سوره مائده – صفحه ۱۰۳ قران

آیات استخاره سوره مائده به همراه ترجمه

سوره مائده (صفحه ۱۰۳)

قَالُواْ نُرِیدُ أَن نَّأْکُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَکُونَ عَلَیْهَا مِنَ ﭐلشَّاهِدِینَ (۱۱۳)

گفتند: «(ما نظر بدى نداریم) مى‏ خواهیم از آن بخوریم، و دلهاى ما (به رسالت تو) مطمئن گردد؛ و بدانیم به ما راست گفته ‏اى؛ و بر آن، گواه باشیم.» (۱۱۳)

❈❈❈

قَالَ عِیسَى ﭐبْنُ مَرْیَمَ ﭐللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَایَةً مِّنکَ وَﭐرْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ ﭐلرَّازِقِینَ (۱۱۴)

عیسى بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده ‏اى بر ما بفرست! تا براى اول و آخر ما، عیدى باشد، و نشانه‏ اى از تو؛ و به ما روزى ده! تو بهترین روزى دهندگانى!» (۱۱۴)

❈❈❈

قَالَ ﭐللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ فَمَن یَکْفُرْ بَعْدُ مِنکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَاباً لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِّنَ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۱۵)

خداوند (دعاى او را مستجاب کرد؛ و) فرمود: «من آن را بر شما نازل مى ‏کنم؛ ولى هر کس از شما بعد از آن کافر گردد (و راه انکار پوید)، او را مجازاتى مى‏ کنم که احدى از جهانیان را چنان مجازات نکرده باشم!» (۱۱۵)

❈❈❈

وَإِذْ قَالَ ﭐللَّهُ یَا عِیسَى ﭐبْنَ مَرْیَمَ ءَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ ﭐتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَـٰهَیْنِ مِن دُونِ ﭐللَّهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ إِن کُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلَا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنتَ عَلَّامُ ﭐلْغُیُوبِ (۱۱۶)

و آنگاه که خداوند به عیسى بن مریم مى ‏گوید: «آیا تو به مردم گفتى که من و مادرم را بعنوان دو معبود غیر از خدا انتخاب کنید؟!»، او مى ‏گوید: «منزهى تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنى را گفته باشم، تو مى ‏دانى! تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهى؛ و من از آنچه در ذات (پاک) توست، آگاه نیستم! بیقین تو از تمام اسرار و پنهانی‌ ها باخبرى. (۱۱۶)

❈❈❈

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ ﭐعْبُدُواْ ﭐللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ وَکُنتُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً مَّا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنتَ أَنتَ ﭐلرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (۱۱۷)

من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چیزى به آن‌ها نگفتم؛ (به آن‌ها گفتم:) خداوندى را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانى که در میان آن‌ها بودم، مراقب و گواهشان بودم؛ ولى هنگامى که مرا از میانشان برگرفتى، تو خود مراقب آن‌ها بودى؛ و تو بر هر چیز، گواهى! (۱۱۷)

❈❈❈

إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنتَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ (۱۱۸)

(با این حال) اگر آن‌ها را مجازات کنى، بندگان تواند. (و قادر به فرار از مجازات تو نیستند)؛ و اگر آنان را ببخشى، توانا و حکیمى! (نه کیفر تو نشانه بى‏ حکمتى است، و نه بخشش تو نشانه ضعف!)» (۱۱۸)

❈❈❈

قَالَ ﭐللَّهُ هَـٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ ﭐلصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا ﭐلْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً رَّضِیَ ﭐللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَالِکَ ﭐلْفَوْزُ ﭐلْعَظِیمُ (۱۱۹)

خداوند مى‏ گوید: «امروز، روزى است که راستى راستگویان، به آن‌ها سود مى‏ بخشد؛ براى آن‌ها باغهایى از بهشت است که نهر‌ها از زیر (درختان) آن مى ‏گذرد، و تا ابد، جاودانه در آن مى ‏مانند؛ هم خداوند از آن‌ها خشنود است، و هم آن‌ها از خدا خشنودند؛ این، رستگارى بزرگ است!» (۱۱۹)

❈❈❈

لِلَّهِ مُلْکُ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَمَا فِیهِنَّ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۱۲۰)

حکومت آسمان‌ها و زمین و آنچه در آنهاست، از آن خداست؛ و او بر هر چیزى تواناست. (۱۲۰)