سوره توبه – صفحه ۱۵۷ قران

آیات استخاره سوره توبه به همراه ترجمه

سوره توبه (صفحه ۱۵۷)

فَمَا مَتَاعُ ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا فِی ﭐلْئَاخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ (۳۸)

با اینکه متاع زندگى دنیا، در برابر آخرت، جز اندکى نیست! (۳۸)

❈❈❈

إِلَّا تَنفِرُواْ یُعَذِّبْکُمْ عَذَاباً أَلِیماً وَیَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَیْئاً وَﭐللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۳۹)

اگر (به سوى میدان جهاد) حرکت نکنید، شما را مجازات دردناکى مى‏ کند، و گروه دیگرى غیر از شما را به جاى شما قرارمى ‏دهد؛ و هیچ زیانى به او نمى ‏رسانید؛ و خداوند بر هر چیزى تواناست! (۳۹)

❈❈❈

إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ ﭐللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ ثَانِیَ ﭐثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی ﭐلْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ ﭐللَّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ ﭐللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ ﭐلسُّفْلَىٰ وَکَلِمَةُ ﭐللَّهِ هِیَ ﭐلْعُلْیَا وَﭐللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (۴۰)

اگر او را یارى نکنید، خداوند او را یارى کرد؛ (و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت؛) آن هنگام که کافران او را (از مکه) بیرون کردند، در حالى که دومین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود مى‏ گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایى که مشاهده نمى ‏کردید، او را تقویت نمود؛ و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آن‌ها را با شکست مواجه ساخت؛) و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز) است؛ و خداوند عزیز و حکیم است! (۴۰)

❈❈❈

ﭐنْفِرُواْ خِفَافاً وَثِقَالًا وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ ﭐللَّهِ ذَالِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (۴۱)

(همگى به سوى میدان جهاد) حرکت کنید؛ سبکبار باشید یا سنگین بار! و با اموال و جانهاى خود، در راه خدا جهاد نمایید؛ این براى شما بهتر است اگر بدانید! (۴۱)

❈❈❈

لَوْ کَانَ عَرَضاً قَرِیباً وَسَفَراً قَاصِداً لَـﭑتَّبَعُوکَ وَلَـٰکِن بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ ﭐلشُّقَّةُ وَسَیَحْلِفُونَ بِـﭑللَّهِ لَوِ ﭐسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَکُمْ یُهْلِکُونَ أَنفُسَهُمْ وَﭐللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ (۴۲)

(اما گروهى از آنها، چنانند که) اگر غنایمى نزدیک (و در دسترس)، و سفرى آسان باشد، (به طمع دنیا) از تو پیروى مى ‏کنند؛ ولى (اکنون که براى میدان تبوک) راه بر آن‌ها دور (و پر مشقت) است، (سرباز مى‏ زنند؛) و بزودى به خدا سوگند یاد مى ‏کنند که: «اگر توانایى داشتیم، همراه شما حرکت مى ‏کردیم!» (آن‌ها با این اعمال و این دروغها، در واقع) خود را هلاک مى ‏کنند؛ و خداوند مى‏ داند آن‌ها دروغگو هستند! (۴۲)

❈❈❈

عَفَا ﭐللَّهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَکَ ﭐلَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ ﭐلْکَاذِبِینَ (۴۳)

خداوند تو را بخشید؛ چرا پیش از آن که راستگویان و دروغگویان را بشناسى، به آن‌ها اجازه دادى؟! (خوب بود صبر مى ‏کردى، تا هر دو گروه خود را نشان دهند!) (۴۳)

❈❈❈

لَا یَسْتَأْذِنُکَ ﭐلَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِـﭑللَّهِ وَﭐلْیَوْمِ ﭐلْئَاخِرِ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَﭐللَّهُ عَلِیمٌ بِـﭑلْمُتَّقِینَ (۴۴)

آن‌ها که به خدا و روز جزا ایمان دارند، هیچ گاه براى ترک جهاد (در راه خدا) با اموال و جانهایشان، از تو اجازه نمى ‏گیرند؛ و خداوند پرهیزگاران را مى‏ شناسد. (۴۴)

❈❈❈

إِنَّمَا یَسْتَأْذِنُکَ ﭐلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِـﭑللَّهِ وَﭐلْیَوْمِ ﭐلْئَاخِرِ وَﭐرْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ (۴۵)

تنها کسانى از تو اجازه (این کار را) مى ‏گیرند که به خدا و روز جزا ایمان ندارند، و دلهایشان با شک و تردید آمیخته است؛ آن‌ها در تردید خود سرگردانند. (۴۵)

❈❈❈

وَلَوْ أَرَادُواْ ﭐلْخُرُوجَ لَأَعَدُّواْ لَهُ

اگر آن‌ها (راست مى ‏گفتند، و) اراده داشتند که (بسوى میدان جهاد) خارج شوند، وسیله ‏اى براى آن فراهم مى‏ ساختند!