سوره انعام – صفحه ۱۱۵ قران

آیات استخاره سوره انعام به همراه ترجمه

سوره انعام (صفحه ۱۱۵) 

ﭐلْأَبْصَارَ وَهُوَ ﭐللَّطِیفُ ﭐلْخَبِیرُ (۱۰۳)

چشم‌ها را و او بخشنده (انواع نعمتها، و با خبر از دقایق موجودات) و آگاه (از همه) چیز است. (۱۰۳)

❈❈❈

قَدْ جَاءَکُم بَصَائِرُ مِن رَّبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْکُم بِحَفِیظٍ (۱۰۴)

دلایل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد؛ کسى که (به وسیله آن، حق را) ببیند، به سود خود اوست؛ و کسى که از دیدن آن چشم بپوشد، به زیان خودش مى ‏باشد؛ و من نگاهبان شما نیستم (و شما را بر قبول ایمان مجبور نمى‏ کنم) (۱۰۴)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ نُصَرِّفُ ﭐلْئَایَاتِ وَلِیَقُولُواْ دَرَسْتَ وَلِنُبَیِّنَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (۱۰۵)

و اینچنین آیات (خود) را تشریح مى ‏کنیم؛ بگذار آن‌ها بگویند: «تو درس خوانده‏ اى (و آن‌ها را از دیگرى آموخته ‏اى)»! مى ‏خواهیم آن را براى کسانى که آماده درک حقایقند، روشن سازیم. (۱۰۵)

❈❈❈

ﭐتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ ﭐلْمُشْرِکِینَ (۱۰۶)

از آنچه که از سوى پروردگارت بر تو وحى شده، پیروى کن! هیچ معبودى جز او نیست! و از مشرکان، روى بگردان! (۱۰۶)

❈❈❈

وَلَوْ شَاءَ ﭐللَّهُ مَا أَشْرَکُواْ وَمَا جَعَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَکِیلٍ (۱۰۷)

اگر خدا مى‏ خواست، (همه به اجبار ایمان مى‏آوردند) و هیچ یک مشرک نمى‏ شدند؛ و ما تو را مسؤول (اعمال) آن‌ها قرار نداده ‏ایم؛ و وظیفه ندارى آن‌ها را (به ایمان) مجبور سازى! (۱۰۷)

❈❈❈

وَلَا تَسُبُّواْ ﭐلَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ ﭐللَّهِ فَیَسُبُّواْ ﭐللَّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذَالِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۰۸)

(به معبود) کسانى که غیر خدا را مى خوانند دشنام ندهید، مبادا آن‌ها (نیز) از روى (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند! اینچنین براى هر امتى عملشان را زینت دادیم سپس بازگشت همه آنان به سوى پروردگارشان است؛ و آن‌ها را از آنچه عمل مى ‏کردند، آگاه مى ‏سازد (و پاداش و کیفر مى ‏دهد). (۱۰۸)

❈❈❈

وَأَقْسَمُواْ بِـﭑللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءَتْهُمْ ءَایَةٌ لَّیُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا ﭐلْئَایَاتُ عِندَ ﭐللَّهِ وَمَا یُشْعِرُکُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا یُؤْمِنُونَ (۱۰۹)

با نهایت اصرار، به خدا سوگند یاد کردند که اگر نشانه‏ اى (معجزه‏اى) براى آنان بیاید، حتما به آن ایمان مى ‏آورند؛ بگو: «معجزات فقط از سوى خداست (و در اختیار من نیست که به میل شما معجزه‏ اى بیاورم)؛ و شما از کجا مى‏ دانید که هرگاه معجزه ‏اى بیاید (ایمان مى ‏آورند؟ خیر) ایمان نمى ‏آورند!» (۱۰۹)

❈❈❈

وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ کَمَا لَمْ یُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ (۱۱۰)

و ما دل‌ها و چشم هاى آن‌ها را واژگونه مى‏ سازیم؛ (آرى آن‌ها ایمان نمى ‏آورند) همان‏گونه که در آغاز، به آن ایمان نیاوردند! و آنان را در حال طغیان و سرکشى، به خود وا مى ‏گذاریم تا سرگردان شوند! (۱۱۰)

❈❈❈

وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ ﭐلْمَلَائِکَةَ وَکَلَّمَهُمُ ﭐلْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ قُبُلًا مَّا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ إِلَّا أَن یَشَاءَ ﭐللَّهُ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ (۱۱۱)

(و حتى) اگر فرشتگان را بر آن‌ها نازل مى ‏کردیم، و مردگان با آنان سخن مى ‏گفتند، و همه چیز را در برابر آن‌ها جمع مى‏ نمودیم، هرگز ایمان نمى ‏آوردند؛ مگر آنکه خدا بخواهد! ولى بیشتر آن‌ها نمى‏ دانند! (۱۱۱)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّاً شَیَاطِینَ ﭐلْإِنسِ وَﭐلْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ ﭐلْقَوْلِ غُرُوراً وَلَوْ شَاءَ رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ (۱۱۲)

اینچنین در برابر هر پیامبرى، دشمنى از شیاطین انس و جن قرار دادیم؛ آن‌ها بطور سرى (و درگوشى) سخنان فریبنده و بى ‏اساس (براى اغفال مردم) به یکدیگر مى ‏گفتند؛ و اگر پروردگارت مى‏ خواست، چنین نمى‏ کردند؛ (و مى ‏توانست جلو آن‌ها را بگیرد؛ ولى اجبار سودى ندارد.) بنابر این، آن‌ها و تهمت هایشان را به حال خود واگذار! (۱۱۲)

❈❈❈

وَلِتَصْغَىٰ

و متمایل گردد