سوره مریم – صفحه ۲۵۳ قران

آیات استخاره سوره مریم به همراه ترجمه

سوره کهف (صفحه ۲۵۳) 

بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیّاً (۴)

در دعاى تو، از اجابت محروم نبوده ‏ام! (۴)

❈❈❈

وَإِنِّی خِفْتُ ﭐلْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَکَانَتِ ﭐمْرَأَتِی عَاقِراً فَهَبْ لِی مِن لَّدُنکَ وَلِیّاً (۵)

و من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم (که حق پاسدارى از آیین تو را نگاه ندارند)! و (از طرفى) همسرم نازا و عقیم است؛ تو از نزد خود جانشینى به من ببخش… (۵)

❈❈❈

یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ ءَالِ یَعْقُوبَ وَﭐجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیّاً (۶)

که وارث من و دودمان یعقوب باشد؛ و او را مورد رضایتت قرار ده!» (۶)

❈❈❈

یَا زَکَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَامٍ ﭐسْمُهُ یَحْیَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیّاً (۷)

اى زکریا! ما تو را به فرزندى بشارت مى ‏دهیم که نامش «یحیى‏» است؛ و پیش از این، همنامى براى او قرار نداده‏ایم! (۷)

❈❈❈

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَکَانَتِ ﭐمْرَأَتِی عَاقِراً وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ ﭐلْکِبَرِ عِتِیّاً (۸)

گفت: «پروردگارا! چگونه براى من فرزندى خواهد بود؟! در حالى که همسرم نازا و عقیم است، و من نیز از شدت پیرى افتاده شده‏ام!» (۸)

❈❈❈

قَالَ کَذَالِکَ قَالَ رَبُّکَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُکَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَکُ شَیْئاً (۹)

فرمود: «پروردگارت این گونه گفته (و اراده کرده)! این بر من آسان است؛ و قبلا تو را آفریدم در حالى که چیزى نبودى!» (۹)

❈❈❈

قَالَ رَبِّ ﭐجْعَل لِّی ءَایَةً قَالَ ءَایَتُکَ أَلَّا تُکَلِّمَ ﭐلنَّاسَ ثَلَاثَ لَیَالٍ سَوِیّاً (۱۰)

عرض کرد: «پروردگارا! نشانه ‏اى براى من قرار ده!» فرمود: «نشانه تو این است که سه شبانه روز قدرت تکلم (با مردم) نخواهى داشت؛ در حالى که زبانت سالم است!» (۱۰)

❈❈❈

فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ ﭐلْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَیْهِمْ أَن سَبِّحُواْ بُکْرَةً وَعَشِیّاً (۱۱)

او از محراب عبادتش به سوى مردم بیرون آمد؛ و با اشاره به آن‌ها گفت: «(بشکرانه این موهبت) صبح و شام خدا را تسبیح گویید!» (۱۱)

❈❈❈

یَا یَحْیَىٰ خُذِ ﭐلْکِتَابَ بِقُوَّةٍ وَءَاتَیْنَاهُ ﭐلْحُکْمَ صَبِیّاً (۱۲)

اى یحیى! کتاب (خدا) را با قوت بگیر! و ما فرمان نبوت (و عقل کافى) در کودکى به او دادیم! (۱۲)

❈❈❈

وَحَنَاناً مِّن لَّدُنَّا وَزَکَوٰةً وَکَانَ تَقِیّاً (۱۳)

و رحمت و محبتى از ناحیه خود به او بخشیدیم، و پاکى (دل و جان)! و او پرهیزگار بود! (۱۳)

❈❈❈

وَبَرّاً بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَکُن جَبَّاراً عَصِیّاً (۱۴)

او نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود؛ و جبار (و متکبر) و عصیانگر نبود! (۱۴)

❈❈❈

وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً (۱۵)

سلام بر او، آن روز که تولد یافت، و آن روز که مى ‏میرد، و آن روز که زنده برانگیخته مى‏ شود! (۱۵)

❈❈❈

وَﭐذْکُرْ فِی ﭐلْکِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ ﭐنتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَکَاناً شَرْقِیّاً (۱۶)

و در این کتاب (آسمانى)، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده‏اش جدا شد، و در ناحیه شرقى (بیت المقدس) قرار گرفت؛ (۱۶)

❈❈❈

فَـﭑتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَاباً فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَراً سَوِیّاً (۱۷)

و میان خود و آنان حجابى افکند (تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد). در این هنگام، ما روح خود را بسوى او فرستادیم؛ و او در شکل انسانى بى ‏عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد! (۱۷)

❈❈❈

قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِـﭑلرَّحْمَـٰنِ مِنکَ إِن کُنتَ تَقِیّاً (۱۸)

او (سخت ترسید و) گفت: «من از شر تو، به خداى رحمان پناه مى‏برم اگر پرهیزگارى! (۱۸)

❈❈❈

قَالَ إِنَّمَا أَنَاْ رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلَاماً زَکِیّاً (۱۹)

گفت: «من فرستاده پروردگار توام؛ (آمده ‏ام) تا پسر پاکیزه ‏اى به تو ببخشم!» (۱۹)

❈❈❈

قَالَتْ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ

گفت: چگونه ممکن است فرزندى براى من باشد؟!