سوره رعد – صفحه ۲۰۷ قران

آیات استخاره سوره رعد به همراه ترجمه

سوره رعد (صفحه ۲۰۷)

یَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ ءَابَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَﭐلْمَلَائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن کُلِّ بَابٍ (۲۳)

وارد آن مى ‏شوند؛ و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها؛ و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى ‏گردند… (۲۳)

❈❈❈

سَلَامٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى ﭐلدَّارِ (۲۴)

(و به آنان مى‏ گویند:) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام آن سرا (ى جاویدان)! (۲۴)

❈❈❈

وَﭐلَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ ﭐللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ ﭐللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی ﭐلْأَرْضِ أُوْلَـٰئِکَ لَهُمُ ﭐللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ ﭐلدَّارِ (۲۵)

آن‌ها که عهد الهى را پس از محکم کردن مى ‏شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى ‏کنند، و در روى زمین فساد مى ‏نمایند، لعنت براى آنهاست؛ و بدى (و مجازات) سراى آخرت! (۲۵)

❈❈❈

ﭐللَّهُ یَبْسُطُ ﭐلرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُواْ بِـﭑلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا وَمَا ﭐلْحَیَاةُ ﭐلدُّنْیَا فِی ﭐلْئَاخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ (۲۶)

خدا روزى را براى هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، براى هر کس بخواهد (و مصلحت بداند) تنگ قرارمى‏ دهد؛ ولى آن‌ها (کافران) به زندگى دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالى که زندگى دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزى است! (۲۶)

❈❈❈

وَیَقُولُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ ﭐللَّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنَابَ (۲۷)

کسانى که کافر شدند مى ‏گویند: «چرا آیه (و معجزه) اى از پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» بگو: «خداوند هر کس را بخواهد گمراه، و هر کس را که بازگردد، به سوى خودش هدایت مى‏ کند! (کمبودى در معجزه‏ ها نیست؛ لجاجت آن‌ها مانع است!)» (۲۷)

❈❈❈

ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ ﭐللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ ﭐللَّهِ تَطْمَئِنُّ ﭐلْقُلُوبُ (۲۸)

آن‌ها کسانى هستند که ایمان آورده‏ اند، و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش مى ‏یابد! (۲۸)

❈❈❈

ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَئَابٍ (۲۹)

آن‌ها که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، پاکیزه ‏ترین (زندگى) نصیبشان است؛ و بهترین سرانجامها! (۲۹)

❈❈❈

کَذَالِکَ أَرْسَلْنَاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَاْ عَلَیْهِمُ ﭐلَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِـﭑلرَّحْمَـنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ (۳۰)

همان گونه (که پیامبران پیشین را مبعوث کردیم) تو را به میان امتى فرستادیم که پیش از آن‌ها امتهاى دیگرى آمدند و رفتند، تا آنچه را به تو وحى نموده‏ ایم بر آنان بخوانى، در حالى که به رحمان (خداوندى که رحمتش همگان را فراگرفته) کفر مى‏ ورزند؛ بگو: «او پروردگار من است! معبودى جز او نیست! بر او توکل کردم؛ و بازگشتم بسوى اوست!» (۳۰)

❈❈❈

وَلَوْ أَنَّ قُرْءَاناً سُیِّرَتْ بِهِ ﭐلْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ ﭐلْأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ ﭐلْمَوْتَىٰ بَل لِّلَّهِ ﭐلْأَمْرُ جَمِیعاً أَفَلَمْ یَیْأَسِ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَن لَّوْ یَشَاءُ ﭐللَّهُ لَهَدَى ﭐلنَّاسَ جَمِیعاً وَلَا یَزَالُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ

اگر بوسیله قرآن، کوه‏ ها به حرکت درآیند یا زمین‌ها قطعه قطعه شوند، یا بوسیله آن با مردگان سخن گفته شود، (باز هم ایمان نخواهند آورد!) ولى همه کار‌ها در اختیار خداست! آیا آن‌ها که ایمان آورده‏ اند نمى ‏دانند که اگر خدا بخواهد همه مردم را (به اجبار) هدایت مى‏ کند (اما هدایت اجبارى سودى ندارد)! و پیوسته بلاهاى کوبنده ‏اى بر کافران بخاطر اعمالشان وارد مى ‏شود، و یا فرود مى ‏آید