ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر – ضرب المثل های ملت ها روایت هایی از گذشته هستند که بسیاری از عادات و روحیات آن ملت و چه بسا انسان های مختلف را بیان می‌کنند و نکته و عبرت و توصیه ای در خود دارند. یکی از آن ها ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی است. با هم ریشه و معنای این ضرب المثل را بخوانیم. 

 

 

ریشه ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی 

آفتابه و لگن در زمان قدیم وسایلی مرسوم برای شستن دست و صورت بوده است. زمانی که مردم با دست غذا می خوردند، رسم بود پیش از غذا خوردن دست ها را با آفتابه و لگن می شستند.

در میهمانی ها فرد یا افرادی از طرف میزبان، آفتابه و لگن را سر سفره می آوردند، آن را پیش یک یک مهمان ها می بردند و لگن را زیر دست هر یک می گرفتند و با آفتابه آب می ریختند تا مهمان ها دست هایشان را بشویند و با حوله خشک کنند.

از آنجا که آفتابه و لگن از تجملات سفره محسوب می شد، بعضی افراد سعی می کردند سر سفره چند دست آفتابه و لگن بیاورند، که در این صورت برای مهمان ها نشان دهنده این بود که احتمالا غذا و پذیرایی بسیار مفصل خواهد بود!

اما گاهی پیش می آمد که این طور نبود و تجملات و تشریفات سفره بیشتر همین آفتابه و لگن بود تا غذا و خوراکی های زیاد. در چنین مواردی بود که این ضرب المثل «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی» استفاده می شد.

 

 

معنی و کاربرد ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست …

این ضرب المثل در واقع تمثیلی از افرادی است که به ظاهر و تجملات امور بیشتر از اصل کار اهمیت می دهند. افرادی که در جور کردن مقدمات کاری افراط می کنند اما خود کار را به درستی انجام نمی هند. یا افرادی که نیازهای اولیه زندگی شان لنگ است ولی درگیر تجملات و ظواهر هستند.

ضرب المثل مشابه

جیب خالی پز عالی