نویسنده: مجله ستاره
بروزرسانی: 25 آبان 1400
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر – جشن حافظ چیست؟ در این مطلب با این جشن بزرگ سینمایی آشنا شوید.
جشن حافظ چیست؟
جشن حافظ یا جشن سینمایی تلویزیونی دنیای تصویر نام جشنواره‌ای است که هر سال توسط علی معلم مدیر مسئول و سردبیر مجله سینمایی دنیای تصویر در کشورمان برگزار می‌شود. اولین دوره این جشن در سال ۱۳۷۶ با حضور بازیگران و کارگردانان درخشان آن دوران برگزار شد. هیئت داوران جشن دنیای تصویر ترکیب نه نفره نویسندگان و منتقدان سینمایی دنیای تصویر هستند و علاوه بر جوایز معمول از یک چهره تلویزیونی هم تقدیر خواهد شد. کلیه فیلم‌های سینمایی ایرانی نمایش داده شده در سینماهای کشور و مجموعه‌های داستانی تلویزیونی و ویدئویی پنج شبکه صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی از ابتدای فروردین تا انتهای اسفند مورد داوری قرار می‌گیرد و نامزدها از میان ۷۸ فیلم اکران شده سال گذشته انتخاب می‌شوند. جایزه این جشنواره تندیس حافظ نام دارد.
- تندیس حافظ بهترین فیلم
- تندیس حافظ بهترین کارگردان
- تندیس حافظ بهترین فیلمنامه‌نویس
- تندیس حافظ بهترین فیلمبرداری
- تندیس حافظ بهترین موسیقی متن
- تندیس حافظ بهترین دستاورد فنی-هنری در زمینه‌های تدوین، صدا، طراحی صحنه و لباس و چهره پردازی
- تندیس حافظ بهترین بازیگران مرد – ۲ جایزه اول و دوم
- تندیس حافظ بهترین بازیگران زن – ۲ جایزه اول و دوم
- تندیس حافظ جایزه ویژه هیئت داوران
- تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنری
- تندیس حافظ فعالیت پربار در حوزه ادبیات سینمایی
- تندیس حافظ بهترین ترانه فیلم و سریال
- تندیس حافظ بهترین مجموعه تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین کارگردانی مجموعه تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین فیلمنامه مجموعه تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد کمدی تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی
- تندیس حافظ بهترین چهره تلویزیونی
- بهترین مستند
تندیس عباس کیارستمی
یالثارات و جشنواره حافظ
به دنبال برگزاری مراسم تقدیر از اهالی سینما در سال ۹۵ هفته نامه یالثارات به انتقاد شدید از بازیگران حاضر در این مراسم پرداخت.
نشریه یالثارات تاکید کرده است که جشن حافظ موقعیت بسیار خوبی بود که در نهایت به نمایشی از والنگاری رفتاری و اجتماعی و پوششی در سینمای ایران بدل شد. سینمایی که قرار بود ابزاری برای توسعه اجتماعی اخلاق باشد و بر همان مدار دیاثت فرهنگی همچنان می‌گردد و به قله‌های تازه‌ای در حوزه جشنواره‌های سیاه خارجی دست پیدا می‌کند.
