سوره شعرا – صفحه ۳۱۳ قران

آیات استخاره سوره شعرا به همراه ترجمه

سوره شعرا (صفحه ۳۱۳)

إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ (۱۹۰)

در این ماجرا، آیت و نشانه ‏اى است؛ ولى بیشتر آن‌ها مؤمن نبودند. (۱۹۰)

❈❈❈

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلرَّحِیمُ (۱۹۱)

و پروردگار تو عزیز و رحیم است! (۱۹۱)

❈❈❈

وَإِنَّهُ لَتَنْزِیلُ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۹۲)

مسلما این (قرآن) از سوى پروردگار جهانیان نازل شده است! (۱۹۲)

❈❈❈

نَزَلَ بِهِ ﭐلرُّوحُ ﭐلْأَمِینُ (۱۹۳)

روح الامین آن را نازل کرده است… (۱۹۳)

❈❈❈

عَلَىٰ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ ﭐلْمُنذِرِینَ (۱۹۴)

بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشى! (۱۹۴)

❈❈❈

بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِینٍ (۱۹۵)

آن را به زبان عربى آشکار (نازل کرد)! (۱۹۵)

❈❈❈

وَإِنَّهُ لَفِی زُبُرِ ﭐلْأَوَّلِینَ (۱۹۶)

و توصیف آن در کتابهاى پیشینیان نیز آمده است! (۱۹۶)

❈❈❈

أَوَلَمْ یَکُن لَّهُمْ ءَایَةً أَن یَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِی إِسْرَائِیلَ (۱۹۷)

آیا همین نشانه براى آن‌ها کافى نیست که علماى بنى اسرائیل بخوبى از آن آگاهند؟! (۱۹۷)

❈❈❈

وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ ﭐلْأَعْجَمِینَ (۱۹۸)

هرگاه ما آن را بر بعضى از عجم (غیر عرب)‌ها نازل مى ‏کردیم… (۱۹۸)

❈❈❈

فَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا کَانُواْ بِهِ مُؤْمِنِینَ (۱۹۹)

و او آن را بر ایشان مى ‏خواند، به آن ایمان نمى ‏آورند! (۱۹۹)

❈❈❈

کَذَالِکَ سَلَکْنَاهُ فِی قُلُوبِ ﭐلْمُجْرِمِینَ (۲۰۰)

(آرى) این گونه (با بیانى رسا) قرآن را در دلهاى مجرمان وارد مى‏ کنیم! (۲۰۰)

❈❈❈

لَا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ یَرَوُاْ ﭐلْعَذَابَ ﭐلْأَلِیمَ (۲۰۱)

(اما) به آن ایمان نمى ‏آورند تا عذاب دردناک را با چشم خود ببینند! (۲۰۱)

❈❈❈

فَیَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ (۲۰۲)

ناگهان به سراغشان مى‏ آید، در حالى که توجه ندارند! (۲۰۲)

❈❈❈

فَیَقُولُواْ هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (۲۰۳)

و (در آن هنگام) مى‏ گویند: «آیا به ما مهلتى داده خواهد شد؟!» (۲۰۳)

❈❈❈

أَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ (۲۰۴)

آیا براى عذاب ما عجله مى‏ کنند؟! (۲۰۴)

❈❈❈

أَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ (۲۰۵)

به ما خبر ده، اگر (باز هم) سالیانى آن‌ها را از این زندگى بهره‏ مند سازیم… (۲۰۵)

❈❈❈

ثُمَّ جَاءَهُم مَّا کَانُواْ یُوعَدُونَ (۲۰۶)

سپس عذابى که به آن‌ها وعده داده شده به سراغشان بیاید… (۲۰۶)

❈❈❈

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یُمَتَّعُونَ (۲۰۷)

این تمتع و بهره ‏گیرى از دنیا براى آن‌ها سودى نخواهد داشت! (۲۰۷)

❈❈❈

وَمَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (۲۰۸)

ما هیچ شهر و دیارى را هلاک نکردیم مگر اینکه انذارکنندگانى (از پیامبران الهى) داشتند. (۲۰۸)

❈❈❈

ذِکْرَىٰ وَمَا کُنَّا ظَالِمِینَ (۲۰۹)

تا متذکر شوند؛ و ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجت مجازات کنیم) (۲۰۹)

❈❈❈

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ ﭐلشَّیَاطِینُ (۲۱۰)

شیاطین و جنیان (هرگز) این آیات را نازل نکردند! (۲۱۰)

❈❈❈

وَمَا یَنبَغِی لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیعُونَ (۲۱۱)

و براى آن‌ها سزاوار نیست؛ و قدرت ندارند! (۲۱۱)

❈❈❈

إِنَّهُمْ عَنِ ﭐلسَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (۲۱۲)

آن‌ها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) برکنارند! (۲۱۲)

❈❈❈

فَلَا تَدْعُ مَعَ ﭐللَّهِ إِلَـٰهاً ءَاخَرَ فَتَکُونَ مِنَ ﭐلْمُعَذَّبِینَ (۲۱۳)

(اى پیامبر!) هیچ معبودى را با خداوند مخوان، که از معذبین خواهى بود! (۲۱۳)

❈❈❈

وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ ﭐلْأَقْرَبِینَ (۲۱۴)

و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن! (۲۱۴)

❈❈❈

وَﭐخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ ﭐتَّبَعَکَ مِنَ ﭐلْمُؤْمِنِینَ (۲۱۵)

و بال و پر خود را براى مؤمنانى که از تو پیروى مى ‏کنند بگستر! (۲۱۵)

❈❈❈

فَإِنْ عَصَوْکَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (۲۱۶)

اگر تو را نافرمانى کنند بگو: «من از آنچه شما انجام مى‏ دهید بیزارم!» (۲۱۶)