سوره کهف – صفحه ۲۴۷ قران

آیات استخاره سوره کهف به همراه ترجمه

سوره کهف (صفحه ۲۴۷)

لِلَّهِ ﭐلْحَقِّ هُوَ خَیْرٌ ثَوَاباً وَخَیْرٌ عُقْباً (۴۴)

از آن خداوند بر حق است! اوست که برترین ثواب، و بهترین عاقبت را (براى مطیعان) دارد! (۴۴)

❈❈❈

وَﭐضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ ﭐلسَّمَاءِ فَـﭑخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ ﭐلْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیماً تَذْرُوهُ ﭐلرِّیَاحُ وَکَانَ ﭐللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ مُّقْتَدِراً (۴۵)

(اى پیامبر!) زندگى دنیا را براى آنان به آبى تشبیه کن که از آسمان فرو مى ‏فرستیم؛ و بوسیله آن، گیاهان زمین (سرسبز مى ‏شود و) در هم فرو می رود. اما بعد از مدتى مى‏ خشکد؛ و باد‌ها آن را به هر سو پراکنده مى‏ کند؛ و خداوند بر همه چیز تواناست! (۴۵)

❈❈❈

ﭐلْمَالُ وَﭐلْبَنُونَ زِینَةُ ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا وَﭐلْبَاقِیَاتُ ﭐلصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَوَاباً وَخَیْرٌ أَمَلًا (۴۶)

مال و فرزند، زینت زندگى دنیاست؛ و باقیات صالحات (ارزشهاى پایدار و شایسته) ثوابش نزد پروردگارت بهتر و امیدبخش ‏تر است! (۴۶)

❈❈❈

وَیَوْمَ نُسَیِّرُ ﭐلْجِبَالَ وَتَرَى ﭐلْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (۴۷)

و روزى را به خاطر بیاور که کوه‏ها را به حرکت درآوریم؛ و زمین را آشکار (و مسطح) مى‏بینى؛ و همه آنان (انسانها) را برمى ‏انگیزیم، و احدى از ایشان را فروگذار نخواهیم کرد! (۴۷)

❈❈❈

وَعُرِضُواْ عَلَىٰ رَبِّکَ صَفّاً لَّقَدْ جِئْتُمُونَا کَمَا خَلَقْنَاکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَکُم مَّوْعِداً (۴۸)

آن‌ها همه در یک صف به (پیشگاه) پروردگارت عرضه مى ‏شوند؛ (و به آنان گفته مى ‏شود:) همگى نزد ما آمدید، همان گونه که نخستین بار شما را آفریدیم! اما شما گمان مى‏ کردید ما هرگز موعدى برایتان قرار نخواهیم داد! (۴۸)

❈❈❈

وَوُضِعَ ﭐلْکِتَابُ فَتَرَى ﭐلْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَا وَیْلَتَنَا مَالِ هَـٰذَا ﭐلْکِتَابِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِراً وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً (۴۹)

و کتاب (کتابى که نامه اعمال همه انسانهاست) در آن جا گذارده مى‏ شود، پس گنهکاران را مى ‏بینى که از آنچه در آن است، ترسان و هراسانند؛ و مى ‏گویند: «اى واى بر ما! این چه کتابى است که هیچ عمل کوچک و بزرگى را فرو نگذاشته مگر اینکه آن را به شمار آورده است؟! و (این در حالى است که) همه اعمال خود را حاضر مى ‏بینند؛ و پروردگارت به هیچ کس ستم نمى ‏کند. (۴۹)

❈❈❈

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِکَةِ ﭐسْجُدُواْ لِئَادَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ کَانَ مِنَ ﭐلْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِی وَهُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ بَدَلًا (۵۰)

به یاد آرید زمانى را که به فرشتگان گفتیم: «براى آدم سجده کنید!» آن‌ها همگى سجده کردند جز ابلیس -که از جن بود- و از فرمان پروردگارش بیرون شد آیا (با این حال) او و فرزندانش را به جاى من اولیاى خود انتخاب مى‏ کنید، در حالى که آن‌ها دشمن شما هستند؟! (فرمانبردارى از شیطان و فرزندانش به جاى اطاعت خدا) چه جایگزینى بدى است براى ستمکاران! (۵۰)

❈❈❈

مَا أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا کُنتُ مُتَّخِذَ ﭐلْمُضِلِّینَ عَضُداً (۵۱)

من هرگز آن‌ها (ابلیس و فرزندانش) را به هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین، و نه به هنگام آفرینش خودشان، حاضر نساختم! و من هیچ گاه گمراه‏ کنندگان را دستیار خود قرار نمى ‏دهم! (۵۱)

❈❈❈

وَیَوْمَ یَقُولُ نَادُواْ شُرَکَائِیَ ﭐلَّذِینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُواْ لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُم مَّوْبِقاً (۵۲)

به خاطر بیاورید روزى را که (خداوند) مى‏ گوید: «همتایانى را که براى من مى ‏پنداشتید، بخوانید (تا به کمک شما بشتابند!)» ولى هر چه آن‌ها را مى‏ خوانند، جوابشان نمى‏ دهند؛ و در میان این دو گروه، کانون هلاکتى قرار داده ‏ایم! (۵۲)