سوره ابراهیم و حجر – صفحه ۲۱۵ قران

آیات استخاره سوره ابراهیم و حجر به همراه ترجمه

سوره ابراهیم و حجر (صفحه ۲۱۵)

إِنَّ ﭐللَّهَ سَرِیعُ ﭐلْحِسَابِ (۵۱)

به یقین، خداوند سریع الحساب است! (۵۱)

❈❈❈

هَـٰذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَلِیُنذَرُواْ بِهِ وَلِیَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَلِیَذَّکَّرَ أُوْلُواْ ﭐلْأَلْبَابِ (۵۲)

این (قرآن) پیام (و ابلاغى) براى (عموم) مردم است؛ تا همه به وسیله آن انذار شوند، و بدانند او خدا یکتاست؛ و تا صاحبان مغز (و اندیشه) پند گیرند! (۵۲)

❈❈❈

سوره ﭐلحجر

 

بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

❈❈❈

الر تِلْکَ ءَایَاتُ ﭐلْکِتَابِ وَقُرْءَانٍ مُّبِینٍ (۱)

الر، این آیات کتاب، و قرآن مبین است. (۱)

❈❈❈

رُّبَمَا یَوَدُّ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ کَانُواْ مُسْلِمِینَ (۲)

کافران (هنگامى که آثار شوم اعمال خود را ببینند) چه بسا آرزو مى‏ کنند که اى کاش مسلمان بودند! (۲)

❈❈❈

ذَرْهُمْ یَأْکُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ ﭐلْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (۳)

بگذار آن‌ها بخورند، و بهره گیرند، و آرزو‌ها آنان را غافل سازد؛ ولى بزودى خواهند فهمید! (۳)

❈❈❈

وَمَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا وَلَهَا کِتَابٌ مَّعْلُومٌ (۴)

ما اهل هیچ شهر و دیارى را هلاک نکردیم مگر اینکه اجل معین (و زمان تغییر ناپذیرى) داشتند! (۴)

❈❈❈

مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ (۵)

هیچ گروهى از اجل خود پیشى نمى ‏گیرد؛ و از آن عقب نخواهد افتاد! (۵)

❈❈❈

وَقَالُواْ یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِی نُزِّلَ عَلَیْهِ ﭐلذِّکْرُ إِنَّکَ لَمَجْنُونٌ (۶)

و گفتند: «اى کسى که «ذکر» (قرآن) بر او نازل شده، مسلما تو دیوانه ‏اى! (۶)

❈❈❈

لَّوْ مَا تَأْتِینَا بِـﭑلْمَلاَئِکَةِ إِن کُنتَ مِنَ ﭐلصَّادِقِینَ (۷)

اگر راست مى ‏گویى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى ‏زورى؟!» (۷)

❈❈❈

مَا نُنَزِّلُ ﭐلْمَلاَئِکَةَ إِلَّا بِـﭑلْحَقِّ وَمَا کَانُواْ إِذاً مُّنظَرِینَ (۸)

(اما این‌ها باید بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمى ‏کنیم، و هرگاه نازل شوند، دیگر به این‌ها مهلت داده نمى‏ شود (و در صورت انکار، به عذاب الهى نابود مى ‏گردند)! (۸)

❈❈❈

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا ﭐلذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (۹)

ما قرآن را نازل کردیم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنیم! (۹)

❈❈❈

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی شِیَعِ ﭐلْأَوَّلِینَ (۱۰)

ما پیش از تو (نیز) پیامبرانى در میان امتهاى نخستین فرستادیم. (۱۰)

❈❈❈

وَمَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ (۱۱)

هیچ پیامبرى به سراغ آن‌ها نمى ‏آمد مگر اینکه او را مسخره مى ‏کردند. (۱۱)

❈❈❈

کَذَالِکَ نَسْلُکُهُ فِی قُلُوبِ ﭐلْمُجْرِمِینَ (۱۲)

ما اینچنین (و از هر طریق ممکن) قرآن را به درون دلهاى مجرمان راه مى ‏دهیم! (۱۲)

❈❈❈

لَا یُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ ﭐلْأَوَّلِینَ (۱۳)

(اما با این حال) آن‌ها به آن ایمان نمى ‏آورند؛ روش اقوام پیشین نیز چنین بود! (۱۳)

❈❈❈

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَاباً مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ

و اگر درى از آسمان به روى آنان بگشاییم