سوره شعرا – صفحه ۳۰۷ قران

آیات استخاره سوره شعرا به همراه ترجمه

سوره شعرا (صفحه ۳۰۷)

إِنَّ هَـٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ (۳۴)

«این ساحر آگاه و ماهرى است! (۳۴)

❈❈❈

یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (۳۵)

او مى ‏خواهد با سحرش شما را از سرزمینتان بیرون کند! شما چه نظر مى ‏دهید؟» (۳۵)

❈❈❈

قَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَﭐبْعَثْ فِی ﭐلْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ (۳۶)

گفتند: «او و برادرش را مهلت ده؛ و ماموران را براى بسیج به تمام شهر‌ها اعزام کن، (۳۶)

❈❈❈

یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ (۳۷)

تا هر ساحر ماهر و دانایى را نزد تو آورند!» (۳۷)

❈❈❈

فَجُمِعَ ﭐلسَّحَرَةُ لِمِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ (۳۸)

سرانجام ساحران براى وعده‏ گاه روز معینى جمع‏ آورى شدند. (۳۸)

❈❈❈

وَقِیلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (۳۹)

و به مردم گفته شد: «آیا شما نیز (در این صحنه) اجتماع مى‏ کنید… (۳۹)

❈❈❈

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ﭐلسَّحَرَةَ إِن کَانُواْ هُمُ ﭐلْغَالِبِینَ (۴۰)

تا اگر ساحران پیروز شوند، از آنان پیروى کنیم؟!» (۴۰)

❈❈❈

فَلَمَّا جَاءَ ﭐلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْراً إِن کُنَّا نَحْنُ ﭐلْغَالِبِینَ (۴۱)

هنگامى که ساحران آمدند، به فرعون گفتند: «آیا اگر ما پیروز شویم، پاداش مهمى خواهیم داشت؟» (۴۱)

❈❈❈

قَالَ نَعَمْ وَإِنَّکُمْ إِذاً لَّمِنَ ﭐلْمُقَرَّبِینَ (۴۲)

گفت: «(آرى) و در آن صورت شما از مقربان خواهید بود!» (۴۲)

❈❈❈

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُواْ مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (۴۳)

(روز موعود فرا رسید و همگى جمع شدند؛) موسى به ساحران گفت: «آنچه را مى‏ خواهید بیفکنید، بیفکنید!» (۴۳)

❈❈❈

فَأَلْقَوْاْ حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ ﭐلْغَالِبُونَ (۴۴)

آن‌ها طناب‌ها و عصاهاى خود را افکندند و گفتند: «به عزت فرعون، ما قطعا پیروزیم!» (۴۴)

❈❈❈

فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِکُونَ (۴۵)

سپس موسى عصایش را افکند، ناگهان تمام وسایل دروغین آن‌ها را بلعید! (۴۵)

❈❈❈

فَأُلْقِیَ ﭐلسَّحَرَةُ سَاجِدِینَ (۴۶)

فورا همه ساحران به سجده افتادند. (۴۶)

❈❈❈

قَالُواْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۴۷)

گفتند: «ما به پروردگار عالمیان ایمان آوردیم، (۴۷)

❈❈❈

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (۴۸)

پروردگار موسى و هارون!» (۴۸)

❈❈❈

قَالَ ءَامَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ ءَاذَنَ لَکُمْ إِنَّهُ لَکَبِیرُکُمُ ﭐلَّذِی عَلَّمَکُمُ ﭐلسِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَأَرْجُلَکُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّکُمْ أَجْمَعِینَ (۴۹)

(فرعون) گفت: «آیا پیش از اینکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ و استاد شماست که به شما سحرآموخته (و این یک توطئه است)! اما بزودى خواهید دانست! دست‌ها و پاهاى شما را بعکس یکدیگر قطع مى‏ کنم، و همه شما را به دار مى ‏آویزم!» (۴۹)

❈❈❈

قَالُواْ لَا ضَیْرَ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (۵۰)

گفتند: «مهم نیست، (هر کارى از دستت ساخته است بکن)! ما بسوى پروردگارمان باز مى ‏گردیم! (۵۰)

❈❈❈

إِنَّا نَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَایَانَا أَن کُنَّا أَوَّلَ ﭐلْمُؤْمِنِینَ (۵۱)

ما امیدواریم که پروردگارمان خطاهاى ما را ببخشد، چرا که ما نخستین ایمان‏ آورندگان بودیم!؛» (۵۱)

❈❈❈

وَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی إِنَّکُم مُّتَّبَعُونَ (۵۲)

و به موسى وحى کردیم که شبانه بندگانم را (از مصر) کوچ ده، زیرا شما مورد تعقیب هستید!» (۵۲)

❈❈❈

فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی ﭐلْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ (۵۳)

فرعون (از این ماجرا آگاه شد و) ماموران بسیج نیرو را به شهر‌ها فرستاد، (۵۳)

❈❈❈

إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ (۵۴)

(و گفت:) این‌ها مسلما گروهى اندکند؛ (۵۴)

❈❈❈

وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (۵۵)

و این‌ها ما را به خشم آورده ‏اند؛ (۵۵)