلْطَانَهُ وَ كَيْدَ مَنْ أَخَافُ كَيْدَهُ‏

و از تسلط و خدعه و كيد و اقتدار كسانى كه از آنها خائفم بر خود

 

وَ مَقْدُرَةَ مَنْ أَخَافُ (بَلاَءَ) مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ

از همه مرا حفظ و كفايت فرمائى

 

وَ تَرُدَّ عَنِّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ وَ مَكْرَ الْمَكَرَةِ

و كيد و خدعه حيلت گران و مكر مكاران را از من بگردانى

 

اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي فَأَرِدْهُ وَ مَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ‏

پروردگارا هر كس با من اراده شرى دارد شرش را به خود او برگردان

 

وَ اصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُ وَ مَكْرَهُ وَ بَأْسَهُ وَ أَمَانِيَّهُ

و هر كه با من قصد خدعه و فريب دارد آرزو و فريب و آسيب او را از من برطرف ساز

 

وَ امْنَعْهُ عَنِّي كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ‏

و به هر طريق و به هرگاه مى ‏خواهى آزارش را از من منع فرما

 

اللَّهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّي بِفَقْرٍ لاَ تَجْبُرُهُ

خدايا او را از من سرگرم كن به فقرى كه جبرانش نكنى

 

وَ بِبَلاَءٍ لاَ تَسْتُرُهُ

و به بلايى كه نپوشانى اش

 

وَ بِفَاقَةٍ لاَ تَسُدُّهَا

و به نيازى كه سدّش نكنى

 

وَ بِسُقْمٍ لاَ تُعَافِيهِ

و به دردى كه عافيتش ندهى

 

وَ ذُلٍّ لاَ تُعِزُّهُ

و ذلّتى كه عزيزش ننمايى

 

وَ بِمَسْكَنَةٍ لاَ تَجْبُرُهَا

و مسكنتى كه جبرانش نفرمايى

 

اللَّهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ

خدايا بزن خوارى را در برابر دو چشمش

 

وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فِي مَنْزِلِهِ

و وارد كن تهيدستى را بر او در منزلش

 

وَ الْعِلَّةَ وَ السُّقْمَ فِي بَدَنِهِ‏

و بيمارى و درد را در بدنش

 

حَتَّى تَشْغَلَهُ عَنِّي بِشُغْلٍ شَاغِلٍ لاَ فَرَاغَ لَهُ

تا او را از من سرگرم كننده اى كه فراغتى برايش نباشد

 

وَ أَنْسِهِ ذِكْرِي كَمَا أَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ

و ياد مرا از يادش ببر، همچنان كه ياد خودت را از يادش بردى

 

وَ خُذْ عَنِّي بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ وَ رِجْلِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَمِيعِ جَوَارِحِهِ

و نگاهدار از من گوش و چشم و زبان و دست و پا و قلب و همه اعضايش را

 

وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ ذَلِكَ السُّقْمَ

و در همه آنها بر او بيمارى وارد كن

 

وَ لاَ تَشْفِهِ حَتَّى تَجْعَلَ ذَلِكَ لَهُ شُغْلاً شَاغِلاً بِهِ عَنِّي وَ عَنْ ذِكْرِي

و شفايش مده، تا آن را قرار دهی براى او سرگرمى سرگرم كننده اى، از من و ياد من

 

وَ اكْفِنِي يَا كَافِيَ مَا لاَ يَكْفِي سِوَاكَ

و كفايت كن اى كفايت كننده، آنچه را كه غير تو كفايت نكند

 

فَإِنَّكَ الْكَافِي لاَ كَافِيَ سِوَاكَ

به درستى كه تويى كفايت كننده اى كه كفايت كننده اى جز تو نيست

 

وَ مُفَرِّجٌ لاَ مُفَرِّجَ سِوَاكَ

و گشاينده اى جز تو نيست

 

وَ مُغِيثٌ لاَ مُغِيثَ سِوَاكَ وَ جَارٌ لاَ جَارَ سِوَاكَ

و پناه دهنده اى جز تو نيست

 

خَابَ مَنْ كَانَ جَارُهُ سِوَاكَ

نوميد گشت كسى كه پناه دهنده اش جز تو

 

وَ مُغِيثُهُ سِوَاكَ

و فريادرسش جز تو

 

وَ مَفْزَعُهُ إِلَى سِوَاكَ

و پناه گاهش جز تو

 

وَ مَهْرَبُهُ (إِلَى سِوَاكَ)

و گريزگاهش جز تو

 

وَ مَلْجَؤُهُ إِلَى غَيْرِكَ (سِوَاكَ)

و ملجأش جز تو

 

وَ مَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَيْرِكَ

و جاى نجاتش از مخلوق غير توست

 

فَأَنْتَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي وَ مَفْزَعِي وَ مَهْرَبِي وَ مَلْجَئِي وَ مَنْجَايَ

پس تويى آرامش و اميدم، و پناهگاه و گريزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم

 

‏ فَبِكَ أَسْتَفْتِحُ

به تو گشايش مي خواهم

 

وَ بِكَ أَسْتَنْجِحُ

و به تو رستگارى می جويم

 

وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ

و به محمّد و خاندان محمّد سوى تو رو می كنم

 

وَ أَتَوَسَّلُ وَ أَتَشَفَّعُ‏

و متوسّل می شوم

 

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ

و شفاعت می خواهم اى خدا، اى خدا، اى خدا

 

فَلَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ

سپاس و شكر تو راست

 

وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ

شكايت تنها به سوى توست و تويى كه به يارى خواسته شده اى

 

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ

از تو می خواهم اى خدا، اى خدا، اى خدا

 

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

به حق محمّد و خاندان محمّد

 

‏ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى

 

وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي فِي مَقَامِي هَذَا

و غم و نگرانى و اندوه شديد مرا در اين حالت برطرف كنى

 

كَمَا كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَ غَمَّهُ وَ كَرْبَهُ

همچنان كه از پيامبرت نگرانى و غم و اندوه را برطرف نمودى

 

وَ كَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ

و او را از هراس دشمنش كفايت كردی

 

فَاكْشِفْ عَنِّي كَمَا كَشَفْتَ عَنْهُ

از من برطرف كن همچنان كه از او برطرف نمودى

 

وَ فَرِّجْ عَنِّي كَمَا فَرَّجْتَ عَنْهُ

و از من بگشاى همچنان كه از او گشودى

 

وَ اكْفِنِي كَمَا كَفَيْتَهُ

و مرا كفايت كن همچنان كه او را كفايت كردى

 

(وَ اصْرِفْ عَنِّي) هَوْلَ مَا أَخَافُ هَوْلَهُ

از من برگردان هراس آنچه را كه از هراسش می ترسم

 

وَ مَئُونَةَ مَا أَخَافُ مَئُونَتَهُ‏

و هزينه آنچه را كه از هزينه اش می ترسم

 

وَ هَمَّ مَا أَخَافُ هَمَّهُ

و نگرانى آنچه را كه از نگرانى اش بيم دارم

 

بِلاَ مَئُونَةٍ عَلَى نَفْسِي مِنْ ذَلِكَ‏

بدون هيچ زحمتى از اين بابت بر هستی ام

 

وَ اصْرِفْنِي بِقَضَاءِ حَوَائِجِي

و مرا بازگردان به برآوردن حاجاتم

 

وَ كِفَايَةِ مَا أَهَمَّنِي هَمُّهُ‏ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ‏

و كفايت آنچه مرا نگران كرده، نگرانى اش از كار آخرت و دنيايم

 

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ)

اى امير مومنان و اى ابا عبد اللّه

 

عَلَيْكَ (عَلَيْكُمَا) مِنِّي سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً (مَا بَقِيتُ) وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ

بر شما از جانب من سلام خدا هميشه تا هستم و تا شب و روز هست، ‏

 

وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِكُمَا

و خدا اين زيارت را آخرين بار از زيارت شما قرار ندهد

 

وَ لاَ فَرَّقَ اللَّهُ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمَا

و بين من و شما جدايى نيندازد

 

اللَّهُمَّ أَحْيِنِي حَيَاةَ مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّيَّتِهِ

خدايا زنده بدار مرا چون زندگى محمّد و فرزندان او

 

وَ أَمِتْنِي مَمَاتَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِمْ‏

و بميران مرا چون مرگ آنان، و جانم را بگير بر آيين ايشان

 

وَ احْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ

و محشور كن مرا در زمره آنان

 

وَ لاَ تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ

و بين من و ايشان هيچگاه جدايى مينداز

 

طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

حتى به اندازه چشم برهم زدنى در دنيا و آخرت.

 

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ

اى امير مؤمنان و اى ابا عبد اللّه

 

أَتَيْتُكُمَا زَائِراً

به خاطر زيارتتان به جانب شما آمدم

 

وَ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُمَا

و به خداى پروردگارم و پروردگارتان متوسّلم

 

وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْهِ بِكُمَا

و به وسيله شما متوجّه به سوى اويم

 

وَ مُسْتَشْفِعاً (بِكُمَا) إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِي حَاجَتِي هَذِهِ

و به پيشگاه خدا به وسيله شما درباره اين حاجتم خواستار شفاعتم

 

فَاشْفَعَا لِي فَإِنَّ لَكُمَا عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ

پس شما براى من شفاعت كنيد، كه براى شما نزد خدا مقام ستوده

 

وَ الْجَاهَ الْوَجِيهَ وَ الْمَنْزِلَ الرَّفِيعَ وَ الْوَسِيلَةَ

و منزلتى آبرومند و جايگاهى بلند و وسيله است

 

إِنِّي أَنْقَلِبُ عَنْكُمَا مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحَاجَةِ

من از نزد شما باز می گردم، در حالی كه چشم به راه تحقق حاجت

 

وَ قَضَائِهَا وَ نَجَاحِهَا

و برآمدن و به انجام رسيدنش

 

مِنَ اللَّهِ بِشَفَاعَتِكُمَا

از جانب خدا، به شفاعت شما

 

لِي إِلَى اللَّهِ فِي ذَلِكَ

به درگاه خدا براى خدا براى خود درباره آن هستم

 

فَلاَ أَخِيبُ‏ وَ لاَ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً خَائِباً خَاسِراً

پس نااميد نگردم و نمی باشد بازگشت گاهم نوميدانه و زيان كارانه

 

بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً رَاجِحاً (رَاجِياً) مُفْلِحاً مُنْجِحاً

مُسْتَجَاباً بِقَضَاءِ جَمِيعِ حَوَائِجِي (الْحَوَائِجِ)

وَ تَشَفَّعَا لِي إِلَى اللَّهِ انْقَلَبْتُ عَلَى مَا شَاءَ اللَّهُ

بلكه بازگشت گاهم بازگشتم بر آنچه خدا خواست

 

وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ

در جنبش و نيرويى نيست مگر به خدا

 

مُفَوِّضاً أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

واگذار كننده ام، كارم را به خدا

 

مُلْجِئاً ظَهْرِي إِلَى اللَّهِ مُتَوَكِّلاً عَلَى اللَّهِ

با تكيه دادنم به خدا، در حال توكّل بر خدا

 

وَ أَقُولُ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ كَفَى

و می گويم خدا مرا بس است و كافى است

 

سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا

می شنود خدا صداى كسى را كه او را خواند

 

لَيْسَ لِي وَرَاءَ اللَّهِ وَ وَرَاءَكُمْ يَا سَادَتِي مُنْتَهًى‏

براى من وراى خدا و وراى شما ای سرورانم سرحدّى نيست

 

مَا شَاءَ رَبِّي كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ

آنچه پروردگارم خواست شد، و آنچه نخواهد نمی شود

 

‏وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ أَسْتَوْدِعُكُمَا اللَّهَ

جنبش و نيرويى نيست جز به خدا شما را به خدا می سپارم

 

وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي إِلَيْكُمَا

و خدا اين زيارت را آخرين زيارت من از شما قرار ندهد

 

انْصَرَفْتُ يَا سَيِّدِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَوْلاَيَ

بازگشتم، اى آقاى من اى امير مؤمنان و مولاى من

 

وَ أَنْتَ (أُبْتُ) يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا سَيِّدِي‏

و تو اى ابا عبد اللّه اى سرور من

 

‏(وَ) سَلاَمِي عَلَيْكُمَا مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ

و سلامم بر شما پيوسته باد، تا شب و روز پيوسته است

 

وَاصِلٌ ذَلِكَ إِلَيْكُمَا ‏

اين سلام به شما رسنده است

 

غَيْرُ (غَيْرَ) مَحْجُوبٍ عَنْكُمَا سَلاَمِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ

نه اينكه سلامم از شما پوشيده باشد اگر خدا خواهد

 

وَ أَسْأَلُهُ بِحَقِّكُمَا أَنْ يَشَاءَ ذَلِكَ وَ يَفْعَلَ

و از او می خواهم به حق شما اين كه بخواهد آن را و انجام دهد

 

فَإِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

زيرا او ستوده و بزرگوار است

 

انْقَلَبْتُ يَا سَيِّدَيَّ عَنْكُمَا

اى دو سرورم از نزد شما بازگشتم

 

تَائِباً حَامِداً لِلَّهِ شَاكِراً

در حال توبه و سپاس براى خدا و شكرگذارى

 

رَاجِياً لِلْإِجَابَةِ غَيْرَ آيِسٍ وَ لاَ قَانِطٍ

و اميدوار به اجابت، بدون يأس و نااميدى

 

آئِباً عَائِداً رَاجِعاً إِلَى زِيَارَتِكُمَا

در حالی كه بازگردنده و بازگشت كننده و رجوع كننده به سوى زيارت شمايم

 

غَيْرَ رَاغِبٍ عَنْكُمَا وَ لاَ مِنْ (عَنْ) زِيَارَتِكُمَا

نه روگردان از شما، و نه از زيارتتان

 

بَلْ رَاجِعٌ عَائِدٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ

بلكه رجوع كننده و بازگشت كننده ام اگر خدا بخواهد

 

وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

و جنبش و نيرويى نيست جز به خدا

 

يَا سَادَتِي رَغِبْتُ إِلَيْكُمَا وَ إِلَى زِيَارَتِكُمَا

اى آقايانم به سوى شما و زيارتتان رغبت نمودم

 

بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِيكُمَا وَ فِي زِيَارَتِكُمَا أَهْلُ الدُّنْيَا

پس از آن كه اهل دنيا نسبت به شما و زيارتتان بى رغبت شدند

 

فَلاَ خَيَّبَنِيَ اللَّهُ مَا (مِمَّا) رَجَوْتُ وَ مَا أَمَّلْتُ فِي زِيَارَتِكُمَا

خدا مرا از آنچه در زيارت شما اميد و آرزو كردم نااميد نسازد

 

إِنَّهُ قَرِيبٌ مُجِيبٌ‏.

به درستى كه او نزديك و پاسخ دهنده است.