سوره اعراف – صفحه ۱۳۳ قران

آیات استخاره به همراه ترجمه

سوره اعراف (صفحه ۱۳۳)

وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ (۱۰۰)

و بر دلهایشان مهر مى ‏نهیم تا (صداى حق را) نشنوند؟! (۱۰۰)

❈❈❈

تِلْکَ ﭐلْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَائِهَا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِـﭑلْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا کَذَّبُواْ مِن قَبْلُ کَذَالِکَ یَطْبَعُ ﭐللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ﭐلْکَافِرِینَ (۱۰۱)

اینها، شهر‌ها و آبادی هایى است که قسمتى از اخبار آن را براى تو شرح مى ‏دهیم؛ پیامبرانشان دلایل روشن براى آنان آوردند؛ (ولى آن‌ها چنان لجوج بودند که) به آنچه قبلا تکذیب کرده بودند، ایمان نمى ‏آوردند! این‏گونه خداوند بر دلهاى کافران مهر مى‏ نهد (و بر اثر لجاجت و ادامه گناه، حس تشخیصشان را سلب مى‏ کند)! (۱۰۱)

❈❈❈

وَمَا وَجَدْنَا لِأَکْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَکْثَرَهُمْ لَفَاسِقِینَ (۱۰۲)

و بیشتر آن‌ها را بر سر پیمان خود نیافتیم؛ (بلکه) اکثر آن‌ها را فاسق و گنهکار یافتیم! (۱۰۲)

❈❈❈

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ بِئَایَاتِنا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَـﭑنظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلْمُفْسِدِینَ (۱۰۳)

سپس بدنبال آن‌ها (پیامبران پیشین) موسى را با آیات خویش به سوى فرعون و اطرافیان او فرستادیم؛ اما آن‌ها (با عدم پذیرش)، به آن (آیات) ظلم کردند. ببین عاقبت مفسدان چگونه بود! (۱۰۳)

❈❈❈

وَقَالَ مُوسَىٰ یَا فِرْعَوْنُ إِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۰۴)

و موسى گفت: «اى فرعون! من فرستاده ‏اى از سوى پروردگار جهانیانم. (۱۰۴)

❈❈❈

حَقِیقٌ عَلَىٰ أَن لَّا أَقُولَ عَلَى ﭐللَّهِ إِلَّا ﭐلْحَقَّ قَدْ جِئْتُکُم بِبَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنِی إِسْرَائِیلَ (۱۰۵)

سزاوار است که بر خدا جز حق نگویم. من دلیل روشنى از پروردگارتان براى شما آورده‏ ام؛ پس بنى اسرائیل را با من بفرست!» (۱۰۵)

❈❈❈

قَالَ إِن کُنتَ جِئْتَ بِئَایَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن کُنتَ مِنَ ﭐلصَّادِقِینَ (۱۰۶)

(فرعون) گفت: «اگر نشانه‏ اى آورده ‏اى، نشان بده اگر از راستگویانى!» (۱۰۶)

❈❈❈

فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ (۱۰۷)

(موسى) عصاى خود را افکند؛ ناگهان اژدهاى آشکارى شد! (۱۰۷)

❈❈❈

وَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاءُ لِلنَّاظِرِینَ (۱۰۸)

و دست خود را (از گریبان) بیرون آورد؛ سفید (و درخشان) براى بینندگان بود! (۱۰۸)

❈❈❈

قَالَ ﭐلْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَـٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ (۱۰۹)

اطرافیان فرعون گفتند: «بى‏ شک، این ساحرى ماهر و دانا است! (۱۰۹)

❈❈❈

یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُمْ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (۱۱۰)

مى ‏خواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند؛ (نظر شما چیست، و) در برابر او چه دستورى دارید؟» (۱۱۰)

❈❈❈

قَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِی ﭐلْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ (۱۱۱)

(سپس به فرعون) گفتند: «(کار) او و برادرش را به تاخیر انداز، و جمع آورى ‏کنندگان را به همه شهر‌ها بفرست... (۱۱۱)

❈❈❈

یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ (۱۱۲)

تا هر ساحر دانا (و کارآزموده‏اى) را به خدمت تو بیاورند!» (۱۱۲)

❈❈❈

وَجَاءَ ﭐلسَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُواْ إِنَّ لَنَا لَأَجْراً إِن کُنَّا نَحْنُ ﭐلْغَالِبِینَ (۱۱۳)

ساحران نزد فرعون آمدند و گفتند: «آیا اگر ما پیروز گردیم، اجر و پاداش مهمى خواهیم داشت؟!» (۱۱۳)

❈❈❈

قَالَ نَعَمْ وَإِنَّکُمْ لَمِنَ ﭐلْمُقَرَّبِینَ (۱۱۴)

گفت: «آرى، و شما از مقربان خواهید بود!» (۱۱۴)

❈❈❈

قَالُواْ یَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَإِمَّا أَن نَّکُونَ نَحْنُ ﭐلْمُلْقِینَ (۱۱۵)

(روز مبارزه فرا رسید. ساحران) گفتند: «اى موسى! یا تو (وسایل سحرت را) بیفکن، یا ما مى‏ افکنیم!» (۱۱۵)

❈❈❈

قَالَ أَلْقُواْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْیُنَ ﭐلنَّاسِ وَﭐسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُواْ بِسِحْرٍ عَظِیمٍ (۱۱۶)

گفت: «شما بیفکنید!» و هنگامى (که وسایل سحر خود را) افکندند، مردم را چشم‏ بندى کردند و ترساندند؛ و سحر عظیمى پدید آوردند. (۱۱۶)