باید و نبایدهای رفتار با نوزاد از تولد تا یکسالگی

ستاره | سرویس مادر و کودک – اگر به تازگی صاحب فرزند شده اید، بی شک درباره نحوه صحیح رفتار با نوزاد پرسش‌های زیادی دارید. مهم ترین رفتاری که در همین مقدمه باید بر آن تاکید شود، توجه، محبت و حمایت زیاد از نوزاد است. نوزادان تا حدود یک سالگی فاقد هر نوع ثبت در حافظه هستند و کارهای آن‌ها غریزی است بنابراین نباید نگران لوس شدن ان‌ها باشید. تنها به نیازهای او توجه کرده و آن‌ها را برآورده کنید. در این مطلب به بایدها و نبایدهای رفتار با نوزاد پرداخته ایم، با ما همراه باشید. 

 

بایدهای رفتار با نوزاد

۱. در آغوش گرفتن نوزاد

بر اساس تحقیقات در آغوش گرفتن موجب آزاد شدن مواد شیمیایی به نام اندورفین در بدن نوزاد می‌شود که به او کمک می‌کند احساس راحتی کند. محدود کردن تماس با نوزاد از ابتدا گیرنده های هورمونی را برای شادی تضعیف می‌کند و باعث ناآرامی کودک می‌شود. وابستگی نوزادان به مادر بخصوص در ۹ ماهگی بیشتر می‌شود زیرا او فهميده كه مادر شخصى جدا از اوست و مى ترسد وقتى او را ترک مى كند ديگر بازنگردد. بنابراین در آغوش گرفتن و توجه کافی زیاد به او داشتن به او احساس امنيت و اعتماد به نفس بيشترى می‌دهد. کودکتان را در آغوش گرفته بازوهایتان را دور بدنش حلقه کنید، صورتتان را به صورتش بچسبانید و برایش آواز بخوانید.

 

 

۲. شیر دادن بر اساس تقاضای نوزاد

هر زمانی که نوزاد احساس گرسنگی کرد به او غذا بدهید. او با مکیدن انگشت، بردن دست ها به طرف دهان، گریه کردن و یا تکان دادن دست و پایش گرسنگی خود را به شما اعلام می‌کند. وقتی که سرعت شیر خوردن کند می‌شود، کودک از مکیدن باز می‌ایستد یا سر خود را بر می‌گرداند، علامت سیر شدن نوزاد است و باید از تغذیه بیش از حد او خوددداری کنید.

با بکار بستن روش صحیح شیر دادن نوزاد از ابتدای تولد، مشکلات شیردهی را کاهش دهید.

 

۳. فراهم کردن شرایط خواب مناسب برای نوزاد

خواب کافی و مناسب به رشد هر چه بهتر نوزاد کمک می‌نماید. ساعت زیستی بدن نوزاد که به تنظیم خواب او کمک می‌کند در حدود چهار ماهگی رشد می‌کند. در این میان، نور روز برای تنظیم این چرخه ضروری است.

بر اساس نظر متخصصین خواب، نوزاد باید در طول روز در اتاقی بخوابد که تاریک نباشد و با نور روز بیدار شود. خواباندن نوزاد در اتاقی تاریک با پرده‌های کشیده در طول روز، خواب روز را برای نوزاد طولانی کرده و باعث کاهش خواب او در شب می‌گردد.

 

 

۴. برقراری ارتباط کلامی با نوزاد

نوزادان در طی اولین سال زندگیشان شروع می‌کنند به برقرار کردن رابطه و مهارت‌های زبانی‌شان را توسعه می‌دهند. آن‌ها به فرصت‌های بسیاری برای شنیدن، ایجاد صدا و پاسخ به صداهای اطرافیان نیاز دارند. بنابراین با نوزادتان زیاد صحبت کنید. کلماتی را که می‌گوید مثل گاگا یا دد را با او تکرار کنید و به صورتش لبخند بزنید. شما می‌توانید به او کلماتی را یاد بدهید.

به اشیاء آشنا اشاره کنید و آن‌ها را نام ببرید. با شنیدن چندین بار اسم یک شیء، نوزادتان یاد می‌گیرد که ارتباط بین لغات گفتاری با معنی آنها را بفهمد. مثلا بگویید پتوی تو اینجاست. چه پتوی نرم و قشنگی داری. شعرهای بچگانه برای کودکتان بخوانید که دارای ریتم‌های قوی باشد و بعضی از الگوهای صدا را در آن تکرار کنید. تن صدایتان را مرتبا تغییر دهید و شکلک در آورید و بازی‌هایی از قبیل دالی با او انجام دهید.

شعرهای بچگانه برای کودکتان بخوانید که ریتم‌های قوی داشته باشد و بعضی از الگوهای صدا را در آن تکرار کنید. تُن صدایتان را مرتبا تغییر دهید و شکلک در آورید و بازی‌هایی از قبیل دالی با او انجام دهید.

از همان ابتدا کودکان سعی می‌کنند صداهایی را که ما می‌سازیم تقلید کنند. آن‌ها به صورت و حرکات ما نگاه می‌کنند. هنگام رفتار با کودک یک ساله صحبت کردن، آواز خواندن، لبخند زدن و حرکات ما به نوزاد ما کمک می‌کند تا عشق بورزد و از قوه تکلمش استفاده کند.

 

۵. بازی کردن با نوزاد

هیچ زمانی برای بازی کردن با نوزاد زود نیست. بازی کار کودک است و از همان بدو تولد، او آماده بازی کردن است. بازی کردن موجب رشد جسمی، حسی، ارتباطی و شناختی نوزاد می شود. یک مکان بی‌خطر برای بازی نوزادتان در نظر بگیرید و با او بازی‌های مناسب و مفید انجام دهید تا به رشد بدنی و تقویت هوش او کمک کرده باشید. اگر نمی‌دانید با نوزادتان با توجه به سنش چه بازی‌هایی انجام دهید که به مطالب انواع بازی با نوزاد از بدو تولد تا سه ماهگی، انواع بازی با نوزاد از سه تا شش ماهگی، انواع بازی با نوزاد شش تا نه ماهه و انواع بازی با نوزاد ۹ تا ۱۲ ماهه مراجعه کنید.

توجه کنید که بازی با نوزاد توسط پدر نیز صورت گیرد، پدران نقش مهمی در تشویق کودکان خود در رشد سالم دارند. بر اساس نظر متخصصان روانشناسی، بازی نقطه شروع این فرآیند تعامل پدر-کودک است، وضعیتی که در آن کودک رویارویی با خطرها را در یک پایگاه ایمن می‌آموزد.

 

 

انجام یک بازی بی قاعده با کودک نوسط پدر، سمبل جهانی تعامل پدر با کودک است. پدرها دوست دارند کودک را به دویدن، بالا رفتن و پریدن تشویق کنند. جالب است بدانید این رفتار تنها یک سرگرمی نیست، بلکه مکمل رشد کودک است.

 

نبایدهای رفتار با نوزاد

۱. تکان دادن شدید و بالا و پایین انداختن نوزاد

تکان دادن شدید نوزاد نیز موجب بروز مشکلات جدی برای او می‌شود. ممکت است هنگام گریه‌ی زیاد نوزاد وسوسه شوید که او را شدید تکان بدهید تا آرام شود یا اینکه هنگام بازی با نوزاد او را بالا و پایین بیندازید. ممکن است تکان‌های شدید دادن به نوزاد باعث انقباض رگ‌ها و عروق خونی در سطح مغز شود که می‌تواند جریان خون را متوقف کند. در صورت ادامه یافتن این تکان‌ها احتمال پارگی رگ‌ها و آسیب مغزی وجود دارد. کودک ممکن است پس از تکان داده شدن، عادی به نظر برسد و رفتاری طبیعی داشته باشد، اما با گذشت زمان دچار مشکلاتی جدی شود. همچنین از عوارض بالا و پایین انداختن نوزاد می‌توان به کشیدگی عضلات گردن، خطر سقوط و ابتلا به سندرم کودک لرزان اشاره کرد.

 

 

۲. پرخاش و تنبیه نوزاد

هرچه رفتار نوزاد آزاردهنده‌تر باشد، نشانه رنج بیشتر و نیاز شدیدتر او به کمک، توجه، عشق و درک شدن است. صدای بلند، رفتار پرخاشگرانه و تنبیه نوزاد آثار مخربی در او به جا می‌گذارد. پیش از هر چیز اعتبار والدین را پیش او تخریب می‌کند. ثانیا باعث می‌شود نوزاد یاد بگیرد تا نیازهای خود را درون خود حفظ کند، او کم کم انگیزه و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و در نهایت درد و استرس را به عنوان یک عرف می پذیرد. شخصیتی آسیب پذیر در آینده!

 

۳. تنها گذاشتن نوزاد

یک نوزاد هیچ زمانی نباید بدون مراقب یا تنها باشد. انواع گریه نوزاد به مادر یا پرستار او کمک می‌کند که نیازهای کودک را تشخیص دهد و آن‌ها را برآورده کند. هنگام خواب نیز باید نوزاد را در رختخواب یا در اتاق خودتان بخوابانید (حداقل تا پیش از شش ماهگی) تا بتوانید هنگام نیاز توزاد در کمترین زمان کنارش باشید و به او کمک کنید. 

 

شما نیز نکاتی در رابطه با بایدها و نبایدهای رفتار با نوزاد را بر اساس تجربیات خود به این مطلب بیفزایید. در پایان به شما پیشنهاد می‌کنیم رفتار با کودک یک ساله (از تولد تا یک سالگی) را نیز در ستاره بخوانید.